موسیقی متن یک فیلم همواره بخش مهمی است و این موضوع در مورد آثار انیمیشنی نیز کاملا صدق میکند. در طول سالها، ترانههای بهیادماندنی بسیاری در فیلمهای انیمیشن بهویژه در آثار دیزنی خلق شدهاند. در واقع، موسیقی نقش پررنگی در دوران پرطرفدار «رنسانس دیزنی» داشت.
برای بسیاری از کسانی که در دههی ۹۰ میلادی بزرگ شدهاند، ترانههای فیلمهای نمادین دیزنی هنوز هم در فهرستهای موسیقی شخصیشان جایگاه ویژهای دارند. البته، شاهکارهای موسیقایی محدود به آثار دیزنی نیستند. در سالهای اخیر، برخی از انیمیشنهای خارج از دیزنی نیز موسیقیهای درخشانی ارائه کردهاند؛ حتی در یکی از بزرگترین موفقیتهای تاریخ نتفلیکس نیز موسیقی نقشی اساسی ایفا کرده است.
یکی از همین آثار مدرن که با موسیقی متن فوقالعادهاش شناخته میشود، Entergalactic است. این فیلم در زمان انتشار چندان مورد توجه قرار نگرفت، اما بهخاطر سبک بصری چشمنواز، صداپیشگان قدرتمند و داستان جذاب و قابلدرکش شایستهی تحسین بیشتری است.
با این حال، بهترین ویژگی Entergalactic موسیقی متن آن است. رپر مشهور Kid Cudi خالق این فیلم است و موسیقی متن در واقع هشتمین آلبوم استودیویی او نیز محسوب میشود. در کنار هنرنمایی درخشان کید کادی، این آلبوم میزبان نامهای بزرگی همچون ۲Chainz و Steve Aoki و چندین هنرمند دیگر است.
اما ارزش موسیقی متن تنها در حضور این ستارهها خلاصه نمیشود؛ بلکه هر قطعه بهطرزی بینقص حالوهوای فیلم را بازتاب میدهد. از قطعهی آرام و ملایم New Mode گرفته تا Willing to Trust و She’s Lookin’ For Me، همهی آنها فضای خاص و منحصربهفرد فیلم را میسازند. همین ترکیب باعث شده تا Entergalactic در نتفلیکس به تجربهای واقعا ویژه بدل شود.
به جرئت میتوان گفت A Goofy Movie دستکم گرفتهشدهترین فیلم تاریخ دیزنی است. این اثر در سال ۱۹۹۵ منتشر شد، اما چون توسط استودیوی Walt Disney Television Animation ساخته شد و نه استودیوی اصلی، جزو دوران شکوفایی دیزنی که از ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۹ ادامه داشت، محسوب نمیشود.
یکی از عناصری که باعث ماندگاری این فیلم شده، موسیقی متن آن است. یکی از خطوط داستانی مهم، شخصیتها را به یک کنسرت از Powerline، ستاره پاپ در دنیای فیلم، میکشاند. آهنگهای او از بهترین قطعاتی هستند که تاکنون در یک فیلم دیزنی شنیده شدهاند.
دو ترانهی اصلی او، یعنی I2I و Stand Out، واقعا چشمگیرند. این قطعات بهقدری پرانرژی و خوشساخت هستند که کاملا شبیه آهنگهای پرفروش واقعی به نظر میرسند؛ همانهایی که بارها و بارها از رادیو پخش میشدند. حضور Tevin Campbell بهعنوان صدای خواننده نیز به کیفیت بالای آنها کمک بزرگی کرده است. هرچند کل موسیقی متن فیلم قابلتوجه است، اما این دو قطعه بدون شک ستارههای اصلی آن هستند.
در همان ابتدای دوران طلایی دیزنی، انیمیشن Beauty and the Beast تاریخساز شد. این فیلم نخستین انیمیشنی بود که جایزهی گلدن گلوب بهترین فیلم کمدی یا موزیکال را برد و همچنین اولین انیمیشنی بود که توانست نامزد اسکار بهترین فیلم شود. گرچه این جایزه را به دست نیاورد، اما موفق شد اسکار بهترین ترانهی اورجینال را از آن خود کند.
ترانهی برنده، یعنی Beauty and the Beast، یکی از لحظات احساسی و جادویی فیلم را در پردهی نقرهای جاودانه کرد. با این حال، موسیقی متن فیلم فراتر از آن تک آهنگ برندهی اسکار است.
در واقع، Beauty and the Beast از معدود فیلمهایی بود که چندین نامزدی برای بهترین ترانهی اورجینال دریافت کرد؛ چرا که دو آهنگ دیگر آن، یعنی Be Our Guest و Belle نیز نامزد شدند. همین سه قطعه به تنهایی کافیاند تا این فیلم را صاحب یکی از بهترین موسیقیمتنها در تاریخ سینما بدانیم، چه در میان انیمیشنها و چه آثار غیرانیمیشنی.
دوران رنسانس دیزنی در سال ۱۹۸۹ با فیلم The Little Mermaid آغاز شد و مسیری تازه برای استودیو رقم زد. این فیلمها نه تنها به موفقیتهای بزرگی در گیشه دست یافتند، بلکه موسیقیمتن آنها نقش کلیدی در محبوبیتشان ایفا کرد؛ و همهچیز با The Little Mermaid شروع شد.
همانند Beauty and the Beast که بعد از آن آمد، این فیلم نیز توانست جایزهی اسکار بهترین ترانهی اورجینال را برای آهنگ شاد و پرانرژی Under the Sea که با صدای شخصیت سباستین اجرا شد، به دست آورد. همچنین برای آهنگ دیگر سباستین، یعنی Kiss the Girl نامزدی دوم در همان بخش را کسب کرد. اما این تنها بخش کوچکی از شکوه موسیقی این اثر است.
The Little Mermaid چندین ترانهی ماندگار دیگر هم دارد. از جمله آواز مشهور آریل، Part of Your World که همچنان بعد از دههها محبوب است؛ حتی نسخهی ۲۰۲۳ هالی بیلی آنقدر درخشان بود که برخی آن را بهتر از نسخهی اصلی میدانند. افزون بر این، قطعهی Poor Unfortunate Souls با اجرای اورسولا، به عنوان یکی از بهترین ترانههای شرورانه در تاریخ دیزنی شناخته میشود.
انیمیشن Spider-Man: Into the Spider-Verse سطحی از جذابیت و خونسردی دارد که انکارناپذیر است؛ از سبک بصری خیرهکنندهاش گرفته تا مجموعهای منحصربهفرد از شخصیتها و داستان قهرمانانهی الهامبخشی که در مرکز ماجراهای مایلز مورالز قرار دارد. با این حال، شاید خیرهکنندهترین بخش این فیلم، موسیقی متن آن باشد.
هرچند Spider-Man: Into the Spider-Verse هیچ نامزدی در بخشهای موسیقایی اسکار نداشت (گرچه جایزهی بهترین انیمیشن بلند را بُرد)، اما آلبوم موسیقی آن سرشار از قطعات فوقالعاده است. بزرگترین موفقیت این مجموعه ترانهی Sunflower است که همچنان در میان پرشنوندهترین آهنگهای تاریخ اسپاتیفای جایگاه بالایی دارد.
بهجز آن، آهنگ What’s Up Danger در یکی از بهیادماندنیترین صحنههای فیلم پخش میشود، و قطعهی احساسی Hide از خوانندهی فقید Juice Wrld نیز در آلبوم حضور دارد. در کنار اینها، آهنگ پرانرژی Start a Riot، حال و هوای متفاوت Familia و قطعهی ماندگار Home از Vince Staples نیز وجود دارد. این ترکیب باعث شده آلبوم موسیقی فیلم، پلیلیستی باشد که هیچ قطعهای از آن قابل رد کردن نیست.
انتظارات از Aladdin بسیار بالا بود، چراکه این فیلم پس از موفقیت عظیم و تحسینشدهی Beauty and the Beast ساخته شد. خوشبختانه، علاءالدین توانست کاملا در حد و اندازهی آن ظاهر شود؛ با ارائهی فیلمی درخشان که با یک موسیقی متن ماندگار تکمیل شد.
علاءالدین نیز بخشی از روند طلایی دیزنی بود که در آن هر فیلم چندین ترانهی نامزد اسکار بهترین ترانهی اورجینال داشت. در این میان، دو آهنگ فیلم به این بخش راه یافتند: قطعهی پرانرژی و جذاب Friend Like Me با اجرای بهیادماندنی رابین ویلیامز، و برندهی اسکار، ترانهی احساسی و خاطرهانگیز A Whole New World.
هر دوی این آهنگها امروز جزو بهترین و محبوبترین ترانههای تاریخ دیزنی شناخته میشوند. با این حال، موسیقی متن علاءالدین به همینجا ختم نمیشود. قطعات شاخص دیگری نیز دارد، از جمله اجرای باشکوه ویلیامز در Prince Ali و ترانهی معرفی شخصی علاءالدین، One Jump Ahead، که بهخوبی زندگی پرماجرای او را به تصویر میکشد؛ مردی همیشه در حال فرار و ماجراجویی.
اوج دوران پر سروصدای رنسانس دیزنی با انیمیشن The Lion King در سال ۱۹۹۴ رقم خورد. این اثر نه بر پایهی افسانهای قدیمی یا داستانی کلاسیک، بلکه یک روایت کاملا اورجینال بود که به بزرگترین موفقیت آن دوران تبدیل شد؛ موفقیتی که نزدیک به یک میلیارد دلار فروش به همراه داشت و در ادامه دنبالهها، بازسازیها، یک موزیکال برادوی و آثار جانبی فراوانی را به وجود آورد.
بار دیگر، موسیقی نقش مهمی در این موفقیت عظیم ایفا کرد. آلبوم موسیقی متن شیرشاه یکی از ماندگارترینها در تاریخ سینما است و سه قطعهی آن نامزد اسکار بهترین ترانهی اورجینال شدند: Circle of Life، Can You Feel the Love Tonight (که برنده شد) و Hakuna Matata.
