ارسال دیدگاه
امروز: سه شنبه , ۱۳ آبان , ۱۴۰۴
X
آماده باشید تا کهکشان راه شیری را به شکلی ببینید که تاکنون هرگز ندیده‌اید. ستاره‌شناسان مرکز بین‌المللی تحقیقات نجومی رادیویی (ICRAR) تصویری شگفت‌انگیز از کهکشان راه شیری منتشر کرده‌اند که در آن، کهکشان در امواج رادیویی با بسامد پایین می‌درخشد و قلمرویی باشکوه و نامرئی برای چشم انسان را آشکار می‌کند.
این تصویر باشکوه حاصل کنار هم قرار دادن دقیق هزاران مشاهده در طی هجده ماه بوده و نمایی موزاییکی از کهکشانی را نشان می‌دهد که با لکه‌های دایره‌ای بازمانده از انفجارهای ابرنواختری پوشیده شده است.
سیلویا مانتووانینی، پژوهشگر ICRAR در دانشگاه کرتین و نویسنده اصلی مقاله‌ای که در نشریه Publications of the Astronomical Society of Australia منتشر شده، گفت: «این تصویر زنده و پرجنب‌وجوش، نمایی بی‌سابقه از کهکشان ما در بسامدهای پایین رادیویی ارائه می‌دهد. این نقشه دیدگاه‌های ارزشمندی در مورد تکامل ستارگان، از جمله شکل‌گیری آن‌ها در نواحی مختلف کهکشان، تعاملشان با دیگر اجرام آسمانی و در نهایت سرنوشتشان به ما می‌دهد.»
این نقشه از دو پیمایش تشکیل شده که با استفاده از آرایه رادیویی عظیم Murchison Widefield Array در استرالیا انجام گرفته است. این تلسکوپ بیش از ۴,۰۰۰ آنتن دارد و در گستره‌ای نزدیک به ۷.۷ کیلومتر مربع پراکنده شده است. نخستین پیمایش، با نام GLEAM، در سال ۲۰۱۵ به پایان رسید و سراسر آسمان شب نیم‌کره جنوبی را تصویربرداری کرد. پیمایش دوم، GLEAM-X، سه سال بعد با حساسیت بالاتر انجام شد.
برای ترکیب هزاران مشاهده، تیم پژوهشی از روشی به نام «شبکه‌بندی در حوزه تصویر» (image domain gridding) استفاده کرد تا تفاوت‌های زمانی بین دو پیمایش را اصلاح کند. مانتووانینی و همکارش، ناتاشا هرلی-واکر، اخترشناس رادیویی دانشگاه کرتین، توضیح دادند: «اصلاح اعوجاج‌های یونوسفر، یعنی تغییرات در امواج رادیویی ناشی از ناهنجاری‌های لایه‌های بالایی جو زمین، بسیار مهم بود. در غیر این صورت، این اعوجاج‌ها موقعیت منابع را بین دو مشاهده جابه‌جا می‌کرد.»
به گفته پژوهشگران، تصویر نهایی ۹۵ درصد از کهکشان راه شیری قابل مشاهده از نیم‌کره جنوبی را در بسامدهای بین ۷۲ مگاهرتز تا ۲۳۱ مگاهرتز پوشش می‌دهد. این نقشه علاوه بر وسعت شگفت‌انگیزش، طیف رنگی دقیقی دارد که به ستاره‌شناسان کمک می‌کند ساختارهای کیهانی پنهان در پسِ نور رادیویی را از یکدیگر متمایز کنند. تابش‌های ناشی از بازمانده‌های ابرنواخترها به رنگ نارنجی دیده می‌شود، در حالی که نواحی شکل‌گیری ستارگان با رنگ آبی می‌درخشند. مانتووانینی در ویدیویی توضیح داد که «در تصویری بدون رنگ، تشخیص این دو ساختار از یکدیگر غیرممکن است، زیرا هر دو دقیقاً شکل مشابهی دارند.»
به باور پژوهشگران، این نقشه جامع‌ترین و چشمگیرترین نمونه از آن چیزی است که اخترشناسان «جهان با درخشندگی سطحی پایین» (low-surface brightness universe) می‌نامند. این اجرام شامل بازمانده‌های ابرنواخترهای کاملاً دایره‌ای و ساختارهای عجیب موسوم به «دایره‌های رادیویی مرموز» (Odd Radio Circles – ORCs) هستند؛ ساختارهایی عظیم به اندازه یک کهکشان کامل که منشأ آن‌ها هنوز به‌طور کامل ناشناخته است.
پژوهشگران انتظار دارند تلسکوپ‌های رادیویی نسل جدید، لایه‌های پنهان‌تری از کیهان را آشکار کنند. هرلی-واکر گفت: «تنها تلسکوپ رادیویی غول‌پیکر SKA-Low متعلق به رصدخانه SKA Observatory که قرار است طی دهه آینده در منطقه Wajarri Yamaji در غرب استرالیا ساخته شود، می‌تواند از نظر حساسیت و وضوح، از این تصویر پیشی بگیرد.»
دانلود آهنگ
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید