ارسال دیدگاه
امروز: شنبه , ۱۹ مهر , ۱۴۰۴
X
مطالعه‌ای جدید تأیید می‌کند که مردم باستانی «راپانویی» (Rapa Nui) مجسمه‌های نمادین «موآی» (moai) در جزیره ایستر (راپا نوئی) در شیلی را به شکل افقی و به روشی که تداعی‌کننده راه‌رفتن مجسمه‌ها بوده است، تا مقاصد نهایی خود منتقل کرده‌اند.
به گزارش دیجینوی، نتایج پژوهش باستان‌شناسی انجام‌شده در مورد نحوه انتقال مجسمه‌های عظیم‌الجثه در جزیره ایستر در شیلی که با استفاده از مدل‌سازی سه‌بعدی و آزمایش‌های میدانی صورت پذیرفته است، تأیید می‌کند که مجسمه‌های غول‌پیکر این جزیره در طول مسیر خود تا مقصد نهایی‌شان با شیوه حرکت دادن به صورت افقی جابجا می‌شده‌اند.
اعضای تیم تحقیقاتی از دانشگاه بینگهمتون و دانشگاه آریزونا برای آزمودن این نظریه، ترکیبی از فیزیک، مدل‌سازی سه‌بعدی و آزمایش‌های میدانی را به کار گرفته‌اند. این نظریه، دیدگاه‌های پیشین را که معتقد بودند مجسمه‌ها در حالت خوابیده جابه‌جا شده‌اند، به چالش می‌کشد.
احتمالاً مردم باستانی راپا نوئی با استفاده از طناب، مجسمه‌های عظیم را در حالت ایستاده و به‌صورت حرکت زیگ‌زاگی، در امتداد جاده‌هایی با طراحی خاص و مقعر، به جلو تکان می‌داده‌اند. گفته می‌شود این روش هم از نظر مصرف انرژی مقرون‌به‌صرفه است و هم با بهره‌مندی از آن می‌توان مجسمه‌ها را پس از آغاز حرکت دادن، نسبتاً سریع جابجا کرد.
«کارل لیپو» (Carl Lipo) استاد انسان‌شناسی در دانشگاه بینگهمتون و یکی از نویسندگان این مطالعه، در مورد این موضوع این‌چنین گفته است:
این یافته‌ها نشان می‌دهد که مردم راپا نوئی فوق‌العاده باهوش بودند. آنها خودشان روش توضیح داده شده را کشف کرده اند
طراحی مجسمه‌های موآی
مجسمه‌های موآی سازه‌هایی سنگی و عظیم‌الجثه هستند که حدود هزار عدد از آنها به دست مردم راپا نوئی بین سال‌های تقریبی ۱۴۰۰ تا ۱۶۵۰ میلادی ساخته شده‌اند.
تقریباً ۹۵ درصد از این مجسمه‌های غول‌پیکر از دل «سنگ آتشفشانی تُف» (volcanic tuff) تراشیده شده‌اند که از معدن «رانو راراکو» (Rano Raraku) استخراج می‌شده است. به گزارش «پاپ‌سای» (PopSci)، وزن این مجسمه‌ها تقریباً ۵۹ تن و ارتفاع آنها حدود ۹.۷ متر است.
مدت‌ها این پرسش مطرح بود که مردم باستانی چگونه مجسمه‌های عظیم موآی را بدون تجهیزات پیشرفته، در مسافتی بیش از ۱۷.۷ کیلومتر و در زمین‌های پرشیب جابه‌جا کرده‌اند؛ اما سرانجام مطالعه جدید این معما را حل کرده است. اعضای تیم پژوهشی برای تأیید نظریه خود، طراحی منحصربه‌فرد مجسمه‌های موآی را مورد بررسی دقیق قرار دادند.
آنها ابتدا مدل‌هایی سه‌بعدی با وضوح بالا ایجاد کردند که از ویژگی‌های منحصربه‌فردی مانند پایه‌های پهن به شکل حرف D و خمیدگی به سمت جلو برخوردار بودند. در این بررسی فرض بر این بود که این ساختارها عمداً به گونه‌ای طراحی شده‌اند تا حرکت افقی «راه رفتن» به‌صورت تکان‌خوردن و زیگ‌زاگی را راحت‌تر کنند. در مرحله بعد اعضای تیم تحقیقاتی، برای آزمودن این نظریه، یک نمونه شبیه‌سازی‌شده از مجسمه موآی با وزن ۴٫۳۵ تن و طراحی خمیده به جلو را طراحی کردند.
نکته جالب در مورد این موضوع این است که روش مذکور حملونقل با موفقیت اجرا و مجسمه ساخته‌شده تنها در مدت ۴۰ دقیقه و با کمک فقط ۱۸ نفر، در مسافتی به طول ۱۰۰ متر منتقل شد. این آزمایش نشان‌دهنده کارآمدی به مراتب بیشتر روش حملونقل افقی نسبت به تلاش‌های پیشین برای جابه‌جایی عمودی بود.
لیپو در مورد این موضوع این چنین گفت:
قوانین فیزیک کاملاً منطقی هستند. آنچه در آزمایش‌ها دیدیم، واقعاً جواب می‌دهد؛ در ضمن هرچه مجسمه بزرگ‌تر شود، باز هم این روش مؤثر باقی می‌ماند. هر چقدر اندازه مجسمه‌ها افزایش یابد، روش مذکور نیز به همان نسبت کارآمد باقی خواهد ماند؛ چون این روش تنها روش کارآمد برای جابجایی مجسمه‌ها محسوب می‌شود.
ویژگی‌های جاده‌های باستانی طراحی‌شده برای انتقال مجسمه‌ها
طراحی منحصربه‌فرد جاده‌های باستانی راپانوئی، گواهی غیرقابل انکار برای تایید نظریه «راه رفتن» هستند. این جاده‌ها عرضی برابر با ۴٫۵ متر دارند و دارای مقطع مقعر هستند که آنها را برای انتقال بی‌خطر مجسمه‌های ایستاده و در حال تکان خوردن در حین حمل و نقل، کاملاً مناسب کرده است
شواهد مربوط به جاده‌های موازی و هم‌پوشان نشان می‌دهد که مردم راپانوئی دائما مسیر را پاک‌سازی و در مراحل مختلف روی جاده کار می‌کرده‌اند تا مجسمه‌ها را به جلو حرکت دهند.
لیپو در مورد این موضوع این چنین گفته است:
احتمالاً کاری که آنها انجام می‌دادند این بوده که ابتدا مسیری را پاک‌سازی، سپس مجسمه را حرکت می‌داده‌اند و در مرحله بعدی مسیر بعدی را پاک‌سازی می‌کرده‌اند و به همین ترتیب در مراحل مشخصی آن را به جلو میرانده‌اند؛ بنابراین، زمان زیادی صرف آماده‌سازی مسیر می‌شده است.
نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که مردم فوق‌العاده باهوش راپانوئی موفق به انجام یک شاهکار مهندسی عظیم شده‌اند و از منابع محدود خود نهایت بهره را برده‌اند.
لیپو در مورد این موضوع این‌چنین گفته است:
آنها دقیقاً مطابق با منابعی در اختیارشان، عمل می‌کرده‌اند؛ بنابراین پژوهش در مورد فعالیت‌های آنها، واقعا ادای احترام به آن مردم است؛ اینکه ببینیم چه دستاوردی داشتند و اینکه ما با توجه به اصولی که این مردمان به کار گرفته‌اند، چیزهای زیادی می‌توانیم یاد بگیریم.
دانلود آهنگ
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید