گوشیهای هوشمند کره شمالی هیچوقت برای استفاده یا دیدهشدن توسط جهان خارج ساخته نشدهاند. امایوتیوبری به نام آرون ماینی (Arun Maini) در ویدیوی جدید خود نشان میدهد این دستگاهها چگونه بهطور کامل برای نظارت، سانسور و تبلیغات حکومتی تغییر داده شدهاند. همه این تغییرات در چهارچوب شبکه داخلی بسته کوانگمیونگ انجام میشود؛ شبکهای که سالهاست جای اینترنت آزاد را در کره شمالی گرفته و دسترسی کاربران را فقط به وبسایتهای مورد تأیید دولت محدود کرده است.
در بررسی ویدیویی جدید با عنوان «آزمایش گوشیهای موبایل غیرقانونی کره شمالی»، آرون ماینی (Arun Maini) دو گوشی قاچاقشده از کره شمالی را بررسی میکند؛ یکی مدل ارزان و دیگری گوشی پرچمدار با نام سامتائهسونگ ۸ (Samtaesung 8). این گوشیها فقط دسترسی به سرویسهای معمول مثل گوگل و برنامههای پیامرسان را مسدود نمیکنند، بلکه به ابزارهایی برای نظارت و جاسوسی تبدیل شدهاند. هدف آنها کنترل کامل شهروندان و تحمیل دیدگاههای حکومتی است و همه چیز این سختافزارها بر پایه شبکه داخلی بسته کوانگمیونگ (Kwangmyong) کار میکند.
این بررسی عملی که بخشهایی از آن پیشتر توسط رسانههایی مانند BBC تأیید شده بود، نشان میدهد سانسور در گوشیهای کره شمالی بهطور گسترده و همهجانبه اعمال میشود. اگر کنجاو هستید که یک گوشی هوشمند چگونه وقتی دولت کنترل کامل سیستمعامل را در دست دارد کار میکند، این بهترین مثال به شمار میآید؛ دستگاهی که دسترسیاش به اینترنت جهانی قطع شده و فقط به شبکه داخلی و محدود کوانگمیونگ وصل میشود، شبکهای که سالهاست جای اینترنت آزاد را در این کشور گرفته است.
در بررسیها دیده میشود که تایپ و نوششتن عبارت کرهجنوبی (South Korea) عملاً امکانپذیر نیست و بهطور خودکار به puppet state (کشور دستنشانده) تغییر میکند. حتی در مواردی نام کشور با علامت ستاره جایگزین میشود. استفاده از اصطلاحات مدرن یا اشاره به رسانههای کره جنوبی باعث فعال شدن هشدارها و اصلاحات اجباری میشود؛ عباراتی که بلافاصله به نسخه مورد تأیید رژیم تغییر میکنند و به کاربر یادآوری میشود که برخی کلمات ممنوع هستند. این رفتار کاملاً با سیاستهای محتوایی و قواعد سانسور شبکه کوانگمیونگ هماهنگ است.
این گوشیها با اندروید ۱۰ و اندروید ۱۱ اجرا میشوند و در ظاهر اپلیکیشنهای آشنایی مانند مرورگر، تقویم، دوربین و موسیقی دارند. اما تقریباً همه این برنامهها نسخههای تقلبی هستند که کاربر را در یک محیط بسته دولتی نگه میدارند؛ برخی حتی باز نمیشوند و برخی دیگر فقط محتوای تبلیغاتی حکومت را نمایش میدهند، همان محتوایی که از طریق شبکه داخلی کوانگمیونگ تأمین میشود.

این گوشیها به اینترنت جهانی متصل نشده و تنها به اینترانت بسته دولتی دسترسی دارند. حتی تنظیمات سادهای مانند ساعت و تاریخ نیز تحت کنترل حکومت قرار دارد و کاربران نمیتوانند منطقه زمانی را تغییر دهند، تاریخ را اصلاح کنند یا با سرورهای خارجی همگام شوند. این قفلگذاری کامل برای جلوگیری از هرگونه ارتباط با جهان بیرون و محدود کردن کاربر به شبکه اینترانت کوانگمیونگ طراحی شده است.
برنامههای موجود روی این گوشیها شامل بازیهای مورد تأیید رژیم، فیلمهای روسی و هندی و زندگینامههای رهبران کره شمالی هستند. حتی محتوای بینالمللی محبوب نیز بهصورت غیرقانونی کپی، ویرایش و با برند حکومتی دوباره منتشر میشود تا با معیارهای سانسور و چهارچوب بسته کوانگمیونگ سازگار باشد.
نصب اپلیکیشنهای جدید در این گوشیها فقط با مراجعه حضوری به فروشگاههای دولتی امکانپذیر است؛ جایی که نصب آنها بهطور مستقیم توسط حکومت تأیید شده و حتی مدت زمان استفاده از آنها محدود و زمانبندی میشود. فایلها و عکسهای ذخیرهشده روی گوشی نیز با امضای دیجیتال حکومتی برچسبگذاری میشوند و هر محتوای خارجی بهطور خودکار اگر «ناسازگار» تشخیص داده شوند، حذف میشود؛ همه این روندها در هماهنگی کامل با سامانههای تأیید شبکه داخلی کوانگمیونگ انجام میگیرد.
در زمینه نظارت، این دستگاهها فراتر از انتظار عمل میکنند. آنها فقط فعالیت کاربران را محدود نمیسازند، بلکه بهطور سیستماتیک رفتار آنها را ردیابی میکنند. طبق گزارش، گوشیها هر بار که کاربر یک اپلیکیشن را باز میکند، بیصدا یک اسکرینشات میگیرند و آن را ذخیره میکنند تا یک پرونده کامل از فعالیت کاربر ساخته شود؛ رویکردی که با منطق آرشیوسازی و ممیزی محتوای کوانگمیونگ همخوانی دارد.
علاوه بر این، امکان اشتراکگذاری عکسها وجود ندارد، چرا که بلوتوث کاملاً قفل شده است و با وجود فایلمنیجر، دسترسی واقعی به پوشهها فراهم نیست. به زبان ساده، مفهوم «دستگاه و حریم شخصی» در کره شمالی عملاً از بین رفته و این گوشیها بیش از آنکه وسیله ارتباطی باشند، به ابزار کنترل، سانسور و جاسوسی دولتی تبدیل شدهاند؛ و همه این موارد در قالب اکوسیستم بستهای است که توسط کوانگمیونگ تعریف و مدیریت میشود.
دیدگاهتان را بنویسید