ارسال دیدگاه
امروز: یکشنبه , ۳۰ شهریور , ۱۴۰۴
X
فیلم Adulthood جدیدترین اثر با هنرنمایی جاش گد و کایا اسکودلاریو است که توانسته مورد توجه منتقدان قرار بگیرد.
فیلم Adulthood یک اثر کمدی و درام است که توسط الکس وینتر کارگردانی شده است. فیلمنامه‌ی این اثر توسط مایکل ام. بی. گالوین نوشته شده است. داستان فیلم حول دو خواهر و برادر، مگان و نوآ، می‌چرخد که وقتی جسد مدفون‌شده‌ای را در زیرزمین خانه والدینشان پیدا می‌کنند، ناخواسته وارد چرخه‌ای پرهیجان و خطرناک از جرم، پنهان‌کاری و قتل می‌شوند. هرچه بیشتر به رازها پی می‌برند، فرار از این وضعیت دشوارتر می‌شود. این فیلم با ترکیب طنز و درام، مخاطب را به سفری پرهیجان و غیرقابل پیش‌بینی در دل رازها و تنش‌های خانوادگی می‌برد و لحظاتی پرتنش و سرگرم‌کننده خلق می‌کند.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۱۱ نقد برای فیلم Adulthood منتشر شده که امتیاز ۸۲ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۵۱ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۷ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده می‌کنید.
نظر منتقدان درباره فیلم Adulthood
راتن تومیتوز | ۱۱ نقد – امتیاز ۸۲ درصدمتاکریتیک | ۷ نقد – امتیاز ۵۱ از صد
«۷۵/۱۰۰ RogerEbert.com | منتقد: زکری لی»
اگر فیلم‌ها تاکنون بزرگ شدن را جهنمی نشان داده‌اند، فیلم Adulthood به کارگردانی الکس وینتر، با لحن بدبینانه اما در عین حال به‌شدت خنده‌دار، به ما یادآوری می‌کند که همیشه یک دهمین حلقه از آن جهنم هم وجود دارد.
«۶۹/۱۰۰ Paste Magazine | منتقد: جیم وورل»
فیلم Adulthood گاهی انتخاب‌های عجیبی انجام می‌دهد؛ عناصر داستانی‌ای معرفی می‌کند که شبیه به «تفنگ چخوف» به نظر می‌رسند اما هرگز به نتیجه نمی‌رسند و حتی وقتی داستان سرعت می‌گیرد، به آن اندازه که وینتر احتمالاً انتظار داشت، پرتنش نمی‌شود. با این حال، لحظاتی از طنز تیره و حساب‌شده یا تحلیل نسلی به اندازه کافی وجود دارد تا روایت را پویا نگه دارد و هم گد و هم اسکودلاریو فرصت پیدا می‌کنند تا با معنای تازه‌ای از بلوغ روبه‌رو شوند.
«۵۰/۱۰۰ IndieWire | منتقد: سم بودروجان»
فیلم جذاب اما سبک الکس وینتر، سفری دیوانه‌وار درباره آسیب‌های میان‌نسلی و چرخه‌های سوءاستفاده است، هرچند این موضوع از هر تصویر تبلیغاتی مشخص است. هرچند فیلم قصد دارد دیوانه‌وار به نظر برسد، اما هیچ لحظه‌ی غافلگیرکننده‌ای ندارد. خوشبختانه این مشکل آن‌قدر بزرگ نیست که تجربه‌ی تماشای فیلم را خراب کند.
«۴۰/۱۰۰ The Hollywood Reporter | منتقد: مایکل رختشافن»
داستان فیلم قطعاً جذاب است و نوید فضایی نوآر گونه را می‌دهد. در نیمه‌ی اول، ترکیب عجیب رویدادهای خشونت‌آمیز و تحلیل‌های اجتماعی با طعنه، یک کلیت هماهنگ ایجاد می‌کند، اما به مرور از ریتم خارج می‌شود.
«۳۰/۱۰۰ Screen Rant | منتقد: گرام گاتمن»
وقتی فیلم از حالت خودکار خارج می‌شود، دیگر دیر شده است و پایان آن با ضربه‌ای خسته‌کننده مانند جسدی پوسیده که در یک فرش قدیمی پیچیده شده، فرود می‌آید.
دانلود آهنگ
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید