در اکتبر ۲۰۲۱، آنتونی هوور، مردی ۳۶ ساله، پس از مصرف بیش از حد مواد مخدر به بیمارستان Baptist Health Richmond در کنتاکی منتقل شد. او دچار ایست قلبی شده بود و پزشکان هیچ واکنش یا فعالیت مغزی در او مشاهده نکردند؛ بنابراین، مرگ مغزیاش را تایید کردند.
طبق پروتکلهای معمول، خانواده هوور از موضوع مطلع شده و با توجه به اینکه او اهداکننده عضو بود، مقدمات برداشت اعضای بدن برای پیوند فراهم شد. اما حدود یک ساعت پس از آغاز عمل، جراحان ناگهان با صحنهای شگفت انگیز روبرو شدند، بله، هوور زنده بود.
براساس نامهای افشاگرانه که به کنگره آمریکا ارسال شده، هوور چندینبار روی تخت جراحی شروع به تکان خوردن کرد. یکی از اعضای تیم جراحی در مصاحبهای با NPR در سال ۲۰۲۴ گفت که هوور بهنظر زنده میرسید و دو پزشک از ادامه عمل خودداری کردند. او حتی گفت که در چشمان هوور اشک دیده است.
اگرچه هوور دچار آسیبهای شدید و بلندمدت در حافظه، حرکت و گفتار شد، اما در نهایت زنده ماند. پس از لغو عمل برداشت عضو، خواهرش نگهداری از او را بر عهده گرفت. با این حال، هنوز مشخص نیست که چگونه از مرگ به زندگی بازگشت.
داستان تکاندهندهی هوور تنها نمونهای از افرادی نیست که ظاهراً از مرگ «بیدار» شدهاند، بلکه چالشی جدی برای درک ما از لحظات پایانی آگاهی انسان است. برخی افراد در سردخانهها یا تابوتها زنده شدهاند، و برخی دیگر هنگام مرگ، نورهای درخشان یا صدای بستگان در گذشته را توصیف کردهاند.
مطالعات جدید نیز این باور را به چالش میکشند که مرگ مانند خاموشکردن ناگهانی چراغی است. پژوهشگران انفجارهای ناگهانی امواج گاما (فعالیتهای مغزی با فرکانس بالا که با حافظه مرتبطاند) را حتی پس از مرگ ثبت کردهاند. این تجربههای نزدیک به مرگ (NDE) ممکن است آخرین تلاشهای مغز برای بقا باشند و درک ما از عملکرد آگاهی پس از مرگ را تغییر دهند.
با این حال، پرسشهای زیادی بیپاسخ ماندهاند: آیا کسانی که NDE را تجربه کردهاند واقعاً مُرده بودند؟ چرا مغز هنگام مرگ چنین فعالیتی را آغاز میکند؟ این تجربهها چه تأثیری بر پروتکلهایی مانند اهدای عضو دارند؟
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید