ارسال دیدگاه
امروز: سه شنبه , ۱۱ شهریور , ۱۴۰۴
X
فیلم سینمایی The Roses با بازی بندیکت کامبربچ توانسته نمرات متوسطی را از منتقدان دریافت کند.
فیلم The Roses یک کمدی سیاه به کارگردانی جی روچ و با فیلمنامه‌ای از تونی مک‌نامارا است. داستان حول زندگی یک زوج میانسال به‌نام‌های تئو و آیوی رز می‌چرخد که به‌ظاهر رابطه‌ای ایده‌آل دارند، یکی از آن‌ها معمار موفقی است و دیگری آشپز و صاحب رستورانی محبوب به شمار می‌رود اما با تغییر وضعیت شغلی‌شان، شور و عشق جای خود را به حسادت، خودخواهی و جدال‌های تند می‌دهند. این فیلم بازآفرینی طنزآلودی از فیلم جنگ رزها محصول سال ۱۹۸۹ محسوب می‌شود که همراه با بازی فوق‌العاده‌ای از بندیکت کامبربچ و اولیویا کولمن است.
منتقدان بر این باور هستند که ترکیب کمدی عامه‌پسند و هجو تیره در فیلم The Roses یک ازدواج ناآرام را به ارمغان می‌آورد، هرچند تماشای جدال لفظی اولیویا کولمن و بندیکت کامبربچ خود به‌تنهایی لذتی ویژه دارد.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۱۴۰ نقد برای فیلم The Roses منتشر شده که امتیاز ۶۶ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۵۹ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۳۶ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده می‌کنید.
نظر منتقدان درباره فیلم The Roses
راتن تومیتوز | ۱۴۰ نقد – امتیاز ۶۶ درصدمتاکریتیک | ۳۶ نقد – امتیاز ۵۹ از صد
«۸۵/۱۰۰ Slashfilm | منتقد: ایتن اندرسون»
فیلم The Roses از آن دست فیلم‌هایی است که باید در جمع تماشا کرد، حتی اگر به نظر نرسد برای تجربه‌ای روی پرده‌ی بزرگ ساخته شده باشد. آن را با والدین‌تان ببینید. با شریک زندگی‌تان ببینید. فقط آن را ببینید.
«۸۳/۱۰۰ The A.V. Club | منتقد: لوک هیکس»
بازیگران اصلی همچون آهنربا عمل می‌کنند؛ چه زمانی که با بی‌رحمی شبیه به کالیگولا تکه‌تکه‌ی هم را از هم می‌درند و چه زمانی که عاشقانه‌ای اغواگرانه را شعله‌ور می‌کنند. هماهنگی شگفت‌انگیز آن‌ها فیلم The Roses را به اثری ضروری برای تماشا بدل می‌کند، یک کمدی عاشقانه که باید تماشا کرد.
«۸۰/۱۰۰ Screen Rant | منتقد: ریچل لابونت»
با حضور بازیگرانی در این سطح همچون کولمن و کامبربچ در مرکز داستان، لذت بردن از فیلم آسان است. شما هم به‌اندازه‌ی میل به آشتی، خواستار جدایی‌شان خواهید شد و این تأثیرگذارترین نکته‌ی فیلم است.
«۸۰/۱۰۰ TheWrap | منتقد: ویلیام بیبیانی»
این فیلم یک کمدی جاه‌طلبانه است، نه به‌خاطر عظمتش، بلکه به‌دلیل شکنندگی‌ای که دارد. این فیلم در هر لحظه می‌تواند فرو بپاشد. این فیلم به شکلی خطرناک از فلاکت به خیال‌پردازی و از وحشت به امید تغییر جهت می‌دهد.
«۷۰/۱۰۰ The Hollywood Reporter | منتقد: دیوید رونی»
شیمی پرتنش میان بازیگران اصلی همان چیزی است که این بازسازی شلوغ توسط جی روچ را سرزنده نگه می‌دارد، حتی زمانی که تهدید می‌کند از گزندگی به بی‌مزگی سقوط کند.
«۷۰/۱۰۰ IndieWire | منتقد: کیت اربلند»
این‌که تونی مک‌نامارا بازنویسی‌ای تازه برای رمان آدلر نوشته، حقیقتاً جالب است، اما لحن سبک‌تر و تکیه‌ی بیشتر بر عاشقانه واقعی میان شخصیت‌های اصلی باعث می‌شود آنچه در راه است، برای پذیرفتن دشوارتر باشد.
«۶۰/۱۰۰ Collider | منتقد: راس بونیم»
در مجموع، فیلم The Roses جذابیت‌هایی دارد، اما می‌توانست چند خار بیشتر داشته باشد.
«۶۰/۱۰۰ Empire | منتقد: هلن اوهارا»
این فیلم آن بازسازی بیم‌آور که انتظارش را داشتیم نیست، و اغلب بسیار خنده‌دار است، اما اندکی عدم تعادل میان رزها بخشی از اثرگذاری آن را کاهش می‌دهد.
«۵۰/۱۰۰ RogerEbert.com | منتقد: مت زولر سایتز»
روچ کارگردانی است که می‌تواند زمانی که بخواهد ترکیب‌هایی هوشمندانه و شیک بسازد، همان‌طور که در فیلم‌های به‌غایت خنده‌دار Austin Powers نشان داده است. اما در این فیلم چنین نیست؛ این‌جا انتقال اطلاعات بیش از جذابیت بصری اهمیت دارد، تا حدی که گاه بیشتر شبیه قسمت آزمایشی یک سریال کمدی از شبکه اچ‌بی‌او به‌نظر می‌رسد تا اثری که فقط بر روی پرده‌ی بزرگ قابل درک باشد.
«۴۰/۱۰۰ The Guardian | منتقد: پیتر بردشاو»
فیلم براق و شیک است، چیزی شبیه کارهای نانسی مایرز که یک گسست سرگرم‌کننده ایجاد می‌کند، اما از واقعیت تراژدی کمدی قابل‌تشخیص یک ازدواج ناموفق روی‌گردان است.
دانلود آهنگ
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید