فیلم Hamnet جدیدترین اثر از فیلمساز برنده جایزه اسکار کلویی ژائو است که توانسته مورد توجه و تحسین منتقدان قرار بگیرد.

فیلم Hamnet یک درام تاریخی قدرتمند و احساسی است که به کارگردانی شاعرانه کلویی ژائو و بر اساس رمان تحسینشده مگی اوفارل ساخته شده است. فیلم به رابطه عمیق و پرتنش آگنس و ویلیام شکسپیر میپردازد و نشان میدهد چگونه مرگ تراژیک پسر ۱۱ سالهشان به نام همنت، زندگی آنان را دگرگون کرده و الهامبخش خلق نمایشنامه جاودانه Hamlet میشود. جسی باکلی و پل مسکال نقشهای اصلی را با بازیهایی ظریف و پرقدرت احیا میکنند و همراهی امیلی واتسون و جو آلوین نیز به عمق احساسی فیلم میافزاید.
منتقدان بر این باور هستند که فیلم Hamnet با اندوهی دردناک و التیامی همزمان، با نیروی احساسی ملموس، انگیزههای شکلگیری شاهکار شکسپیر را بازمیآفریند؛ نیرویی که بیش از هر چیز مدیون بازیهای حیرتانگیز جسی باکلی و پل مسکال است.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۹۱ نقد برای فیلم Hamnet منتشر شده که امتیاز ۸۸ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۸۸ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۲۲ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده میکنید.
راتن تومیتوز | ۹۱ نقد – امتیاز ۸۸ درصدمتاکریتیک | ۲۲ نقد – امتیاز ۸۸ از صد
«۱۰۰/۱۰۰ – Variety | منتقد: پیتر دبروژ»
فیلمساز در نهایت از جهان میخواهد فقدان را به شکلی تازه احساس کند و در رهایی از آن، چیزی بنیادین را در وجود همه ما آزاد میکند.
«۱۰۰/۱۰۰ – Screen Rant | منتقد: ریچل لابونت»
با قلبی اندوهناک، تصاویر چشمنواز و بازیهایی خیرهکننده، فیلم Hamnet بیتردید یکی از بهترین فیلمهای سال است و برای سالهای طولانی با تماشاگران طنینانداز خواهد شد.
«۹۵/۱۰۰ – TheWrap | منتقد: کارلا رناتا»
با بازیهای خارقالعاده، فیلم Hamnet نهتنها به سوگ میپردازد، بلکه تنهایی والدین، عشقی پرشور که با غیبت رو به فروپاشی میرود و تلاش برای بازگرداندن عشق به شکل آغازین خود را نیز کاوش میکند.
«۹۰/۱۰۰ – The Hollywood Reporter | منتقد: انجی هان»
در Hamnet شادی و ترس، عشق و فقدان همیشه در کنار هم حرکت میکنند. یکی دیگری را تغذیه میکند؛ چرخهای به قدمت خود زندگی و گریزناپذیر. همانگونه که ویلیام شکسپیر با بازی پل مسکال درد در میانه این دو را به شاهکار Hamlet تبدیل میکند، ژائو نیز همین عناصر را به اثری زیبا و رهاییبخش بدل میسازد.
«۹۰/۱۰۰ – Collider | منتقد: راس بونیم»
فیلم Hamnet رنج زیبا و عمیقی را که جوهره زندگی در تمام جلوههایش است به تصویر میکشد و آن را به یکی از تاثیرگذارترین و شگفتانگیزترین آثار سال تبدیل میکند.
«۸۰/۱۰۰ – The Guardian | منتقد: ریچارد لاوسون»
ژائو انتخابی مناسب برای این داستان است؛ او نیز همچون اثر، ناظری دقیق بر طبیعت و انسانهای مشتاق و دردکش در دل آن است. با این حال، او پیش از این اثری به این میزان کلاسیک، پالایشیافته و سنتی نساخته بود.
«۵۰/۱۰۰ – Slant Magazine | منتقد: دیوید روب»
اگرچه فیلم Hamnet درباره غمی بیانتها و توانایی منحصربهفرد هنر برای بیان ناپذیرفتنیهاست، اما گاهی نمیتواند از بیان بیشازحد صریح مضامینش دور بماند و در نتیجه، دامنه احساسی آن کمی یکنواخت و خستهکننده به نظر میرسد.
دیدگاهتان را بنویسید