باستانشناسان در یک دریاچه در قرقیزستان یک شهر گمشده را یافتهاند. آبهای دریاچه Issyk-Kul از زمانی که یک زمینلرزه چهره جغرافیایی منطقه را دگرگون کرد، شهری مهم از مسیر جاده ابریشم را در خود پنهان کرده است. کارشناسان بر این باورند که یک زمینلرزه بزرگ موجب جابهجایی آبهای دریاچه و غرقشدن این شهر شده است.
غواصان باستانشناس که در یکی از عمیقترین دریاچههای جهان مشغول پژوهش بودند، به یافتهای شگفتانگیز دست یافتند. آنان بر این باورند که دریاچه Issyk-Kul از سده ۱۵ میلادی تاکنون رازهای یکی از شهرهای مهم بازرگانی جاده ابریشم را در دل خود پنهان کرده است.
این دریاچه که در قلمرو امروزی قرقیزستان قرار دارد، احتمالاً پس از آنکه یک زمینلرزه چهره منطقه را تغییر داد، شهر باستانی Toru-Aygyr را در خود فرو برد. یک گروه بینالمللی از غواصان اخیراً نشانههای متعددی از این شهر باستانی یافتهاند که بیانگر پیوندهای آن با یک دودمان تُرکی و همچنین حکومت اسلامی است.
غواصان در ژرفای حدود ۴ متری از بستر دریاچه، ساختمانهایی آجری، بقایای یک سنگ آسیاب که احتمالاً برای آرد کردن غلات به کار میرفته، یک گورستان اسلامی، بقایای سازههای چوبی و شمار زیادی از آثار سفالی را کشف کردند.
والری کولچنکو، پژوهشگر مؤسسه تاریخ و باستانشناسی آکادمی ملی علوم قرقیزستان و رئیس هیئت کاوش زیرآبی، در بیانیهای اظهار کرد که معماری کشف شده، احتمالا یک شهر یا مجتمع بزرگ تجاری در مسیر جاده ابریشم بوده است.
بهگفته ماکسیم منشیخوف، رئیس هیئت اعزامی مؤسسه باستانشناسی آکادمی علوم روسیه، این یافتهها جایگاه Toru-Aygyr را بهعنوان یک توقفگاه مهم در مسیر جاده ابریشم تحکیم میکنند. جاده ابریشم، به عنوان یک راه بازرگانی که چین را به غرب پیوند میداد، نخستین بار در سده ۱ پیش از میلاد پدید آمد و تا حدود سده ۱۵ میلادی رونق داشت.

یافتههای کلیدی که اهمیت Toru-Aygyr را بیشتر آشکار میکنند، شامل بقایای یک ساختمان شاخص و یک گورستان اسلامی هستند. معماری کشف شده نشان میدهد که جامعهای در آنجا استقرار داشته و بنایی بزرگ با تزیینات بیرونی وجود داشته که میتوانست مسجد، گرمابه یا حتی یک دانشگاه کوچک اسلامی باشد. سازههایی از سنگ و تیرهای چوبی همچنان در زیر آب باقی ماندهاند. در نزدیکی این محل، گروه تحقیقاتی یک نکروپولیس اسلامی متعلق به سدههای ۱۳ یا ۱۴ میلادی را که بر اثر تماس دائمی با آب در حال فرسایش است، یافتهاند. پیکرهای دو فرد که در آن محل کشف شدهاند، مطابق آیینهای اسلامی رو به سوی مکه دفن شدهاند.
پژوهشگران اعلام کردند که در آغاز سده ۱۵ میلادی، زمینلرزهای این شهر را به زیر آب فرو برد. کولچنکو میگوید ساکنان احتمالاً پیش از وقوع زمینلرزه منطقه را ترک کرده بودند، اما این رخداد جمعیت منطقه را بهطور چشمگیری پراکنده ساخت. به باور آنان، تمدن غنی شهریِ دوران میانه از میان رفت و جای آن را کوچنشینان گرفتند.
یافتهها که شامل یک محوطه تدفینی قدیمیتر در کنار سازههای مدور و چهارگوش، و همچنین طیف فراوانی از آثار قرون میانه، از جمله سفالینهها و یک ظرف سالم و دستنخورده، بود، نشاندهنده گذار حکومت از دودمان تُرکی قراخانیان به اسلام تحت سلطه مغولان است.
منشیخوف بر این باور است که در حدود سده ۱۰ میلادی، دولت قراخانی در این منطقه شکل گرفت که یک دودمان تُرکی با تنوع مذهبی بود. با این حال، طبقه حاکم به اسلام گروید و این دین در سده ۱۳ میلادی در آسیای مرکزی گستردهتر شد.
منشیخوف توضیح میدهد که بخش جاده ابریشم در ناحیه دریاچه Issyk-Kul در کنترل قراخانیان بوده است. منابع چینی این منطقه را در حوزه نفوذ خود میدانستند، اما قادر به کنترل آن نبودند. با وجود این، آنگونه که منشیخوف بیان میکند، این موقعیت جغرافیایی در منابع چینی ذکر شده و همین امر امید تازهای برای تطبیق دادههای تاریخی با نتایج کاوشهای باستانشناختی ایجاد میکند.
دیدگاهتان را بنویسید