تک فان

تک فان

مجله خبری تفریحی: دنیای سرگرمی و تفریح
امروز: سه شنبه , ۴ آذر , ۱۴۰۴
X
نقدها و نمرات فیلم Jay Kellyبا بازی جورج کلونی

نقدها و نمرات فیلم Jay Kellyبا بازی جورج کلونی

فیلم Jay Kelly اثری با بازی جورج کلونی و آدام سندلر است که موفق شده تا تحسین منتقدان را برانگیزد.

تبلیغات

فیلم Jay Kelly یک کمدی درام تازه از نوا بامباک است که نویسندگی آن را نیز همراه با امیلی مورتایمر برعهده داشته است. این فیلم با حضور گروهی از بازیگران شناخته‌شده از جمله جورج کلونی، آدام سندلر، لارا درن و بیلی کروپ ساخته شده است.

داستان فیلم درباره دوستی صمیمی میان یک بازیگر مشهور با بازی جورج کلونی و مدیر برنامه‌هایش با نقش‌آفرینی آدام سندلر است؛ دو شخصیتی که طی سفری در اروپا، درباره انتخاب‌های زندگی، رابطه‌ها و میراثی که از خود بر جا می‌گذارند، با طنز و تلخی هم‌زمان، بازاندیشی می‌کنند.

منتقدان بر این باور هستند که جورج کلونی با نمایش آسیب‌پذیری جذاب خود، شخصیت ستاره‌ایش را به تصویر می‌کشد، در حالی که آدام سندلر با گسترده کردن دامنه هنری خود در نقش‌های دراماتیک، تحسین برانگیز ظاهر می‌شود. فیلم Jay Kelly یک فیلم طنز هالیوودی است که برخلاف انتظار، از کارگردان نوا بامباک ملایم‌تر و ظریف‌تر ارائه شده است.

تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۱۳۲ نقد برای فیلم Jay Kelly منتشر شده که امتیاز ۸۱ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۶۶ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۴۱ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده می‌کنید.

نظر منتقدان درباره فیلم Jay Kelly

راتن تومیتوز | ۱۳۲ نقد – امتیاز ۸۱ درصدمتاکریتیک | ۴۱ نقد – امتیاز ۶۶ از صدفیلم jay kelly

«۱۰۰/۱۰۰ – The Film Stage | منتقد: دن مکا»

نوا بامباک با فیلم Jay Kelly فیلمی شبیه آثار فلینی ساخته و تماشای آن واقعاً لذت‌بخش است. شوخی‌های طنزآمیز و تکرارشونده‌ای در فیلم وجود دارد، از جمله چیزکیک و مردی تنها که هرگز واقعاً تنها نیست. صحنه‌های احساسی و پشیمان‌کننده نیز تقریباً همیشه شامل آدام سندلر است که در کنار بیلی کروپ، نقش هم‌پای کلونی را در فیلم ایفا می‌کند. جورج کلونی نیز در این فیلم هر دو جنبه از مهارت‌هایش را به نمایش می‌گذارد.

«۸۰/۱۰۰ – The Independent | منتقد: جفری مک‌ناب»

فیلم‌نامه بسیار هوشمندانه و دقیق نوشته شده و حاصل همکاری نوآ بامباک با بازیگر و نویسنده بریتانیایی، امیلی مورتایمر است. این فیلم‌نامه تعادل خوبی بین شوخی‌های درون‌گروهی و مشاهده‌های دقیق درباره اضطراب موقعیت اجتماعی، سطحی بودن فرهنگ شهرت و شکنندگی پیوندهای خانوادگی برقرار می‌کند.

«۷۵/۱۰۰ – RogerEbert.com | منتقد: برایان تالریکو»

برای داستان مردی که بعد از سال‌ها حاضر است برای اولین بار زندگی‌اش را به هم بریزد، فیلم‌نامه بیش از حد مرتب و تمیز است و اغلب ستاره اصلی آن بیشتر ایده‌ها را بازی می‌کند تا شخصیت را. با این حال، نکات کافی برای لذت بردن وجود دارد و فیلم به لطف ایده‌های جسورانه و گروه بازیگران پشتیبان بی‌نقص، به ویژه اجرای فوق‌العاده آدام سندلر، قابل بخشش است.

«۷۰/۱۰۰ – The New York Times | منتقد: بکس بریسکوسو»

فیلم Jay Kelly داستان یک بازیگر نسل‌دار است که دیر متوجه قیمت سنگین شهرت می‌شود. فیلمی هوشمند، خنده‌دار و احساسی است که به طرز ماهرانه‌ای معنای انسان بودن و هنرمند بودن را به یک اندازه بررسی می‌کند و فداکاری‌های ناعادلانه‌ای را که برای رسیدن به بزرگی لازم است، نشان می‌دهد.

«۶۷/۱۰۰ – IndieWire | منتقد: دیوید ارلیچ»

نوآ بامباک توانایی منحصر به فرد سوفیا کوپولا در استفاده از ثروت یک شخصیت برای نشان دادن نیازهای درونی او را ندارد، اما او، مورتایمر و کلونی درک روشنی از خشم‌ها و تنش‌هایی دارند که بین آنچه هستیم و آنچه دیگران از ما می‌بینند ایجاد می‌شود. همچنین نشان می‌دهند چگونه ستاره شدن می‌تواند این فاصله را آنقدر گسترش دهد که دوستی‌ها و خانواده‌ها بدون آنکه متوجه شویم، در آن سقوط کنند.

«۶۰/۱۰۰ – The Hollywood Reporter | منتقد: دیوید رونی»

اجرای ظریف سندلر و گروه بازیگران پشتیبان با استعداد، از جذابیت‌های فیلم است. اما این چهارمین اثر بامباک برای نتفلیکس در بهترین حالت، اثری متوسط از او محسوب می‌شود.

«۶۰/۱۰۰ – Variety | منتقد: اوون گیلبرمن»

فیلم Jay Kelly تصویری تخیلی از دنیای درون فیلم است که با دقت و محبت ساخته شده و سرگرم‌کننده است و تماشای آن آسان و دلپذیر است. در نهایت، این فیلم احساسی و دلگرم‌کننده است و داستانی عالی را به راحتی روایت می‌کند، اگرچه تلاش‌هایش برای عمیق‌تر شدن در مضمون گاهی تکراری به نظر می‌رسد.

«۶۰/۱۰۰ – Collider | منتقد: راس بونیم»

مانند شخصیت اصلی فیلم، Jay Kelly فیلمی با نیت خوب است که توانایی کامل برای تحقق وعده‌های خود را ندارد.

«۲۰/۱۰۰ – The Guardian | منتقد: پیتر بردشاو»

خودشیفتگی سینمایی این‌چنینی همیشه خسته‌کننده است و در محیط اروپایی هم جذابیت بیشتری پیدا نمی‌کند.

منبع خبر





دانلود آهنگ
ارسال دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *