ارسال دیدگاه
امروز: چهارشنبه , ۲۳ مهر , ۱۴۰۴
X
علاقه به بازی‌های قدیمی صرفا از خاطرات شیرین کودکی افراد بزرگسال سرچشمه نمی‌گیرد. حتی جوانان امروزی و گیمرهای تازه‌کار هم چنین عناوینی را امتحان می‌کنند.
اما آیا آثار کلاسیک دارای اکسیر جاودانگی هستند یا ناخواسته از فرمول و قواعدی پیروی می‌کنند که موجب جذابیت همیشگی‌شان شده است؟ در این مقاله به بررسی هشت مورد از دلایل محبوبیت بازی‌های قدیمی می‌پردازیم. شما نیز اگر به مفهوم Retro Gaming علاقه‌مندید برایمان بنویسید که به سراغ کدام عناوین می‌روید و دلیل آن چیست؟
۸. دلتنگی برای گذشته
واضح‌ترین و کلیشه‌ای‌ترین دلیل برای انجام بازی‌های قدیمی، همان حس نوستالژی است. محرک‌های دیداری و شنیداری می‌توانند به‌سرعت فرد را به گذشته ببرند و دلتنگی ما برای خاطرات خوش قدیم را اندکی برطرف سازند. گیمرهای قدیمی‌تر ممکن است حالا با مشغله‌های فراوان نظیر دانشگاه، کار و ازدواج دست‌و‌پنجه نرم کنند.
شاید آنان به‌دنبال فرصتی باشند که برای لحظاتی دغدغه کنونی را رها کرده و در آسایش دوران کودکی غرق شوند. در واقع برای برخی، حس بازگشت به گذشته شاید از خود بازی‌ها جذاب‌تر باشد. یادآوری برگشتن از مدرسه و رفتن به سراغ پلی‌استیشن، یا رایحه دلچسب قرمه‌سبزی مادر وقتی که ما ناآگاه از غم دنیا مشغول پریدن در Sonic بودیم، واقعا لذت‌بخش است.
۷. طراحی ساده و متمرکز
هرچه در تاریخ عقب‌تر برویم، بازی‌ها از نظر طراحی گرافیکی و گیم‌پلی ساده‌تر می‌شوند. این بی‌پیرایه بودن به هیچ وجه نکته منفی نیست. بازی‌های قدیمی به‌گونه‌ای بودند که حتی بی‌تجربه‌ترین افراد هم می‌توانستند با آن‌ها ارتباط برقرار کنند. برای نمونه، Tetris یا Pac-Man از نظر قوانین و قواعد، به‌سهولت قابل فهم هستند. به این ترتیب، پیر و جوان، حتی اگر در عمرشان دسته‌ای ندیده باشند، باز هم می‌توانند در سریع‌ترین زمان سازوکار بازی را درک کنند.
در این آثار از پس‌زمینه‌های متحرک و گرافیک‌های گمراه‌کننده نیز خبری نیست و مخاطب می‌تواند به‌راحتی روی هدف مشخص بازی، یعنی زنده ماندن و کسب امتیاز، تمرکز کند. مغز انسان معمولا از پیچیدگی پرهیز می‌کند، از این رو، چنین آثار ساده و در دسترسی می‌توانند برای آدمی همیشه جذاب بمانند. با گسترش و بهبود قدرت گوشی‌های هوشمند در دوران کنونی، می‌توان همیشه چند نمونه از این بازی‌ها را در جیب داشت و حتی در مترو و تاکسی به سراغشان رفت.
۶. سختی بازی‌های کلاسیک
بسیاری از عناوین کلاسیک زیادی چالش‌برانگیز بودند. به‌خصوص در دورانی که کنسول‌ها از حافظه و قابلیت ذخیره‌سازی پیشرفت بازیکن بهره نمی‌بردند، برخی از آن‌ها می‌توانستند بی‌رحمانه به‌نظر برسند. در آن زمان توسعه‌دهندگان هنوز ایده روشنی از استانداردهای گیم‌پلی نداشتند یا برخی آثار با مشکلات فنی عجیب عرضه می‌شدند. تمام‌کردن این عناوین اگر نگوییم ناممکن، حداقل طاقت‌فرسا بود.
از نمونه‌های دوبعدی می‌توان به Battletoads و برخی مراحل سرعتی آن اشاره کرد. میان آثار قرن بیست‌و‌یکم نیز، Project I.G.I.: I’m Going In در ذهن خودم مانده که اجازه ذخیره میان مراحل را نمی‌داد. در حال حاضر، گرایش به بازی‌های دشوار میان گیمرها افزایش یافته است؛ به این دلیل، مراجعه به عناوین طاقت‌فرسا و به چالش کشیدن خویشتن یا شکستن رکوردهای دیگران، برای بخش عظیمی از گیمرها همچنان جذاب است.
۵. هویت بصری خاص
با پیشرفت سرسام‌آور سخت‌افزارها و ارتقای خیره‌کننده گرافیکی، تفاوت‌های میان نسلی کمرنگ شده‌اند. حالا دعوا بر سر این است که تعداد پیکسل‌ها یا نرخ فریم بیش از قبل شده یا خیر. اما در گذشته نه‌چندان دور، هر نسل از کنسول‌ها هویت بصری خاص خود را داشت. به‌خصوص گرافیک‌های پیکسلی هشت و شانزده بیتی که تا مدت‌ها پس از معرفی گرافیک‌های سه‌بعدی، منسوخ شده به نظر می‌رسیدند.
از آنجا که گرافیک‌های سه‌بعدی کم‌وبیش شبیه به هم شده‌اند و بعضی خسته‌کننده هستند، بازگشت به همان تصاویر دوبعدی دوره میکرو و سگا جالب است. آن بازی‌ها به‌خاطر محدودیت‌های سخت‌افزاری دارای سبک‌های هنری خاصی بودند. برای مثال Metal Slug با آن ظاهر کارتونی و بامزه‌اش در سال ۱۹۹۶ میلادی، هنوز هم زیبا است. جمع عظیمی از توسعه‌دهندگان مستقل نیز تلاش می کنند تصاویر دوبعدی بازی‌های کلاسیک را بازآفرینی کنند.
۴. بازی چند نفره محلی
حالت بازی دو نفری محلی قابلیت مهمی در میان عناوین کلاسیک است. امروز بازی‌ها عموما فقط حالت‌های چندنفره آنلاین دارند و آثاری مثل It Takes Two نیز که سعی می‌کنند حالت همکاری دو نفره را زنده نگاه دارند، بسیار نادر هستند. اما بازی‌های قدیمی در اصل خانه چنین تجربیاتی بودند. اگر Contra بازی دو نفره نداشت، شاید از محبوبیت امروزی برخوردار نبود. نسخه اول هیلو اگر از قابلیت نیم‌صفحه (Split-Screen) استفاده نمی‌کرد، اصلا نمی‌توانست موفقیتی که به خود دید را به چنگ آورد.
در گذشته وقتی یک بازیِ NES یا Sega Genesis را می‌خریدیم اول دنبال این بودیم که آیا بخش دونفره هم دارد یا خیر. دوست داشتیم با خواهر و برادر خود کنار هم از بازی لذت ببریم، با هم از زدن غول آخرِ سخت شادمان شویم یا برای گرفتن سلاح بهتر رقابت کنیم. وقتی این بازی‌ها کم‌تعداد شده‌اند، چاره‌ای باقی نمی‌ماند به غیر از این‌که برای بازآفرینی آن لحظات جذاب به سراغ آثار قدیمی‌تر برویم.
۳. بازگشت به ریشه‌ها
حتما برایتان پیش‌آمده که نسخه جدید یک بازی را ببینید و بخواهید بدانید این اثر چه تاریخچه‌ای دارد. داستان سم فیشر (Sam Fisher) در سری Tom Clancy’s Splinter Cell چه بوده؟ گیم‌پلی مجموعه Doom چطور متحول شده یا Winning Eleven روی پلی‌استیشن ۱ چه حسی داشته که هنوز مردم برایش حسرت می‌خورند. اینجاست که باید به سراغ بازی‌های قدیمی رفت.
خودم چند ماه پیش تقریبا تمام نسخه‌های Call of Duty را دوباره تجربه کردم و از سیر تکاملی آن بسیار لذت بردم. توانستم مرور کنم که چطور از آن تصاویر سه‌بعدی قدیمی (که در زمان خود خیره‌کننده بودند) به گرافیک واقع‌گرایانه مدرن رسیده‌ایم و چگونه این مجموعه هر سال بیش از پارسال به فیلمی پرفروش شبیه شده است. در تجربه‌ای دیگر سری Metal Gear Solid را باز هم به اتمام رساندم و با آگاهی بیش‌تری که از زبان انگلیسی داشتم اسنیک (Snake) و بیگ باس (Big Boss) را بهتر درک کردم.
۲. بازسازی آثار کلاسیک
ریمستر یا ریمیک کردن محصولات قدیمی، روند متاخر صنعت بازی است که بعضی مواقع نتایج خیلی خوبی هم دارد. ریمستر صرفا اصلاحاتی را شامل می‌شود که بازی‌های قدیمی را برای سخت‌افزارها و مخاطبان امروزه دسترس‌پذیرتر می‌کنند. یک نمونه موفق آن Tomb Raider I-III Remastered است که بدون تغییر در هسته اصلی، از کنترل‌ها گرفته تا گرافیک و صداگذاری بهبود یافته.
آثاری که به‌طور‌کلی از پایه دوباره ساخته می‌شوند ریمیک هستند. مثال اخیر در این باره، Metal Gear Solid Delta: Snake Eater است که دقیقا همان تجربه سال ۲۰۰۴ میلادی را با گرافیکی واقع‌گرایانه در دسترس گیمرهایی قرار می‌دهد که احتمالا تحمل چندضلعی‌های عجیب زمان کنسول پلی‌استیشن۲ را ندارند.
۱. اصلاحات جامعه طرفداران
به غیر از بازترمیم‌هایی که به‌صورت رسمی از سوی شرکت‌های مختلف منتشر می‌شوند، جامعه هواداران بازی‌های قدیمی هم حسابی فعال هستند تا طیف گسترده‌ای از عناوین را بهبود بخشند. این روزها برای عناوین متعدد کلاسیک بافت‌هایی با قدرت تفکیک بالاتر پیدا می‌شود که می‌توان به رایگان دانلود کرد.
نرم‌افزارهای Emulator می‌توانند گرافیک‌های قدیمی را به شکل باورنکردنی بهبود بخشند یا حتی برای پتلفرم‌های از رده خارج اچیومنت‌های غیر رسمی فعال کنند. از طرفی روزانه اصلاحیه‌های (Mods) بیشماری عرضه می‌شوند که قادر هستند تجربه بازی‌ها را سراسر متحول سازند. به طوری که The Elder Scrolls V: Skyrim به کمک اصلاحیه‌های هوادارنش تقریبا به یک اثر کاملا متفاوت بدل می‌شود.
دانلود آهنگ
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید