ارسال دیدگاه
امروز: شنبه , ۲۹ آذر , ۱۴۰۴
X
۲۰۲۵ سال پر باری در ژانرهاس مختلف بود و بازیهای اکشن نیز از قافله عقب نماندند و شاهد آثار جذاب با کیفیتی در این ژانر بودیم. در مقاله امروز، سراغ بهترین بازیهای اکشن سال رفتهایم؛ منظور آن دسته از آثاری هستند که بیش از اکتشاف و روایت روی سیستم مبارزات و گیمپلی در لحظه تاکید دارند.
Hades II
بازی Hades II دقیقاً همان چیزی است که طرفداران از یک دنبالهی واقعی انتظار دارند: حفظ هویت نسخهی اول و در عین حال جسارت در ایجاد تحول. این بار بهجای Zagreus، کنترل Melinoë، را در دست میگیریم؛ شخصیتی با حالوهوایی جدیتر و تاریکتر که همین تغییر، لحن کلی بازی را پختهتر کرده است. مبارزات همچنان سریع، نفسگیر و وابسته به مهارت بازیکن هستند، اما تمرکز بیشتری روی جادوها، مدیریت منابع و زمانبندی دقیق صورت گرفته است. استفاده از طلسمها، دایرههای جادویی و حملات ترکیبی باعث شده ریتم نبردها عمق بیشتری بگیرد و دیگر صرفاً به اسپمکردن دکمهها محدود نباشد. هر دور بازی حس متفاوتی دارد و این تنوع، یکی از ستونهای اصلی جذابیت Hades II است.
از نظر طراحی، بازی نهتنها افت نکرده بلکه حتی جاهطلبانهتر هم شده. طراحی دشمنان و باسها پیچیدهتر و هوشمندانهتر است و هرکدام الگوهای حملهی مشخصی دارند که یادگرفتن و شکستدادنشان واقعاً حس پیشرفت میدهد. بونها (Boons) و قدرتهایی که از خدایان دریافت میکنید، ترکیبهای متنوعتری نسبت به نسخهی اول دارند و این باعث میشود ساخت بیلد (Build) به بخش جذابتری از بازی تبدیل شود. موسیقی همچنان یکی از نقاط قوت اصلی است؛ قطعات دارن کورب با حفظ فضای راک-اسطورهای، حس حماسی و تاریکتری به مبارزات دادهاند. دیالوگها هم مثل همیشه پرجزئیات، طبیعی و پر از شخصیت هستند؛ طوری که حتی بعد از دهها ساعت بازی، هنوز هم حرف تازهای برای شنیدن وجود دارد.
Ninja Gaiden 4
Ninja Gaiden 4 بازگشتی است به اکشن خالص، بیرحم و خشونتباری که این روزها کمتر در بازیها میبینیم. اینجا خبری از راهنماییهای بیشازحد یا بخشش اشتباهات بازیکن نیست؛ بازی از همان دقایق ابتدایی نشان میدهد که هنوز به ریشههای خود وفادار است و رحم و مروت ندارد. مبارزات سریع، کشنده و کاملاً وابسته به واکنش و مهارت پلیر هستند و هر دشمن، حتی سادهترین آنها، میتواند در صورت بیدقتی، شما را نابود کند. سیستم مبارزه با تمرکز روی شمشیرزنی دقیق، جاخالیهای میلیمتری و ضدحملات مرگبار، حس یک نینجای واقعی را منتقل میکند؛ حسی که کمتر بازی اکشنی طی سالهای اخیر توانسته به این شکل ارائه دهد.
تنوع دشمنان و باسها یکی از نقاط درخشان Ninja Gaiden 4 است. باسفایتها صرفاً مبارزههای طولانی با نوار سلامتی بلندبالا نیستند، بلکه آزمونی برای یادگیری الگوها، مدیریت فضا و کنترل استرس محسوب میشوند. هر باس شخصیت و سبک مبارزهی خاص خودش را دارد و شکست دادن آنها واقعاً حس پیروزی میدهد، نه صرفاً عبور از یک مرحله. طراحی مراحل نیز هوشمندانهتر از گذشته شده؛ مسیرها بازتر هستند اما همچنان تمرکز روی مبارزه حفظ شده و بازی هیچوقت ریتم تند خود را فدای گشتوگذار بیهدف نمیکند. گرافیک مدرنتر و انیمیشنهای نرم، خشونت و سرعت نبردها را چشمنوازتر از همیشه کردهاند.
دلیلی که Ninja Gaiden 4 را به یکی از بهترین بازیهای اکشن سال ۲۰۲۵ تبدیل میکند، جسارتش در حرکت بر خلاف جریان است. در دورانی که بسیاری از بازیها سعی میکنند همه را راضی نگه دارند، این بازی بدون تعارف مخاطب خاص خودش را هدف قرار داده.
Ninja Gaiden: Ragebound
گاهی یک بازی از همان ثانیههای اول اعلام میکند که قرار نیست تجربهای آرام یا قابلپیشبینی باشد؛ Ninja Gaiden: Ragebound دقیقاً از همین جنس است. این نسخه با تمرکز روی سرعت سرسامآور و فضای دوبعدی، چهرهای خشمگینتر و تهاجمیتر از نینجا گایدن ارائه میدهد. مبارزات بیش از هر زمان دیگری به واکنش آنی و تصمیمگیری در لحظه وابستهاند و بازی مدام بازیکن را وادار میکند بین حمله، دفاع و عقبنشینی انتخاب مرگ و زندگی انجام دهد. Ragebound نهتنها سخت است، بلکه عمداً شما را تحت فشار روانی میگذارد تا اشتباه کنید و یاد بگیرید.
سیستم مبارزه در این نسخه عمیقتر و بیرحمانهتر طراحی شده است. زنجیرهی حملات، حرکات ویژه و قابلیتهای وابسته به حالت خشم (Rage) باعث میشوند هر نبرد لایههای تاکتیکی بیشتری داشته باشد. فعالسازی Rage قدرت تخریب بالایی به بازیکن میدهد، اما مدیریت زمان و ریسک در استفاده از آن حیاتی است.
Shinobi: Art of Vengeance
اگر قرار باشد نامی قدیمی با چهرهای مدرن و روحی انتقامجو دوباره متولد شود، Shinobi: Art of Vengeance دقیقاً همان بازگشت است. بازی از همان ابتدا روی حس مخفیکاری، ضربات دقیق و مرگهای سریع تأکید میکند و بهجای شلوغکاریهای بیدلیل، تمرکزش را روی ظرافت در اکشن گذاشته است. اینجا نینجا بودن یعنی صبر، شناخت موقعیت و زدن ضربه در بهترین لحظه، نه صرفاً حملهی بیوقفه. ریتم بازی آگاهانه طراحی شده؛ لحظاتی آرام برای تحلیل و لحظاتی انفجاری برای اجرای یک انتقام بینقص.
سیستم مبارزات ترکیبی از اکشن سریع و عناصر تاکتیکی است که به بازیکن اجازه میدهد سبک بازی خودش را شکل دهد. ابزارهای کلاسیک نینجایی مثل شوریکنها، دودزاها و ضربات مرگبار از سایهها نقش پررنگی دارند و استفادهی هوشمندانه از آنها تفاوت بین شکست و پیروزی را رقم میزند. دشمنان واکنشپذیرتر و هوشمندتر از گذشته طراحی شدهاند و بازی بهشدت بازیکن را برای اشتباهات ساده تنبیه میکند. طراحی مراحل چندمسیره، امکان انتخاب راههای مختلف برای پیشروی را فراهم کرده و باعث میشود تجربهی هر مرحله بسته به تصمیمهای شما تغییر کند.
