فیلم سینمایی Wicked: For Good که دنبالهای برای فیلم قبلی آن به شمار میرود، توانسته نمرات نسبتا خوبی را از منتقدان دریافت کند.

فیلم Wicked: For Good جدیدترین فصل از دنیای محبوب Wicked است که با روایتی احساسی، حماسی و سرشار از موسیقیهای ماندگار روی پرده میرود. این اثر تازه، ادامهای معنوی بر داستان الفابا و گلیندا محسوب میشود و بار دیگر ما را به سرزمین آز بازمیگرداند؛ جایی که دوستی، انتخابهای سخت و مسیر رسیدن به نیکی، در مرکز ماجرا قرار دارد.
فیلم Wicked: For Good بیش از هر چیز تلاش میکند پیوند میان قهرمانانش را پررنگتر کند و نشان دهد چگونه تصمیمهای کوچک میتواند سرنوشت یک جهان را تغییر دهد. جلوههای بصری چشمگیر، موسیقیهای تازه و بازگشت شخصیتهای محبوب، این فیلم را به یکی از موردانتظارترین آثار سال تبدیل کرده است.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۱۱۷ نقد برای فیلم Wicked: For Good منتشر شده که امتیاز ۷۱ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۶۰ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۴۰ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده میکنید.
راتن تومیتوز | ۱۱۷ نقد – امتیاز ۷۱ درصدمتاکریتیک | ۴۰ نقد – امتیاز ۶۰ از صد
«۸۰/۱۰۰ – Collider | منتقد: ترز لاکسون»
فیلم Wicked: For Good نهتنها یک اقتباس وفادار است، بلکه نقاط قوت فیلم اول را تقویت میکند و با تکیه بر بازیهای درخشان نقشهای اصلی، مسیر تازهای را پیش میبرد. شخصیتها در این قسمت پختهتر و چندلایهتر هستند و همین موضوع آن را به دنبالهای شایسته برای فیلم نخست تبدیل میکند. هرچند فیلم Wicked را پشت سر نمیگذارد، اما در قالب یک فیلم دوتایی، این دو فیلم بهخوبی حق یکی از بهترین موزیکالهای تاریخ را ادا میکنند؛ کاری دشوار که اینجا با موفقیت انجام شده است.
«۸۰/۱۰۰ – The Guardian | منتقد: پیتر بردشاو»
بازی سینتیا اریوو فوقالعاده است؛ لحظهای که شاهزاده تلاش میکند الفابا را قانع کند که همان چیزی را بپذیرد که مخاطب همیشه میدانست اینکه او زیباست، واقعاً تأثیرگذار است.
«۸۰/۱۰۰ – Screen Rant | منتقد: الکساندر هریسون»
فیلم Wicked: For Good البته در بخشهایی میلغزد. ترانههای جدیدی که استیون شوارتز، ترانهسرای بازگشته، نوشته، چندان ضروری نیستند و تصمیمی ناموفق در انتهای فیلم درباره جف گلدبلوم وجود دارد که تنها به لطف کوتاه بودنش به فاجعه تبدیل نمیشود. اما همان جادویی که فیلم اول را پیش میبرد، هنوز هم در این دنباله حضور دارد.
«۸۰/۱۰۰ – Variety | منتقد: پیتر دبروژ»
احساسات واقعیاند؛ باقی چیزها جادوی سینماست، بازتابی از جایگاهی که امروز در آن قرار داریم، جایی نزدیک به اوج مصنوعیسازی؛ چه خوب و چه بد.
«۶۷/۱۰۰ – IndieWire | منتقد: کیت اربلند»
درست مانند Wicked، فیلم Wicked: For Good نیز در نهایت به یک دوئت بزرگ میان دو شخصیت اصلی میرسد؛ اجرایی چنان سرشار از احساس که حتی سرسختترین تماشاگران را هم به گریه میاندازد (آهنگ، همان «For Good» است). این قطعه یک اوج تمامعیار است اما اوجی تنها. آیا همین بخش بهتنهایی ارزش انتظار را دارد؟ شاید؛ اما چرا تمام فیلم نمیتواند چنین کیفیتی داشته باشد؟
«۶۰/۱۰۰ – IGN | منتقد: اما استفانسکی»
فیلم Wicked: For Good نقطه پایانی بر دوگانه موزیکال جان ام. چو میگذارد؛ پایانی که از هر جهت تاریک است. با صحنههای اکشن هولناک، شمارههای موزیکال دردناک و صحنههایی بیش از حد کمنور، این دنباله تمام مشکلات فیلم اول را تشدید میکند و حتی مشکلات تازهای هم میآفریند. با این حال، دو ستاره اصلی یعنی سینتیا اریوو و آریانا گرانده همچنان میدرخشند و هر زمان که کنار هم روی پرده ظاهر میشوند، انرژی فیلم را احیا میکنند؛ هرچند رسیدن به این لحظات، نیازمند گذر از بخشهای سنگین فیلم است.
«۶۰/۱۰۰ – Empire | منتقد: جان نوجنت»
فیلم Wicked: For Good، مانند عنوانش خوب است اما هنوز فاصلهای با عالی بودن و عنوان Wicked: For Great دارد.
«۵۰/۱۰۰ – The A.V. Club | منتقد: جسی هاسنگر»
لحظات صمیمی و درخشان فیلم بسیار کم و پراکندهاند و این اقتباس بیش از حد طولانی نمیتواند ضرباهنگ احساسی خود را مداوم نگه دارد.
«۴۰/۱۰۰ – TheWrap | منتقد: ویلیام بیبیانی»
مدتها بود «قسمت دومی» که از ابتدا برایش برنامهریزی شده، تا این اندازه ناامیدکننده ظاهر نشده بود؛ از زمان نیمه دوم فیلم It ساخته اندی موسکیتی. البته در اینجا دیگر کسی روی جف گلدبلوم در حالی که آهنگ Angel of the Morning از جویس نیوتون پخش میشود، استفراغ نمیکند، هرچند شاید چنین چیزی حداقل بهیادماندنیتر میبود.
دیدگاهتان را بنویسید