باستان شناسان آماتور اخیرا مشغول جستجوی آثار باستانی سرگردان در ساختمانی متروکه در لهستان بودند که ناگهان در زیر تختههای کف زمین، پنج جسد در حال پوسیدن فاقد دست و پا پیدا کردند. این مکان درواقع ویلایی بدنام متعلق به هرمان گورینگ، رهبر حزب نازی در ستاد نظامی مخفی آدولف هیتلر، یعنی محوطه Wolfsschanze بود که پس از سوء قصد به جان هیتلر در سال ۱۹۴۴ متروکه شد و مدتی بعد با عقبنشینی نیروهای آلمانی در نزدیکی پایان جنگ جهانی دوم تا حدی تخریب شد. در ادامه با دیجینوی همراه باشید.
براساس گزارش رویترز، بنیاد لاتبرا که با مجوز رسمی برای چندین سال محل Wolfsschanze را جستجو کرده است، اجساد سه بزرگسال، یک کودک بزرگتر و یک نوزاد را که دقیقا زیر جایی که میتوانست کف ویلای گورینگ باشد، کشف کرد. در سال ۱۹۳۹، هیتلر گورینگ را که در آن زمان فرمانده نیروی هوایی آلمان بود به عنوان جانشین خود تعیین کرد.
این کشف موجب بهوجود آمدن انبوهی از سوالات وهمآور در ذهن باستان شناسان شده، از جمله اینکه در دهههای پس از سقوط رایش سوم، چه اتفاقاتی در زیر خرابههای ویلا رخ داده است. دومینیک مارکیویچ، عضو لاتبرا به وبسایت رویترز در اینباره گفته: “همه از خود میپرسیدند اتفاقی ممکن است در آنجا رخ داده باشد؟ ما تلاش کردیم به نتیجهای در این زمینه برسیم اما چیز معقولی به ذهنمان نرسید. ما اصلا نمیدانستیم با چه چیزی مواجه شدهایم. آیا این اجساد نوعی آیینهای غیبی متعصبان رایش سوم بودند؟ ما هیچ چیز نمیدانیم.”
بنیاد لاتبرا پس از کشف اجساد با پلیس تماس گرفت و موجب آغاز تحقیقات و بررسی بقایای آنها توسط پزشکی قانونی شد. اگرچه این پرونده از آن زمان بسته شده است و هیچ پاسخ قطعی درباره آن وجود ندارد، اما گزارش جدیدی سرنخهای بیشتری درباره منشا احتمالی اجساد ارائه داده است. چرا انقدر طول کشید تا اجساد کشف شوند؟ در حالی که بنیاد لاتبرا برای سالها در حال جستجوی در ویلای Wolfsschanze است.
طبق گزارش رویترز، این بنیاد بیشتر دکمههای یونیفورم، ابزار و قطعات ماشینی را پیدا کرده است. با اینحال، باستان شناسان به دلیل وسعت زیاد زمینهایی که باید بررسی میکردند، اخیرا روی ویلای گورینگ تمرکز کردند. این ویلا تقریبا یکی از ۲۰۰ ساختمانی محسوب میشد که در سراسر این محوطه عظیم پراکنده بودند، محوطهای که بیش از ۶۱۷ هکتار مساحت دارد. محله Wolfsschanze یا آشیانه گرگ نزدیک به ۵۰ سال پس از جنگ جهانی دوم برای بازدید توسط عموم مردم ممنوع بود.
این مکان توسط خود نازیها که نمیخواستند به دست نیروهای در حال پیشروی شوروی بیفتد، آسیبهای قابل توجهی متحمل شد. هیتر اندکی پس از آخرین بازدید خود در سال ۱۹۴۴، دستور تخریب این محوطه را داد اما تخریب واقعی آن در اواخر ژانویه ۱۹۴۵، پس از آغاز حمله ویستولا اودر توسط شوروی انجام شد. در همان روزی که شوروی اردوگاه کار اجباری آشویتس را آزاد کرد، آنها محله مذکور را بدون شلیک حتی یک گلوله تصرف کردند.
آشیانه گرگ یا همان محله Wolfsschanze تحت کنترل شوروی، رو به ویرانی رفت و هر نوع کاوش یا حفاری در آن ممنوع شد. عموم مردم تا زمان فروپاشی کمونیسم در لهستان در سال ۱۹۹۰، اجازه دسترسی به این مکان را نداشتند؛ به همین دلیل است که اجساد شاید برای مدت طولانی در آنجا پنهان ماندهاند. افزونبر این، باستان شناسان لزوما به دنبال پیدا کردن بقایای اجساد در مکان مذکور نبودند، زیرا آنجا اردوگاه مرگ نبود. این مجموعه بسیار سری که به عنوان ستاد جبهه شرقی هیتلر طراحی شده بود، در واقع به عنوان مرکز استراتژیک رهبری نازیها برای هماهنگی لشکرکشی نظامی علیه اتحاد جماهیر شوروی عمل میکند.
نکته جالب این است که مشهورترین اقدام خشونتآمیزی که در دوران رایش سوم در لانه گرگ رخ داد، مربوط به خود هیتلر میشود. در ۲۰ ژوئن ۱۹۴۴، سرهنگ کلاوس فون اشتاوفنبرگ با قرار دادن بمبی در یک کیف دستی، در اتاق کنفرانس مرکز نامبرده اقدام به ترور هیتلر کرد. اگرچه این انفجار منجر به مرگ چهار افسر نازی و زخمی شدن دیگران شد، اما هیتلر جان سالم به در برد که عمدتا به دلیل سپر محافظ ایجاد شده توسط پایه محکم میز بود که جلوی شدت انفجار را گرفت.
اکنون بهتر است به سراغ پاسخ یک سوال مهم برویم؛ پنج نفری که در مکان نقشهکشی رهبران نازی دفن شده بودند، چه کسانی بودند؟ گزارش جدیدی از سوی وبسایت National Geographic سرنخهایی از تحقیقات اولیه را کنار یکدیگر قرار میدهد. به گفته پزشکی قانونی، از روی قدمت اسکلتها به نظر میرسد که مربوط به سالهای بین دو جنگ جهانی میان سالهای ۱۹۱۸ تا ۱۹۳۹ باشند. وقعیت نامناسب بقایا نیز نشان میدهد که تعیین علل مرگ آنها غیرممکن است.
باتوجه به این توضیحات، این احتمال وجود دارد که اجساد یافت شده قبل از ساخت لانه گرگ در آنجا دفن شده باشند. شایان ذکر است که ساخت این مجموعه در ژوئن ۱۹۴۱ به پایان رسید. برخی از کارشناسان تلاش کردهاند تا این اجساد را به قربانیهای آیینی ربط دهند، زیرا چهرههای برجسته نازی مانند هاینریش هیملر در اعمال غیبی مشارکت داشتهاند. آنها به وجود سنگهای نیزهای شکل به نام بلمنیت در نزدیکی اجساد اشاره کردهاند که طبق گزارشات گاهی اوقات در محلهای دفن بت پرستان به عنوان طلسم خوش شانسی قرار داده میشدند.
بنابراین، تفسیر قطعی نزدیکی این سنگها به قبرها به عنوان شواهدی از اعمال آیینی سخت است. از آنجایی که قدمت اجساد به دورهای بین سالهای ۱۹۱۸ تا ۱۹۳۹ برمیگردد، بنیاد لاتبرا قصد دارد با استفاده از روش تاریخگذاری رادیو کربن، سن آنها را تعیین کند. هدف این آنالیز، تعیین دقیقتر زمان مرگ اجساد است و احتمالا آن را به بازه زمانی تنها چند سال محدود کند. با اینحال، به گفته وبسایت NatGeo، حتی اگر این سه بزرگسال و دو کودک پیش از اینکه نازیها وارد آشیانه گرگ شوند، دفن شده باشند، این موضوع پیامدهای نگرانکنندهای به همراه دارد.
اسکلتها در کف زمین، تنها چند اینچ پایینتر از سطح زمین، دقیقا کنار لولهکشی خانه مربوط به دهه ۱۹۴۰ دفن شده بودند؛ به این معنی که اگر واقعا پیش از نقل مکان گورینگ دفن شده باشند، کارگران ساختمانی بقایای آنها را پیدا میکردند و حتما همانجا رهایشان میکردند.
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید