نوآوری در زندگی: شکست دادن به فومو با استفاده از «گوشیها، خسته کنندهمانند»
در جهان امروزه، نگرانیها درباره اثرات منفی استفاده از گوشیهای هوشمند و شبکههای اجتماعی بر سلامت روان افراد، به خصوص برای کودکان و نوجوانان، افزایش یافته است. بسیاری از بزرگسالان و والدین نگران هدر رفتن وقت و اعتیاد شدن فرزندان به این تکنولوژیها هستند.
برای مقابله با این مسئله، بعضی از افراد تصمیم گرفتهاند به جای استفاده از گوشیهای هوشمند، از گوشیهای ساده و غیرهوشمند استفاده کنند. این قدم برای کاهش استفاده زیاد از شبکههای اجتماعی و حفظ سلامت روان میتواند مؤثر باشد.
به عنوان مثال، استفاده از گوشیهای غیرهوشمند کمک کرده است تا افراد وقت بیشتری را با خانوادهشان بگذرانند و به روابط انسانی بیشتری توجه کنند. همچنین، برخی اپلیکیشنها و ابزارها وجود دارند که از اعتیاد به این شبکهها جلوگیری میکنند و به افزایش آگاهی از میزان استفاده میپردازند.
با این حال، انتقال به گوشیهای غیرهوشمند نیازمند تصمیمگیری و تعهد فردی است و ممکن است با چالشها و موانعی همراه باشد. از این رو، مطالعه و آموزش مناسب در این زمینه میتواند به افراد کمک کند تا استفاده متعادلتری از تکنولوژیهای مدرن داشته باشند.
تک فان-بزرگسالان و نوجوانان در سراسر جهان که نگران هدر کردن وقتشان در استفاده از گوشیهای هوشمند هستند، بیش از گذشته از گوشیهای غیرهوشمند استقبال میکنند.
به گزارش تک فان، بسیاری در کشورهای مختلف ابراز نگرانی میکنند که گوشیهای هوشمند که قرار بود قطعهای مفید از تکنولوژی باشند، تبدیل به وسواس شدهاند. لوک مارتین، 16 ساله، میگوید: «شبکههای اجتماعی بر مبنای فومو (ترس از عقب ماندن) ساخته شدهاند، بنابراین حس کردم نمیتوانم از شرش خلاص شوم. اینستاگرام یک دالان تاریک رو به پایین بود.»
لوک تنها نیست.
مطالعهای که توسط دانشگاه هاروارد انجام شده نشان میدهد که سایتهای شبکههای اجتماعی همان بخشی از مغز را روشن میکنند که با مصرف مواد مخدر روشن میشود. این یافته، نگرانیهایی درباره ارزشمند بودن مصرف این شبکهها توسط جوانان ایجاد کرده است.
در انگلستان، تحقیقاتی که توسط آفکاک انجام شده تخمین زده که در حدود یکچهارم از کودکان بین سنین 5 تا 7سال گوشیهای هوشمند شخصی دارند. برخی تحقیقات ارتباط بین استفاده از شبکههای اجتماعی و اثرات منفی آن روی سلامت روان را، به خصوص سلامت روان کودکان، نشان میدهند.
برخی کمپینها خواستار اعمال محدودیت سنی برای استفاده از تلفن همراه شدهاند. دیگران، مثل لوک، خودشان تصمیم گرفتهاند که گوشیهای هوشمند را با گوشیها سادهتری که به اصطلاح «غیرهوشمند» [dumbphones]، نامیده میشوند، تاخت بزنند.
این گوشیها فقط امکان ارسال پیام، تلفن زدن، نقشه و چند ابزار محدود دارند. لوک میگوید: «دوستانم در حدود 4 یا 5ساعت در شبکههای اجتماعی میچرخند، من هم قبل از خرید این گوشی غیرهوشمند همین وضعیت را داشتم.»
«حالا فقط 20دقیقه در روز از تلفن استفاده میکنیم که واقعا خوب است زیرا فقط برای کارهای ضروری استفاده میکنم.»
والدین هم بیشازگذشته به گوشیهای غیرهوشمند روی آوردهاند تا بتوانند از عهده امور خانواده بهتر بربیایند.
لیزی، که یک پسر 5ساله دارد، اخیرا یک گوشی نوکیای قدیمی خریده است. او میگوید: «این کار کمک کرد تا عادتهایم را نظم ببخشم و حالا اوقات باکیفیتتری با پسرم میگذرانم.»
فروش گوشیهای غیرهوشمند در آمریکای شمالی افزایش یافته است. اما کنار گذاشتن گوشی هوشمند در حرف آسانتر از عمل است. برخی مدارس از دانشآموزان میخواهند از برنامههای کاربردی خاصی استفاده کنند. از طرفی وقتی بعضی از بچهها تلفنهای هوشمند گران استفاده میکنند، برای بچههای دیگر استفاده از گوشیهای معمولی سخت میشود.
اپلکیشنها و گوشیهای خاصی وجود دارند که میتوانند از اعتیاد به شبکههای اجتماعی و گشتوگذار بیهدف در شبکههای اجتماعی پیشگیری کنند. کریس کاسپر شرکت تاچلس را برای ساخت گوشیهایی که «تعمدی کسالتآور» هستند، تأسیس کرده است. گوشیهای او با عنوان «وایزفون 2»، هیچ آیکونی ندارند، صرفا کلمه دارند، از دور رنگ و دو فونت در آنها استفاده شده است. کریس این گوشیها را «بسیار آرامشبخش و صلحآمیز توصیف کرده است.»
این گوشیها برخی ابزارها مانند تاکسیهای تلفنی را دارد اما دسترسی به شبکههای اجتماعی با آنها غیرممکن است.
عاطفه رضوان نیا