Absolum
Absolum یک بازی اکشن با تمرکز بر مبارزات نزدیک و ریتم سریع است که سعی میکند فرمول کلاسیک بازیهای beat ’em up را با ایدههای مدرنتر ترکیب کند. هستهی تجربه بر پایهی درگیریهای پیدرپی، واکنشهای سریع و انتخابهای لحظهای شکل گرفته و مدام بازیکن را وادار میکند سبک مبارزهی خودش را پیدا کند. تنوع دشمنان و موقعیتها باعث میشود روند بازی یکنواخت نشود و هر بار ورود به مراحل، حس مواجهه با چالشهای تازه را منتقل کند. Absolum بیش از آنکه روی روایت مستقیم یا توضیحدادن همهچیز تکیه کند، در تلاش است تا از طریق گیمپلی، فضا و ضربآهنگ مبارزات، تجربهای پرتنش و درگیرکننده بسازد که برای طرفداران اکشنهای کلاسیک اما با چاشنی امروزی، جذاب است.
Absolum روی مبارزاتی تمرکز دارد که به زمانبندی دقیق و شناخت رفتار دشمنان وابستهاند. سیستم استقامت نقش کلیدی دارد و بازی مدام شما را مجبور میکند بین حملهی بیشتر یا عقبنشینی هوشمندانه انتخاب کنید. دشمنان طراحی یکنواختی ندارند و هر کدام رفتار و تهدید خاص خودشان را دارند، بهطوری که نمیتوان با یک الگوی ثابت همه را شکست داد. طراحی مراحل نیمهباز، مسیرهای جایگزین و رازهای پنهان را در اختیار بازیکن میگذارد و حس اکتشاف را به بخشی جدی از تجربه تبدیل میکند، نه یک عنصر تزئینی.
DOOM: The Dark Ages
وقتی اسم DOOM میآید، انتظار سکوت و مکث ندارید؛ بلکه میخواهید هجوم، خشونت و ریتمی نفسگیر را تجربه کنید. DOOM: The Dark Ages اما هوشمندانه همین انتظار را میشکند و آن را در قالبی متفاوت بازسازی میکند. اینبار جهنم رنگوبوی قرون وسطایی گرفته؛ زرههای سنگین، معماریهای تاریک و حس جنگی بدویتر، چهرهای تازه به Slayer دادهاند. با این حال، روح DOOM کاملاً زنده است: اکشنی بیوقفه که حتی برای لحظهای نمیگذارد نفس بکشید و از همان لحظهی اول، کنترل را به غریزهی بقا میسپارد.
سیستم مبارزات در The Dark Ages ترکیبی جسورانه از خشونت کلاسیک DOOM و المانهای جدید است. سپر، سلاحهای سرد و ابزارهای نزدیکبرد در کنار اسلحههای آشنا، ریتم مبارزه را سنگینتر اما مرگبارتر کردهاند. این نسخه بیشتر از همیشه روی درگیری نزدیک و مدیریت فضا تمرکز دارد و بازیکن را وادار میکند وسط میدان بماند. طراحی دشمنان متناسب با این فضای قرونوسطایی تغییر کرده و باسفایتها حس نبردهای تنبهتن حماسی را منتقل میکنند. موسیقی خشن و کوبنده هم مثل همیشه ضربان بازی را بالا نگه میدارد و اجازه نمیدهد لحظهای از جریان اکشن جدا شوید.
Battlefield 6
در دنیای بازیهای اکشن نظامی، کمتر بازیای توانسته حس میدان نبرد را بهطور کامل منتقل کند؛ Battlefield 6 اما یک بار دیگر نشان میدهد چرا این سری هنوز جزو شاخصترینهاست. از لحظهی ورود به محیط بازی، شما درگیر یک تجربه عظیم، پرجزئیات و نفسگیر میشوید؛ جایی که انفجارها، شلیکها و صدای تانکها شما را در قلب نبرد قرار میدهند. هر میدان جنگ، از شهرهای ویرانشده گرفته تا صحراهای باز، با جزئیات دقیق و محیطهای تعاملی طراحی شده است که نهتنها زیبایی بصری دارند، بلکه بر تاکتیک و استراتژی بازیکن نیز تأثیر میگذارند.
