امروزه تصویر یک پوست برنزه و طلایی، برای بسیاری از ما نماد سلامتی، اوقات فراغت و جذابیت است. اما جالب است بدانید که این نگرش، پدیدهای کاملاً مدرن است. برنزه شدن مسیر طولانی و پرپیچ و خمی را طی کرده تا از یک نشانه شرمآور به یک استاندارد زیبایی تبدیل شود. این داستان، حکایت تغییرات بزرگ اجتماعی، پیشرفتهای علمی و تأثیر یک نماد مد است. این مقاله از فروشگاه آنلاین ساسانیان به موضوع چرا و چگونه پوست برنزه مد شد؟ می پردازد. در ادامه با ما همراه باشید.
در فرهنگ غرب، سفید بودن پوست این معنی را می دهد که شما از طبیعت و آفتاب دور هستید و ورزش نمی کنید. به همین دلیل برنزه کردن پوست به عنوان نماد و نشانی از ورزش کردن و لذت بردن از طبیعت رواج پیدا کرد.
ریشه این موضوع به سال های قبل در آمریکا بر می گردد که تیره بودن یکی از نشان های زندگی طبقه مرفه بود. آن هم به این دلیل که به نظر می رسید، فردی که برنزه شده است، به ساحل دریا رفته است و در تعطیلات، حمام آفتاب گرفته است.
به همین علت طبقه مرفه پس از تعطیلات، با پوستی برنزه در اجتماع ظاهر می شدند و از تعطیلات خود تعریف می کردند. در نتیجه طبقه متوسط جامعه هم که نمی توانستند تعطیلات خود را به سبک مرفهین بگذرانند، خودشان را در سولاریوم ها برنزه کردند، تا شبیه به افراد مرفه به نظر برسند. پس از این دوران بود که برنزه کردن پوست به عنوان یک عمل با کلاس رواج یافت.
چرا و چگونه پوست برنزه مد شد؟
قرنها پیش، آفتاب گرفتن نهتنها عادتی رایج نبود، بلکه تیره شدن پوست به طور کلی مطلوب تلقی نمیشد و باعث فراری شدن طبقهی اشراف از نور خورشید بود. در مقابلِ زنان اشراف که برای حفظ روشنایی پوست خود در خانهها و باغهای سرپوشیده میماندند، مردان و زنان طبقات پایین مجبور بودند ساعتها زیر نور آفتاب سخت کار کنند. کشاورزان، کارگران و خدمتگزاران، روزانه با زمین، ابزار و شرایطی روبهرو بودند که به طور طبیعی موجب برنزه شدن و تیرگی پوستشان میشد.
این برنزه بودن نه نشانهی زیبایی، بلکه نمادی از زندگی دشوار و کار طاقتفرسا بود و فاصلهی آشکار میان طبقات اجتماعی را یادآور میشد. در واقع، نور خورشید برای این افراد، علاوه بر سختتر کردن کارهای روزمره، آنها را از معیارهای زیبایی و جایگاه اجتماعی زنان و مردان اشراف جدا میکرد.
در جوامعی که پوست روشن نماد نجابت، جایگاه اجتماعی و فاصله از کارهای سخت بدنی بود، تماس مستقیم با نور خورشید نشانهای از فعالیت بیرونی و طبقهی پایین به شمار میرفت و زیبایی ظریف و اشرافی فرد را تهدید میکرد. به این ترتیب، دوری از آفتاب و حفظ رنگ روشن پوست، نه صرفاً یک انتخاب زیبایی، بلکه نموداری از موقعیت اجتماعی و سبک زندگی محسوب میشد.
این نگرش سختگیرانه نسبت به نور خورشید و تأثیر آن بر پوست، قرنها پابرجا ماند و به مرور زمان در فرهنگ و هنر، پوشش و حتی رفتار اجتماعی طبقات بالای جامعه منعکس شد.

برنزه کننده فلورسان: هم پیمان سولاریوم و آفتاب!
راز حرفهایها برای تقویت، تسریع و تکمیل برنزه شدن را کشف کنید!
افزایش بازدهی: ذرات کرم برنزه کننده فلورسان مانند آینههای میکروسکوپی عمل کرده و نور سولاریوم/آفتاب را منعکس و تشدید میکند.برنزه عمیقتر با زمان کمتر: نیاز به جلسات کوتاهتر، نتیجه چشمگیرترایمنی مضاعف: ایجاد لایهای یکنواخت که توزیع نور را بهبود بخشیده و از سوختگیهای نقطهای جلوگیری میکند.
تشخیص بصری: سطح لوسیون برنزه کننده فلورسانشده به شما نشان میدهد کدام نواحی را پوشش دادهاید و از جا افتادگی جلوگیری میکند.مرطوبکنندگی همزمان: فرمولهای پیشرفته همراه با مرطوبکنندهها، پوست را در برابر خشکی ناشی از سولاریوم محافظت میکنند.آمادهسازی ایدهآل: پوست صاف و هیدراته شده، برنزهای یکدستتر و ماندگارتر
نتایج فوری: از همان جلسه اول تفاوت را احساس کنید.برنزه یکنواخت: بدون خط، بدون لکه، بدون نواحی سوختهصرفهجویی در زمان: جلسات کوتاهتر، نتیجه بهترحرفهای اما ساده: مناسب سالنهای حرفهای و استفاده شخصی
۱. پوست را لایهبرداری و مرطوب کنید.