هر سه ترانه جایگاهی ویژه در تاریخ سینما دارند؛ دو قطعه نخست بار احساسی و الهامبخش فیلم را بالا بردند و Hakuna Matata نیز با فضایی شاد و ریتمی پرانرژی، به سرود فراموشنشدنی نسلی از مخاطبان تبدیل شد. علاوه بر اینها، موسیقی متن شیرشاه قطعهی I Just Can’t Wait to Be King را هم در بر دارد؛ ترانهای که شاید از نظر بسیاری، بهیادماندنیترین بخش فیلم باشد.
این روزها، احتمالا هیچ نامی در ترانهنویسی سینمایی بزرگتر از لین-مانوئل میرندا نیست. خالق درخشان موزیکالهای Hamilton و In the Heights تاکنون ترانهسرایی چندین فیلم موفق را برعهده داشته است، از جمله انیمیشن محبوب Moana (که میتوانست در این فهرست هم جایگاهی ویژه داشته باشد).
استعدادهای میرندا در چند انیمیشن دیگر هم به نمایش درآمدهاند (از جمله فیلم کمتر دیدهشدهی Vivo)، اما بیتردید نقطهی اوج کار او در این حوزه، Encanto است. محوریت داستان بر خانوادهای کلمبیایی، به میرندا این امکان را داد تا از ریشههای لاتین خود الهام بگیرد و آن را در تار و پود هر ترانهی این موسیقی متن استادانه جاری کند.
ترانهی احساسی Dos Oruguitas نامزد اسکار بهترین ترانهی اورجینال شد؛ We Don’t Talk About Bruno به یک پدیدهی عظیم بدل گشت و حتی وارد پخش رادیویی شد؛ و The Family Madrigal مقدمهای کامل و سرزنده برای معرفی خانواده مادریگالهاست. علاوه بر اینها، قطعههای ?What Else Can I Do و Surface Pressure نیز که توسط دو خواهر اجرا میشوند، از لحظات درخشان فیلم به شمار میروند.
امروز، KPop Demon Hunters عنوان پربینندهترین فیلم تاریخ نتفلیکس را به خود اختصاص داده و به یک پدیدهی فرهنگی بدل شده است. این اثر با تکیه بر محبوبیت جهانی ژانر K-pop و بهرهگیری از بصری خیرهکننده، شخصیتهای جذاب و سکانسهای اکشن پرهیجان، این روزها همهجا دیده و شنیده میشود.
از آنجا که داستان فیلم بر محور یک سهنفرهی محبوب از خوانندگان کیپاپ میچرخد، کیفیت موسیقی نقشی اساسی داشت و خوشبختانه تیم سازنده به بهترین شکل از عهدهی آن برآمد. گروه Huntr/x، یعنی همان سهنفرهی اصلی داستان، قطعاتی درخشان ارائه کردهاند که برجستهترینشان ترانهی Golden است.
در کنار این قطعه، آهنگ پرانرژی Takedown نیز از ساختههای Huntr/x است. البته آنها تنها گروه حاضر در فیلم نیستند؛ رقبایشان، یعنی Saja Boys هم با قطعاتی مانند Soda Pop و Your Idol غوغا به پا میکنند. جالب اینکه این آلبوم اولین موسیقیمتنی است که از سال ۱۹۹۵ تاکنون توانسته چهار تکآهنگ در میان ده ترانهی برتر بیلبورد جای دهد.
در حالی که Spider-Man: Into the Spider-Verse موسیقی متن فوقالعادهای داشت، دنبالهی آن یعنی Across the Spider-Verse توانست همان نقاط قوت را گرفته و حتی فراتر رود، کاری که چندان آسان نبود. این بار Metro Boomin بهعنوان تهیهکننده مسئول انتخاب و مدیریت موسیقیها بود و واقعاً کار استادانهای انجام داد.
هر قطعه در این موسیقی متن کیفیت بالایی دارد. آهنگ Annihilate بهطور کامل حال و هوای فرنچایز را منتقل میکند، در حالی که Self Love با اجرای Coi Leray، به بهترین شکل به عنوان ترانهی تم شخصیت Gwen Stacy عمل میکند. همچنین موسیقیها در صحنههای حساس فیلم بهخوبی به کار رفتهاند؛ برای مثال، Silk & Cologne در صحنهی همبستگی Miles و Gwen پخش میشود و حس صحنه را تقویت میکند.
ستارهی اصلی این موسیقی متن، قطعهی Am I Dreaming است؛ ترانهای جذاب از ASAP Rocky و Rosiee که روی سکانس پایانی با انیمیشن خیرهکننده پخش میشود. علاوه بر این، موسیقی متن شامل آثار هنرمندانی چون Lil Uzi Vert، Swae Lee، Lil Wayne، ۲ Chainz و دیگران نیز هست.
منبع: SR
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید