راز یک زندگی سالم: چقدر از روز ما باید راه برویم؟
یک مطالعه استرالیایی نشان داده است که برای حفظ سلامت قلب، باید حداقل پنج ساعت از روز را به ایستادن اختصاص دهیم. این مطالعه نشان می دهد که عدم تحرک و نشستن زیاد در طول روز مشکلات سلامتی را افزایش می دهد. طبق توصیه های این مطالعه، باید فقط شش ساعت در روز بنشینیم و دو ساعت را صرف ورزش کنیم. ورزشهای سبک مانند انجام کارهای خانه یا پیادهروی نیز باید دو ساعت دیگر را شامل شود. همچنین باید حدود هشت ساعت روزانه را صرف خواب کنیم. محققان دریافتند که افرادی که وضعیت بهینه بدنی دارند، زمان کمتری را برای نشستن صرف می کنند و بیشتر ورزش می کنند. این دادهها نشان می دهند که حتی اگر به توصیههای دقیق برای انجام فعالیتهای بدنی نرسید، همچنان از این فعالیتها بهرهمند خواهید شد. اگر چه هر فرد شرایط متفاوتی دارد، انجام ورزشها و فعالیتهای بدنی همچنان بسیار مفید است.
همه ما میدانیم که باید زمان بیشتری را به فعالیت بدنی اختصاص دهیم و کمتر بنشینیم و بی تحرک باشیم. اما زمان ایدهآل برای هر یک از این فعالیتها در طول روز چقدر است؟
به گزارش روزیاتو، یک مطالعه استرالیایی نشان داده که ایستادن حداقل به مدت پنج ساعت در روز برای سلامتی ضروری است.
محققان دقیقاً کشف کردهاند که برای داشتن و حفظ قلب سالم، هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم.
کارشناسان سالها هشدار دادهاند که عدم تحرک و نشستن بیش از حد در طول روز خطر مشکلات سلامتی متعددی از جمله افزایش وزن، دیابت نوع ۲، سرطان و حتی مرگ زودهنگام را افزایش میدهد.
اکنون تیمی از محققان میگویند که ما باید فقط شش ساعت در روز بنشینیم.
تنها دو ساعت در روز را باید به ورزشهای سنگین مانند ورزش در باشگاه یا پیادهروی سریع اختصاص دهید.
انجام ورزشهای سبک، مانند انجام کارهای خانه یا درست کردن شام، باید دو ساعت دیگر را به خود اختصاص دهد.
وقتی نوبت به خواب میرسد، هشت ساعت و بیست دقیقه را برای خوابیدن کنار بگذارید.
اما به گفته محققان، افراد تنها زمانی مزایای ماندگار این اقدامات را بر سلامت قلب خود تجربه خواهند کرد که این فعالیتها را به طور منظم انجام دهند.
دکتر کریستین برکنریج، نویسنده این مطالعه و کارشناس فیزیولوژی ورزش در دانشگاه فناوری سوئینبرن تصریح کرد:
برای نشانگرهای متنوع سلامت، از اندازه دور کمر گرفته تا سطح گلوکز ناشتا، سطوح مختلفی از هر رفتار در نظر گرفته میشود.
این تجزیه و تحلیل طیف گستردهای از نشانگرهای سلامت را در بر میگیرد و هدف آن سلامت کلی بدن است.
البته همیشه حرکت کردن و فعالیت تا جایی که میتوانید توصیه میشود. به خصوص زمانی که زندگی بسیاری از ما جلوی نمایشگرها میگذرد.
انجام فعالیتهای بدنی و خوابیدن، به سلامت متابولیک قلبی ما کمک میکند.
محققان دادههای بیش از ۲،۳۰۰ داوطلب ۶۰ ساله را تجزیه و تحلیل کردند. یک چهارم آنها دیابت نوع ۲ داشتند.
آنها فعالیت داوطلبین را به مدت هشت روز بررسی کرده و کل زمان نشستن، ایستادن و خوابیدنشان را محاسبه کردند.
سپس این تیم نشانگرهای سلامت را در میان شرکتکنندگان از جمله اندازه دور کمر، سطح گلوکز و انسولین مقایسه کردند.
آنها دریافتند کسانی که نشانگرهای «بهینه ای» دارند، به طور قابل ملاحظهای زمان کمتری را برای نشستن و زمان بسیار بیشتری را برای انجام فعالیتهای بدنی صرف میکنند.
افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و دارای «ترکیب بهینه به طور متوسط» نیز زمان بیشتری را به خواب اختصاص میدادند.
محققان در مقالهای در مجله Diabetologia افزودند:
بیتحرکی روی سلامت قلب تاثیر میگذارد. زمان بیشتری که برای انجام فعالیتهای بدنی صرف میشود، با حساسیت به انسولین، کاهش درصد چربی و کاهش سطوح تریگلیسرول و کلسترول همراه است.
با این حال، محققان اذعان کردند که این دادهها صرفاً یک «توصیه» است و زمان هر فعالیت باید «واقعبینانه و متعادل» باشد.
ممکن است مشکلاتی در جمعآوری دادهها در تمایز دقیق مدت زمان اختصاص داده شده به هر یک از انواع فعالیتهای اندازهگیری شده در شرکتکنندگان وجود داشته باشد.
به عنوان مثال، در این پژوهش ایستادن بسیار شبیه به فعالیت بدنی سبک ثبت میشد.
این که زمان خود را به جای انجام فعالیتهای بدنی با چه کاری جایگزین کنید هم به طور طبیعی بر نتایج تأثیر میگذارد.
به عنوان مثال، اگر خوابیدن جایگزین زمان ورزش شود، ممکن است برای سلامتی مضر باشد، اما اگر جایگزین زمان نشستن و عدم تحرک شود، مفید است.
به همین دلیل است که ما به دستورالعملهای یکپارچهای با در نظر گرفتن طیف کامل رفتار انسانی نیاز داریم.
اگرچه اختصاص دادن زمان بیشتری به ورزش کردن توصیه میشود، اما انجام ۱۰ ساعت ورزش و حذف ساعات نشستن عملاً امکانپذیر نیست. استفاده از زمان باید واقعبینانه و متعادل باشد.
همچنین باید اذعان کنیم که این دادهها توصیهای برای یک فرد بزرگسال سالم و توانا است. همه ما شرایط مختلفی داریم و مهمتر از همه، حرکت کردن و فعالیت باید سرگرمکننده باشد.
در حالی که محققان محاسبه کردهاند که بزرگسالان به طور ایدهآل باید چه هدفی را از نظر فعالیت داشته باشند، حتی اگر به این اهداف دقیق نرسند، همچنان احتمالاً از انجام فعالیتهای بدنی سود خواهند برد.
به عنوان مثال، انجام ورزش به مدت ۱ ساعت در روز همچنان برای شما مفید است، حتی اگر دقیقاً دو ساعت در روز ورزش نکنید.