تب دانگی: ویروس ترسناکی که به ایران حمله کرده است، همه چیز درباره این بیماری خطرناک
تب دانگی یک بیماری ویروسی است که توسط پشه‌های آئدس اجیپتی و آئدس البوپیکتوس منتقل می‌شود. این پشه‌ها در آب‌های راکد و مکان‌های مرطوب رشد می‌کنند. علائم تب دانگی شامل تب بالا، سردرد شدید، درد عضلانی و مفصلی، حالت تهوع و استفراغ، و بثورات پوستی می‌شود. در صورت شدید شدن بیماری ممکن است به خونریزی شدید، نارسایی ارگان‌ها، شوک و حتی مرگ منجر شود.
ورود تب دانگی به ایران از سال ۱۳۹۸ در استان هرمزگان شروع شد و در سال‌های بعد نیز در استان‌های دیگر از جمله بوشهر، خوزستان، سیستان و بلوچستان گزارش شد. افزایش گرمایش جهانی، تغییرات آب و هوایی و افزایش سفر‌های بین‌المللی از جمله عواملی است که ورود این بیماری را به ایران تسهیل کرده است.
برای پیشگیری از تب دانگی، از گزش پشه‌ها جلوگیری شود، محیط خانه تمیز نگه داری شود و از سفر به مناطق آلوده خودداری شود. هیچ درمان خاصی برای تب دانگی وجود ندارد و درمان بر اساس علائم انجام می‌شود. وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اقداماتی برای پیشگیری و کنترل تب دانگی در ایران انجام داده است، از جمله افزایش آگاهی عمومی، تقویت سیستم مراقبت از بیماری و کنترل پشه‌ها.
این بیماری در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری جهان، به ویژه در آسیای جنوب شرقی، شایع است.
عامل بیماری تب دانگی:
به گزارش راهنماتو، عامل تب دانگی، ویروسی از خانواده فلاوی‌ویروس‌ها است که توسط پشه‌های “آئدس اجیپتی” و “آئدس البوپیکتوس” منتقل می‌شود. این پشه‌ها در آب‌های راکد و مکان‌های مرطوب رشد می‌کنند.
علائم تب دانگی:
تب بالا (تا ۴۰ درجه سانتیگراد)
سردرد شدید
درد عضلانی و مفصلی
حالت تهوع و استفراغ
بثورات پوستی
در موارد شدید، تب دانگی می‌تواند منجر به خونریزی شدید، نارسایی ارگان‌ها، شوک و مرگ شود.
ورود تب دانگی به ایران:
اولین مورد ابتلا به تب دانگی در ایران در سال ۱۳۹۸ در استان هرمزگان به ثبت رسید. ورود این پشه به ایران به دلیل افزایش گرمایش جهانی و تغییرات آب و هوایی و همچنین افزایش سفر‌های بین‌المللی است.
موارد ابتلا به تب دانگی در سال‌های بعد به طور پراکنده در استان‌های هرمزگان، بوشهر، خوزستان، سیستان و بلوچستان و فارس گزارش شده است.
عوامل افزایش خطر ورود تب دانگی به ایران:
گرم شدن هوا: پشه “آئدس اجیپتی” در آب و هوای گرم و مرطوب به خوبی رشد و تکثیر می‌کند.
بارندگی‌های فصلی: بارندگی‌های فصلی می‌توانند مکان‌های مناسبی برای تکثیر این پشه ایجاد کنند.
افزایش سفر‌های بین‌المللی: سفر به کشور‌های آلوده به تب دانگی می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
وجود حشره‌کش‌ها: استفاده نادرست از حشره‌کش‌ها می‌تواند باعث مقاومت پشه “آئدس اجیپتی” به این سموم شود.
پیشگیری از تب دانگی:
از گزش پشه‌ها جلوگیری کنید: از لباس‌های آستین‌بلند و شلوار بلند استفاده کنید، از پشه بند استفاده کنید و از دافع حشرات استفاده کنید.
محیط خانه خود را تمیز نگه دارید: آب‌های راکد را از بین ببرید، ظروف را به طور مرتب بشویید و سطل‌های زباله را درپوش دار نگه دارید.
از سفر به مناطق آلوده خودداری کنید: اگر به منطقه‌ای که تب دنگی شایع است سفر می‌کنید، حتما اقدامات پیشگیرانه را انجام دهید.
درمان تب دانگی:
هیچ درمان خاصی برای تب دانگی وجود ندارد.
درمان بر اساس علائم انجام می‌شود.
استراحت کافی، نوشیدن مایعات فراوان و مصرف دارو‌های مسکن بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن می‌تواند به بهبود علائم کمک کند.
در موارد شدید، ممکن است به بستری شدن در بیمارستان و تزریق مایعات وریدی نیاز باشد.
پیش آگهی:
اکثر افراد مبتلا به تب دانگی در عرض یک تا دو هفته بهبود می‌یابند.
با این حال، برخی از افراد ممکن است به عوارض جدی مانند خونریزی شدید، نارسایی ارگان‌ها یا شوک مبتلا شوند.
نقش ایران در پیشگیری و کنترل تب دانگی:
با توجه به گرم شدن تدریجی کره زمین و افزایش سفر‌های بین‌المللی، خطر ورود تب دانگی به ایران نیز افزایش یافته است.
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اقداماتی را برای پیشگیری و کنترل تب دانگی در ایران انجام داده است، از جمله:
افزایش آگاهی عمومی در مورد بیماری
تقویت سیستم مراقبت از بیماری
کنترل پشه‌ها
ارائه درمان به افراد مبتلا
