ارسال دیدگاه
امروز: سه شنبه , ۱۸ آذر , ۱۴۰۴
X
ایثن هاک، بازیگر سینما، به تازگی درباره همکاری خود با کمدین نامدار، رابین ویلیامز، در پشت صحنه فیلم Dead Poets Society صحبتهایی کرده است.
این دو بازیگر در سال ۱۹۸۹ میلادی در فیلم Dead Poets Society همبازی بودند؛ ویلیامز نقش جان کیتینگ، معلم ادبیات در یک مدرسه شبانهروزی، و هاک نقش یکی از شاگردان او را ایفا میکرد.
اکنون ۱۱ سال از درگذشت ویلیامز میگذرد و هاک در برنامه CBS Sunday Morning توضیح داده که این کمدین محبوب در اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی، هنگام تولید فیلم Dead Poets Society، با مشکلات درونی عمیقی دستوپنجه نرم میکرد.
هاک صحنهای خاص را به یاد میآورد که ویلیامز در حال بداههپردازی و خنداندن گروه بوده، اما زمانی که هاک برای برداشتن آب و غذا از صحنه فاصله گرفته، او را دیده که در گوشهای تاریک به تنهایی پنهان شده است. هاک توضیح میدهد که همان زمان فهمیده بود این شادمانی و توانایی خنداندن دیگران بار سنگینی بر روح او تحمیل میکرده و اکنون این موضوع برایش معنای بیشتری دارد. او اشاره میکند که داستانهای بسیاری درباره دلقکها وجود دارد؛ شادیای که میآفرینند و بهایی که در مقابل آن میپردازند.
پس از درگذشت ویلیامز، هاک بیشتر متوجه شده که آن بازیگر برنده اسکار در دوران همکاریشان با نیروهای درونی ناآرامی میجنگیده است. به گفته هاک، ویلیامز زندگی عاطفی بسیار پیچیده و حساسی داشته و مجبور بوده با بار شهرت و کاریزمای خود کنار بیاید؛ کاریزمایی که بهایی سنگین داشته است. هاک میگوید در خانواده او سابقه افسردگی بسیار بوده و همین باعث شده که بهتر بفهمد چنین فشارهایی چه آسیبی به یک انسان وارد میکند.
هاک توضیح داد که حتی در ۱۸سالگی نیز هنگام بازی در فیلم، از پیچیدگی عاطفی ویلیامز آگاه بوده و قدرت و کاریزمای او را میدانسته است. ویلیامز از دید او انسانی عمیقا حساس بوده که به انرژی محیط اطراف خود واکنش شدیدی نشان میداده است.
اگرچه زندگی ویلیامز به شکلی تراژیک پایان یافت، هاک این پایان را تعیینکننده کل زندگی او نمیداند. او هنگام تماشای Dead Poets Society اکنون به روحیه ویلیامز در روزهای همکاریشان و نیروی عظیمی که در آن دوران از خود نشان میداد میاندیشد؛ نیرویی که به گفته هاک در برابر طوفان روانی درونیاش مقاومت میکرد. هاک همچنان با تحسین فراوان از ویلیامز یاد میکند و او را استعدادی یگانه میداند.
هاک میگوید پایان زندگی ویلیامز هرگز زندگی او را تعریف نمیکند. هنگام تماشای فیلم، او تنها به روح آن مرد در آن روزهای فیلمبرداری فکر میکند و اینکه چگونه با وجود آشوب ذهنیاش برای دیگران استقامت میکرد. به گفته هاک، ویلیامز انسانی بیهمتا بود.
فیلم Dead Poets Society یکی از مشهورترین آثار ویلیامز است که امتیاز ۸۵ از منتقدان در Rotten Tomatoes و ۹۲ از تماشاگران دریافت کرده است. ویلیامز برای این فیلم نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد و جایزه گلدن گلوب شد و فیلم نیز اسکار بهترین فیلمنامه را دریافت کرد.
شخصیت جان کیتینگ، که ویلیامز آن را ایفا کرد، یکی از محبوبترین شخصیتها نزد دوستداران سینما و معلمان است؛ معلمی که شاگردان خود را به ربودن فرصتها و دیدن جهان از زاویهای دیگر تشویق میکرد. جمله بهیادماندنیای که شاگردان پس از اخراج کیتینگ با ایستادن روی میزهای خود بر زبان آوردند، یکی از نمادینترین لحظات فیلم محسوب میشود.
پس از موفقیت Dead Poets Society ، ویلیامز در فیلمهای Hook ،Aladdin ،Mrs. Doubtfire، Jumanji و The Birdcage و آثار پرآوازه دیگر بازی کرد و سرانجام در سال ۱۹۹۸ میلادی برای بازی در فیلم Good Will Hunting برنده جایزه اسکار شد. او در سال ۲۰۱۴ میلادی و در ۶۳ سالگی درگذشت.
Dead Poets Society نخستین تجربههای هاک در هالیوود بود و او در زمان فیلمبرداری نوجوانی بیش نبود. او باور دارد که نباید زندگی انسان را براساس نحوه پایان یافتن آن یا رنجهایی که طی مسیر تحمل کرده قضاوت کرد، بلکه باید اثر مثبت او بر جهان را معیار قرار داد. ویلیامز، ستاره اصلی Dead Poets Society ، اثری عمیق بر طرفداران خود، نسلهای مختلف کمدینها و بازیگران و کل صنعت سرگرمی گذاشته است.
دانلود آهنگ
دیدگاهتان را بنویسید