۲. برنزهکننده فلورسان را به صورت یکنواخت بزنید.
۳. وارد سولاریوم شوید یا در آفتاب قرار بگیرید.
۴. شاهد تقویت ۴۰٪ای نتیجه باشید!
۵. پس از جلسه، پوستی درخشان و برنزهای یکدست داشته باشید.
جهت خرید کرم برنزه کننده فلورسان کلیک کنید.
برای قرنها، در فرهنگهای مختلف از اروپا تا آسیا، پوست سفید و روشن بالاترین ارزش بود. دلیل این موضوع کاملاً طبقاتی بود:
پوست سفید = ثروت و اشرافزادگی: افراد ثروتمند و اشرافی مجبور نبودند در مزارع زیر آفتاب سوزان کار کنند. آنها در کاخها و عمارتهای بزرگ زندگی میکردند و پوستی سفید و محافظتشده داشتند. این پوست سفید، نشانه بارز جایگاه اجتماعی والای آنها بود.پوست تیره/برنزه = کار سخت و فقر: در مقابل، کشاورزان، کارگران و افراد طبقه پایین جامعه بودند که روزانه ساعتها در فضای باز کار میکردند. پوست برنزه و خشن آنها، نماد مستقیم رنج و فقر محسوب میشد.
این نگرش در هنر و مد نیز کاملاً مشهود بود. زنان اشرافی از انواع پودرها و مواد برای سفیدتر نشان دادن پوست خود استفاده میکردند و حتی برای محافظت از آفتاب، کلاههای لبهدار بسیار بزرگ میزدند.
چرا و چگونه پوست برنزه مد شد؟
دو تحول بزرگ، بنیان این نگرش قدیمی را فرو ریخت:
انقلاب صنعری: با گسترش کارخانهها، هزاران نفر از کارگران به محیطهای بسته و تاریک کارخانهها کوچ کردند. این بار، این قشر کارگر بودند که پوستهایی رنگپریده و بیمارگونه داشتند. در نتیجه، برنزه بودن کمکم ارتباط خود را با طبقه فقیر از دست داد.کشف پزشکی ویتامین D: در اوایل قرن بیستم، دانشمندان پی بردند که نور خورشید برای سلامتی ضروری است و در پیشگیری از بیماریهایی مانند راشیتیسم (نرمی استخوان) نقش کلیدی دارد. ناگهان، آفتابگرفتن نه تنها مضر، بلکه یک «درمان» شناخته شد. پزشکان شروع به توصیه حمام آفتاب برای سلامتی کودکان و بزرگسالان کردند.
اگر بخواهیم یک نام به عنوان نماد این تغییر مد تاریخی بیان کنیم، آن نام ککو شنل، طراح افسانهای فرانسوی، است. داستان از این قرار است که در دهه ۱۹۲۰، کوکو شنل پس از یک سفر تفریحی با قایق به سواحل مدیترانه، به طور تصادفی پوستش برنزه شد. وقتی عکسهای او با پوستی طلایی رنگ در رسانهها منتشر شد، شوک فرهنگی مثبتی ایجاد کرد.
ثروتمندان و علاقمندان به مد که همیشه به دنبال تقلید از شنل بودند، این ظاهر جدید را به سرعت تقلید کردند. ناگهان، برنزه شدن نماد یک سبک زندگی لوکس، ماجراجویانه و مدرن شد. این نشان میداد که شما آنقدر ثروتمند هستید که به تعطیلات آفتابی میروید و اوقات فراغت دارید.
جذابیت جدید پوست برنزه به سرعت توسط دو صنعت قدرتمند تقویت شد:
سینما و هالیوود: ستارههای سینما در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، مانند بریژیت باردو در اروپا و بازیگران هالیوودی در آمریکا، با ظاهر برنزه و درخشان خود بر پرده سینما ظاهر شدند. آنها پوست برنزه را با جذابیت، جوانی و vitality (سرزندگی) گره زدند.صنعت گردشگری: با همگانیتر شدن سفرهای هوایی و ریلی، سفر به سواحل دوردست برای قشر متوسط جامعه نیز ممکن شد. مردم عادی هم میتوانستند به تعطیلات بروند و با پوستی برنزه بازگردند تا نشان دهند سفری لوکس داشتهاند.
در دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، با اختراع تختهای برنزه (دستگاه سولاریوم) و محصولات شیمیایی برنزهکننده، این مد دیگر تنها در انحصار ثروتمندان نبود. حالا هر کسی در هر فصل و هر شهری میتوانست پوستی برنزه داشته باشد.
مد شدن پوست برنزه یک شبه رخ نداد. این transformation (دگرگونی) نتیجه ترکیبی از عوامل بود:
تغییر ساختار اجتماعی پس از انقلاب صنعتی، یک کشف علمی مهم، جادوی مد به یُمن کوکو شنل و قدرت رسانهها. این سفر تاریخی به ما نشان میدهد که استانداردهای زیبایی دائماً در حال تغییرند و اغلب بازتابی از شرایط اقتصادی، اجتماعی و علمی زمانه خود هستند.
منبع
دیدگاهتان را بنویسید