گیمپلی Battlefield 6 تعادل استادانهای بین تیراندازی سریع، تاکتیکهای گروهی و استفاده از وسایل نقلیه جنگی ایجاد کرده است. سیستم تیراندازی و بازخورد اسلحهها نسبت به گذشته واقعیتر و رضایتبخشتر شده و همکاری با تیم برای موفقیت در مأموریتها حیاتی است. وسایل نقلیه مثل تانک، هلیکوپتر و خودروهای سبک، راهبردهای متنوعی برای بازیکن فراهم میکنند و مبارزه در زمینهای وسیع، هر بار تجربهای متفاوت و پویا ایجاد میکند. همچنین محیطهای کاملاً تخریبپذیر باعث شده تصمیمهای شما در لحظه واقعیتر و تأثیرگذارتر باشند.
Elden Ring: Nightreign
بازی Elden Ring: Nightreign این بار بهجای تکیهی صرف بر تجربهی تکنفره و پیشروی خطیِ آشنای سولزلایکها، ساختاری را ارائه میدهد که بهطور جدی بر همکاری تیمی و بازی کوآپ بنا شده است. در این نسخه، جهان بازی بیشتر شبیه یک میدان نبرد پویا طراحی شده؛ جایی که هماهنگی میان اعضای تیم، تقسیم نقشها و تصمیمگیریهای لحظهای اهمیت بالاتری نسبت به قبل پیدا میکند. مبارزات دیگر فقط آزمونی برای صبر و مهارت فردی نیستند، بلکه تعامل بین بازیکنان، پوششدادن ضعفهای یکدیگر و استفادهی هوشمندانه از تواناییها، به بخش جداییناپذیر تجربه تبدیل شده است. همین تغییر رویکرد باعث میشود حس پیشروی در دنیای Elden Ring، رنگوبویی تازه و متفاوت به خود بگیرد.
از سوی دیگر، اضافهشدن المانهای تصادفی و ساختار چرخهای، Nightreign را از یک سولزلایک سنتی فراتر میبرد. هر چرخه میتواند چینش دشمنان، آیتمها و حتی مسیرها را تغییر دهد و این موضوع باعث میشود هیچ دو تجربهای کاملاً شبیه هم نباشند. این ترکیب از کواپ تیمی، تصادفیبودن و چرخهی تکرار، تجربهای ارائه میدهد که هم هویت سختگیرانهی سولزلایک را حفظ میکند و هم آن را در قالب Elden Ring به شکلی تازه، پویا و غیرقابلپیشبینی بازتعریف میکند.
ARC Raiders
بازی ARC Raiders بازیکن را به دنیایی آخرالزمانی میبرد که در آن بقا، ریسک و تصمیمهای لحظهای حرف اول را میزنند. سطح زمین تحت سلطهی ماشینهای عظیم و بیرحمی است که هر حرکت اشتباه را با مرگ پاسخ میدهند و همین موضوع باعث میشود هر خروج از پناهگاه زیرزمینی، حسی شبیه یک قمار حسابشده داشته باشد. بازی از همان ابتدا فضایی پرتنش میسازد؛ جایی که سکوت محیط، صدای دوردست ماشینها و احتمال حضور دیگر بازیکنان، مدام حس ناامنی را به شما القا میکند.
هستهی گیمپلی ARC Raiders بر پایهی ساختار استخراج (Extraction) شکل گرفته؛ یعنی وارد منطقه میشوید، منابع جمع میکنید، با دشمنان مکانیکی و گاهی انسانهای دیگر درگیر میشوید و در نهایت باید سالم خارج شوید. همین «خارج شدن» است که به بازی وزن و استرس میدهد، چون هرچه بیشتر طمع کنید، ریسک از دست دادن همهچیز بالاتر میرود. درگیریها سریع و مرگبار هستند و بازی شما را تشویق میکند همیشه بین درگیری مستقیم، مخفیکاری یا عقبنشینی هوشمندانه یکی را انتخاب کنید.
دانلود آهنگ
دیدگاهتان را بنویسید