باستانشناسان در تایلند موفق شدند ۳۳ اثر باستانی از جنس طلا، نقره و برنز را در زیر تندیس بودای خفتهای که قدمتی نزدیک به ۱۳۰۰ سال دارد، کشف کنند. در میان این یافتهها، ورقههای فلزی نادری با نقش برجستههای ظریف از چهره بودا و آثار هنری پیچیدهای دیده میشود که نمونهای درخشان از مهارت صنعتگران دوره Dvaravati و هدایای آیینی آن دوران به شمار میآیند. موزه ملی Phimai اکنون در حال حفاظت و نگهداری از این آثار تاریخی است که شامل جواهرات نفیس و اشیای مذهبی میشود تا در مراحل بعدی مورد مطالعه و مرمت دقیق قرار گیرند.
حفاری یک سیستم زهکش معمولاً فرآیندی خستهکننده و بدون هیجان است، اما همیشه استثناهایی وجود دارد. بهتازگی در تایلند، حفاران هنگام کار در مجموعه معبد Wat Thammachak Sema Ram به گنجینهای از طلا دست یافتند که در زیر تندیس بودای خفته پنهان شده بود.
هنگامی که حفاریها به عمق بیش از ۱.۲ متر زیر تندیس ماسهسنگی رسید، گروه حفاری به یک ظرف سفالی برخورد کردند. بر اساس بیانیه اداره هنرهای زیبای تایلند، درون این ظرف ۳۳ قطعه زیورآلات باستانی از طلا، نقره و برنز قرار داشت. این مجموعه شامل حلقههای طلایی، گوشوارههای نقرهای و یک جفت گوشواره حلقهای برنزی بود که سبک آنها با دیگر آثار متعلق به دوره Dvaravati در حدود ۱۳۰۰ سال پیش شباهت داشت.
با کشف نخستین جعبه گنج، اعضای تیم باستانشناسی با شوق بیشتری به جستوجو برای یافتن اشیای بیشتر ادامه دادند و در عین حال، کار مرمت خود را در محوطه باستانی Phra Non پیش بردند. آنان در اطراف تندیسی حفاری کردند که به عنوان بلندترین (با طول حدود ۱۳.۱ متر) و کهنترین بودای خفته کشور شناخته میشود و تاریخ ساخت آن به حدود سال ۶۵۷ میلادی بازمیگردد. در ادامه کاوشها، سه یافته دیگر به دست آمد که شامل ورقههای فلزی چکشخورده با نقوش ظریف بود و با تکنیکی موسوم به repoussé ساخته شده بودند.
یکی از این کشفیات، ورقهای مستطیلی از طلا با ابعاد تقریبی ۷.۶ در ۱۲.۷ سانتیمتر بود که تصویر بودایی نشسته در حالت آموزش را به نمایش میگذاشت. در این نقش، بودا با حلقههای مارپیچی مو، هالهای بزرگ پیرامون سر، لالههای گوش کشیده و ردایی که بر یکی از شانهها افتاده دیده میشود. در گوشه بالای سمت راست اثر، سوراخ کوچکی وجود دارد که نشان میدهد احتمالاً این قطعه با نخ آویزان میشده و ممکن است به عنوان زیور یا آویز آیینی مورد استفاده قرار گرفته باشد. فانونبوت چانتراچوت، مدیرکل اداره هنرهای زیبا تایلند، ضمن تأیید این موضوع اظهار داشت که این قطعه از جمله آثار کمنظیری است که از لحاظ جزئیات هنری و مذهبی اهمیت بالایی دارد.
در میان یافتههای دیگر، ورقهای از آلیاژ سرب و قلع نیز مشاهده شد که تصویر بودایی ایستاده را در چارچوبی قوسیشکل به نمایش میگذارد. ابعاد این قطعه حدود ۱۱.۴ در ۱۵.۲ سانتیمتر است و دو همراه در کنار پیکره اصلی دیده میشوند. یکی از همراهان به دلیل آسیبدیدگی از بین رفته، اما دیگری به نظر میرسد بازنمایی تایلندی از خدای برهما در آیین هندو باشد.
سومین قطعه کشفشده، از چندین ورقه فلزی رویهمانباشته تشکیل شده بود که درون گل فشرده و با لایههایی از ملات قرار گرفته بودند. به گفته چانتراچوت، به علت آسیبهای وارده، تعداد دقیق این لایهها مشخص نشده، اما محل حکاکیشده در پشت سر بودای خفته سبب شده تا باستانشناسان احتمال دهند این اثر نوعی پیشکش آیینی بوده که عمداً در همان نقطه خاص دفن شده است.
در حال حاضر، موزه ملی Phimai مسئولیت حفاظت، فهرستبرداری و مستندسازی دقیق این آثار طلایی را بر عهده دارد تا در آینده نزدیک بهصورت عمومی به نمایش گذاشته شوند و در پژوهشهای تاریخی درباره هنر و آیینهای دوره Dvaravati مورد استفاده قرار گیرند.
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید