چه کارهایی وجود دارند که گیمر های حرفهای از انجام آن لذت میبرند اما افراد دیگر، ممکن است جذابیت آنها را درک نکنند؟ امروز به این موضوع خواهیم پرداخت.
به عنوان یک گیمر، خیلی اوقات چیزهایی وجود دارند که از انجام دادن آن لذت میبریم و ساعتها زمان صرفشان میکنیم. اما با این وجود، بعضی از این فعالیتها، برای گیمرهای عادی یا کژوال و یا افرادی که فقط تفریحی به انجام بازیهای ویدیویی میپردازند، ممکن است عجیب جلوه کند. در این مقاله، به سراغ کارهایی میرویم که فقط گیمرهای واقعی لذت و جذابیت آنها را درک میکنند!
۱- سپری کردن مدت زمان طولانی در صفحه خلق شخصیت یا Character Creation
یکی از لذتبخشترین کارها برای گیمرها، خصوصا افرادی که همواره سراغ آثار نقشآفرینی یا سولزلایک میروند، وقت گذراندن در بخش خلق شخصیت یا همان Chararcter Creation است. طبیعتا هر چه بازی امکانات و جزئیات شخصیسازی بیشتری در اختیار ما قرار دهد، میتوانیم بیشتر در آن غرق شویم و از کوچکترین و دقیقترین جزئیات چهره و بدن و دست و پا گرفته، تا انواع و اقسام لباسها و وسایل پوششی و زخم و موارد مشابه را بنابر سلیقه خود مشخص کنیم. البته صادقانه اعتراف میکنم به شدت در این بخش تنبل هستم و فقط موارد کلی و مهم مثل مو و چهره را انتخاب میکنم و آنچنان قطر دماغ یا جزئیات بدن برایم مهم نیست، اما در هر صورت گیمرهای زیادی هستند که به این بخش در بازیها علاقه دارند و حتی بعضا کرکترهای مورد علاقه خود در دیگر فرنچایزها را بازسازی میکنند.
۲- عصبانیت شدید و علاقه افراطی به یک اثر به طور همزمان
برای افرادی که با دنیای گیم آشنا نباشند، این مسئله ممکن است عجیب و غریب و حتی غیرقابل باور به نظر برسد، اما مخاطبان بازیهای ویدیویی میتوانند در اوج نفرت و عصبانیت از یک بازی، فوقالعاده از آن لذت ببرند و عاشق آن باشند! از افرادی که هزاران ساعت زمان صرف آثار آنلاین مختلف میکنند و در عین لذت بردن، بارها و بارها به خاطر مسائل مختلف از لگ و چیترها گرفته تا همتیمیهای بی دست و پا، به زمین و زمان ناسزا میگویند و میخواهند از شدت عصبانیت کنترلر یا کیبورد خود را خرد کنند (که طبیعتا به خاطر گرانی سر عقل آمده و این کار را نمی کنند).
اما در هر صورت، این رابطه دوگانه یکی از جذابترین و عجیبترین روابط بین مخاطبان و دنیای بازیهای ویدیویی است. بارها کسانی را دیدهام که هنگام تجربهی آثار هاردکور و سولزلایک، چند بار به کل اجداد سازندگان و طراحان ادای احترام و در این بین هزاران بار خودشان را احمق خطاب میکنند و اما در عین حال، فوقالعاده شیفته بازی هستند و حاضر نیستند آن را نیمه کاره رها کنند. در این جا نکتهی بعدی که وجود دارد لجبازی گیمرها است که در قسمت بعدی به آن میپردازم.
۳- لجبازی شدید و نافرمانی از ساختار بازیها
حتما برای شما پیش آمده که طراحی مرحله و ساختار یک بازی خاص به گونهای بوده باشد که محدودیت را در آن حس کنید و مجبور بوده باشید طبق همان مسیر کلی که سازنده مد نظر داشته حرکت کنید. اما چیزی که وجود دارد، این است که مخاطب در این جور مواقع، معمولا لجباز و سرکش میشود و زمین و زمان را به هم میدوزد تا همانطور که میخواهد کار را پیش ببرد، ولو اینکه دهها بار بمیرد و به چکپوینت آخر بازگردد. به شخصه چند مورد را به خوبی به خاطر دارم که کاملا با طراحان بازی سر لج افتادم و مصرانه میخواستم همان طور که دوست دارم فلان کار را انجام دهم و معمولا هم پس از ممارست زیاد موفق به انجام این کار میشدم!
۴- جمعآوری بیرویه پول، سکه و ارز بازی و سیری ناپذیری از Loot و تجهیزات
اصطلاحی در بازیهای آنلاین و چند نفره وجود دارد به عنوان Loot Goblin؛ که به افرادی نسبت داده میشود که بدون توجه به شرایط، فقط و فقط دنبال Loot، پول و تجهیزات هستند و در راه رسیدن به جوایز بهتر، از هیچ کاری دریغ نمیکنند. این مسئله فقط به آثار آنلاین یا چند نفره محدود نمیشود و حتی در بازیهای داستانی و تک نفره نیز به وفور توسط ما گیمرها انجام میشود.
مهم نیست مشغول تجربهی The Witcher 3 هستیم و سرمان به شکار هیولاها گرم است و یا در در Oblivion و Skyrim با مشکلات مختلف دست و پنجه نرم میکنیم و یا در Dying Light با زامبیها درگیریم، یک اصل تغییرناپذیر وجود دارد و آن نیز کسب حداکثری پول و Loot است؛ آن هم در حالی که ۹۰ درصد اوقات، هیچگاه از اکثریت پولمان استفاده نمیکنیم! در بسیاری از بازیها، بعد از سپری کردم ۴۰ یا ۵۰ ساعت فوقالعاده ثروتمند میشویم و با وجود اینکه میدانیم هرگز از آن پول استفاده نمیکنیم، اما جمعآوری حداکثری پول و تجهیزات همچنان لذت بخش است.
به خوبی به خاطر دارم که در Dying Light و Skyrim، صدها سلاح Legendary قدرتمند در کنار ۱۰۰ها هزار سکه پول داشتم و با این وجود، برای جوایز بیشتر حریص بودم. مطمئنم تک تک شما عزیزان نیز در آثار مختلف به شکلهای گوناگون این مسئله را با گوشت و خون تجربه کردهاید!
۵- تجربهی چندین و چند بارهی یک اثر
وقتی گیمری به یک بازی ویدیویی بیش از حد علاقهمند میشود، بسیاری از اوقات چندین و چند بار به تجربهی آن اثر میپردازد. به شخصه اثری مثل Dishonored را تقریبا ده بار در طول یک دهه اخیر به اتمام رساندهام. صد البته هر چه بازی طولانیتر باشد، منطقاً تعداد دفعاتی که آن را به اتمام میرسانیم کمتر است و برای مثال بازیای مثل Nioh را چهار بار از اول تا آخر تجربه کردهام. قطعا شما نیز به نوبهی خود آثاری در کارنامه گیمری خود دارید که در طول سالها، بارها و بارها به تجربهی آن پرداختهاید و از ثانیه به ثانیه آن لذت بردهاید. به شخصه میشناسم برخی افرادی را که هر ساله حداقل یک بار، بازی مورد علاقهشان را به اتمام میرسانند. صد البته با شلوغی دنیای گیم، بالاتر رفتن سن و مشغله کاری، بسیاری از ما گیمرها حتی اگر بخواهیم نمیتوانیم آن طور که باید و شاید آثار مورد علاقه خود را دوباره تجربه کنیم.
۶- خیالپردازی در مورد بازیهای جدید و یا دنبالهها
خوب به خاطر دارم موقعی که سنم کمتر بود، وقتی پایان یک بازی را مشاهده میکردم و سپس صحنه Post Credit را میدیدم، ایدهپردازی و فکر و خیال در مورد نسخهی بعدی، اتفاقاتی که میتواند رخ دهد و مواردی که میتواند به بازی اضافه شود در ذهن من شروع میشد. حتی امروزه نیز کم و بیش آن احساس را در خود دارم و با تجربهی یک اثر و یا تماشای تریلر بازی، ناخودآگاه ذهنم شروع میکنم به خلق و پرداخت سناریوهای مختلف. احتمالا شما نیز به نوبهی خود، در قالب آثار مختلف به رویاپردازی و خیالات پرداختهاید، برای شخصیتها، داستانها و ماجراجوییهای جدید خلق کردهاید و در دنیای شیرین خیالات خود غرق شدهاید.
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید