تماشای انسان مدرن اولیه با یک شاخه تک در سیبری
تیم تحقیقاتی بین‌المللی به تازگی اعلام کرد که انکار جهانی مبنی بر انقراض کرگدن “تک‌شاخ سیبری” اشتباه بوده است و این گونه حیوانات حدود ۳۶۰۰۰ سال پیش منقرض شده‌اند، نه ۲۰۰۰۰۰ سال پیش. تک‌شاخ سیبری در دوران اخیر زندگی خود، همراه با نئاندرتال‌ها و انسان‌های مدرن اولیه زندگی می‌کرد. این کرگدن عظیم‌الجثه حدود ۳.۵ تن و با یک شاخ بزرگ بر روی بینی در استپ‌های منطقه‌هایی مانند روسیه، قزاقستان، مغولستان و شمال چین زیست‌بوم داشته است.
تحقیقات جدید نشان داده که اجداد تک‌شاخ سیبری حدود ۴۰ میلیون سال پیش از اجداد تمام کرگدن‌های زنده جدا شدند. این امر باعث شد که نسبت تک‌شاخ سیبری با کرگدن سفید آفریقایی امروز به مراتب دورتر از نسبت انسان با میمون‌ها باشد. همچنین، تاریخ‌یابی استخوان‌های این جانور نشان داد که حداقل این گونه تا ۳۹۰۰۰ سال پیش زنده می‌ماندند و احتمالاً حتی تا ۳۵۰۰۰ سال پیش وجود داشته‌اند.
در پایان، به نظر می‌رسد که انقراض تک‌شاخ سیبری نه بر اساس فعالیت‌های انسانی بلکه بخاطر تغییرات اقلیمی رخ داده است. این حیوان در دوران عصر یخبندان به دلیل یخ‌زدگی گسترده سطح زمین و کوچک شدن علفزار‌های غذایی‌اش از بین رفته و در نهایت منقرض شده است.
عصرایران نوشت: باور عمومی مجامع علمی این بود که کرگدن غول‌پیکر و پشمالوی عصر یخبندان مشهور به «تک‌شاخ سیبری»، حدود ۲۰۰۰۰۰ سال پیش منقرض شده است. یک تیم تحقیقاتی بین‌المللی اخیرا این نظر را رد کرد و گفت تک‌شاخ سیبری ۳۶۰۰۰ سال پیش منقرض شده است.
تک‌شاخ سیبری در آخرین روزهای حیات خود در کنار نئاندرتال‌ها و انسان‌های مدرن اولیه زندگی کرده بود.
تک‌شاخ سیبری کرگدنی عظیم‌الجثه با وزنی بالغ بر ۳.۵ تن و یک شاخ عظیم روی بینی‌اش در استپ‌های روسیه، قزاقستان، مغولستان و شمال چین پرسه می‌زد. محققان برای اولین بار سلول‌های بنیادی این جانور را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که این حیوان آخرین بازمانده یک خانواده منحصر به فرد کرگدن است.
دانشمندان متوجه شدند که اجداد تک‌شاخ سیبری بیش از ۴۰ میلیون سال پیش از اجداد تمام کرگدن‌های زنده جدا شدند. این باعث می‌شود نسبت تک‌شاخ سیبری با کرگدن سفید آفریقایی امروز دورتر از نسبت انسان با میمون باشد.
شواهد ژنتیکی جدید نتایج پژوهش‌های قبلی که نشان می‌داد تک‌شاخ سیبری از بستگان بسیار نزدیک کرگدن پشمالوی منقرض‌شده و کرگدن زنده سوماترایی است را رد می‌کند.
محققان با بررسی ۲۳ نمونه استخوان تک‌شاخ سیبری موفق به تاریخ‌یابی آن‌ها شدند، و تأیید کردند که این گونه حداقل تا ۳۹۰۰۰ سال پیش و احتمالاً حتی تا ۳۵۰۰۰ سال پیش زنده مانده است. این بدین معناست که تک‌شاخ سیبری در آخرین روزهای حیات خود در کنار نئاندرتال‌ها و انسان‌های مدرن اولیه زندگی کرده بود.
دانشمندان همچنین متوجه شدند که به‌رغم باور عمومی، محتمل‌ترین عامل انقراض تک‌شاخ سیبری نه فعالیت‌های انسانی که تغییرات اقلیمی بوده است. به نظر می‌رسد که این جانور با آغاز عصر یخبندان در اوراسیا به شدت متضرر شده باشد.
در آن زمان کاهش شدید دما منجر به یخ‌زدگی گسترده سطح زمین شد، که علفزار‌های بزرگی که تک‌شاخ سیبری از آن‌ها تغذیه می‌کرد را به شدت کوچک کرد و منجر به گرسنگی کشیدن و در نهایت مرگ این جانور شد.
راضیه میرزاحیدری
