ارسال دیدگاه
امروز: دوشنبه , ۲۶ آبان , ۱۴۰۴
X
بر اساس گزارش‌های منتشرشده از سوی زمین‌شناسان چینی، آنان اعلام کرده‌اند که در رشته‌کوه‌های کونلون واقع در منطقه خودمختار سین‌کیانگ اویغور، به یک ذخیره بالقوه بزرگ طلا دست یافته‌اند. مطابق این گزارش‌ها، این ذخیره جدید، در صورتی که صحت آن در مراحل بعدی اثبات شود، می‌تواند بازدهی بیش از ۱۰۰۰ تن طلا داشته باشد.
این ذخیره، نه به‌صورت یک توده واحد، بلکه به شکل یک کمربند شامل رگه‌های پراکنده توصیف شده است. این کشف هنوز در مرحله‌ای بسیار ابتدایی قرار دارد و در حال حاضر بیشتر به‌عنوان یک پتانسیل تلقی می‌شود تا یک ذخیره قطعی. این امر نشان می‌دهد که تنها بخشی از آن در نهایت ممکن است به سنگ معدن قابل استخراج تبدیل شود. بر این اساس، تخمین‌ها همچنان نظری باقی می‌مانند تا زمانی که دهه‌ها عملیات حفاری، پیوستگی، عیار و امکان استخراج در عمق را اثبات کنند.
در مقاله‌ای که در نشریه Acta Geoscientica Sinica منتشر شد، هه فوباو، مهندس ارشد تیم زمین‌شناسی، به همراه همکاران خود توضیح داد که «طرح کلی یک کمربند طلای با مقیاس هزار تن در غرب کونلون سین‌کیانگ اکنون در حال شکل‌گیری است.»
طبق گزارش South China Morning Post، این کشف سومین ذخیره طلای بالای ۱۰۰۰ تن بوده که طی یک سال گذشته در چین اعلام شده است. دو مورد دیگر در استان لیائونینگ در شمال‌شرق و استان هونان در مرکز چین گزارش شده‌اند.
ذخیره لیائونینگ دارای پتانسیل ۱۴۴۴ تن طلا گزارش شده است. مطابق گزارش‌ها، این ذخیره ممکن است میانگین عیار حدود ۰.۵۶g/t داشته باشد که آن را به یک ذخیره کم‌عیار تبدیل می‌کند. این بدان معنی است که برای تولید هر ۱ گرم طلا باید نزدیک به ۲ تن سنگ استخراج شود. بنابراین، استخراج ۱۴۰۰ تن طلا نیازمند جابه‌جایی حدود ۲.۵ میلیون تن سنگ معدن است.
اگرچه حجم این ذخیره زیاد بوده، اما سودآوری آن به انرژی، نیروی کار و عملیات لجستیکی وابسته است. سومین ذخیره کشف‌شده، میدان وانگو، ظاهراً از نظر زمین‌شناسی اهمیت چشمگیری دارد. طبق گزارش‌ها، این ذخیره شامل چندین رگه عمیق است که در عمق ۲۰۰۰ متر تا ۳۰۰۰ متر قرار گرفته‌اند. برخی از نمونه‌ها دارای عیارهای بسیار بالا، برای نمونه ۱۳۸g/t، هستند،پ؛ اما این موارد نقاط محدود و اصطلاحاً «نقاط شیرین» محسوب می‌شوند. مدل‌سازی‌های اولیه بیان می‌کند که ممکن است بیش از ۱۰۰۰ تن طلا در ساختار گسترده‌تر این سامانه وجود داشته باشد. با این حال، استخراج در چنین عمق‌هایی هزینه‌ای بسیار سنگین دارد. بنابراین، این ذخیره از نظر زمین‌شناسی امیدبخش‌ترین، اما از نظر اقتصادی پرهزینه‌ترین است.
پیش از این کشفیات، بزرگ‌ترین ذخایر شناخته‌شده طلا در جهان معمولاً تنها چند صد تن طلا داشتند. علاوه بر این، برآوردها نشان می‌داد که در سراسر چین تنها حدود ۳۰۰۰ تن طلا باقی مانده که هنوز استخراج نشده است؛ رقمی که تقریباً معادل یک‌چهارم ذخایر باقی مانده در روسیه و استرالیا محسوب می‌شود.
این موج سریع از کشفیات بالقوه طلا در چین بسیار مهم ارزیابی می‌شود، زیرا چین در چند سال اخیر به‌شدت دامنه اکتشافات زمین‌شناسی خود را گسترش داده است. پکن متعهد شده است که برای کاهش وابستگی خارجی و تأمین آنچه «ذخایر راهبردی ملی» توصیف می‌کند، به خودکفایی در حوزه فلزات برسد. بر این اساس، چین اکنون مناطق کمتر اکتشاف شده را به‌شکلی تهاجمی مورد بررسی قرار می‌دهد.
گزارش‌ها نشان می‌دهد که پتانسیل زمین‌شناسی چین در حوزه طلا بیش از آن چیزی است که مدل‌های قدیمی غربی فرض کرده بودند. بسیاری از کمربندهای معدنی در مرکز و غرب چین تاکنون هیچ‌گاه حفاری‌های عمیق تجربه نکرده بودند.
دانلود آهنگ
دیدگاهتان را بنویسید