ناسا به همه هشدار می‌دهد: یک جسم فضایی عظیم در حال نزدیک شدن به زمین است!

کشف و ردیابی ۲۰۲۴ LB۴ بخشی از تلاش‌های مداوم ناسا برای نظارت بر اجرام نزدیک به زمین (NEO) است. NEO به سیارک‌های ریز و درشتی گفته می‌شود که مدار حرکت‌شان به دور خورشید از نزدیکی مدار زمین می‌گذرد یا آن را قطع می‌کند و بالقوه می‌توانند تهدیدی برای جهان ما باشند. درحالی‌که اصطلاح «اندازه هواپیما» ممکن است تصاویری از یک تأثیر فاجعه‌بار را تداعی کند، اما درک زمینه و مقیاس فضا مهم است. مسافتی که ۲۰۲۴ LB۴ از آن عبور می‌کند، طبق استانداردهای نجومی ایمن در نظر گرفته می‌شود، زیرا نزدیک به هشت برابر فاصله زمین و ماه است.

آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا (JPL) از طریق مرکز مطالعات اشیای نزدیک به زمین (CNEOS) مراقب این دسته از اجرام آسمانی است. CNEOS با استفاده از شبکه‌ای از تلسکوپ‌ها و سیستم‌های راداری، مدار، اندازه و خطرات احتمالی سیارک‌هایی مانند ۲۰۲۴ LB۴ را محاسبه می‌کند. این سیارک خاص یکی از سیارک‌هایی است که به‌طورمعمول توسط زمین جذب می‌شود و یادآور محیط پویا و همیشه در حال تغییر منظومه شمسی است.

ردیابی سیارک‌ها فرآیند پیچیده‌ای است که شامل مشاهده جسم در طول زمان برای اصلاح مدار آن و پیش‌بینی مسیرهای آینده است. برای LB۴ ۲۰۲۴، مشاهدات داده‌های کافی را ارائه کرده‌اند تا به دانشمندان اطمینان دهند که سفر آن به برخورد با زمین ختم نمی‌شود. بااین‌حال، مطالعه چنین اجرامی بینش‌های ارزشمندی را در مورد ترکیب و رفتار سیارک‌ها ارائه می‌دهد که می‌تواند به مأموریت‌های آینده یا دفاع از سیاره‌ کمک کند.

دفتر هماهنگی دفاع سیاره‌ای ناسا (PDCO) وظیفه شناسایی و کاهش تهدیدات احتمالی NEOها را بر عهده دارد. با همکاری سایر آژانس‌های ایالات‌متحده و شرکای بین‌المللی، PDCO برنامه‌هایی را برای محافظت از زمین در برابر برخوردهای احتمالی انجام داده و هماهنگ می‌کند. یکی از این برنامه‌ها، آزمایش تغییر مسیر دوگانه سیارک (DART) بود که با موفقیت مدار یک قمر کوچک را در منظومه سیارکی دوتایی دیدیموس تغییر داد و روشی قابل‌قبول برای انحراف سیارک را نشان داد.

سیارک ۲۰۲۴ LB۴ به‌تنهایی از کنار ما نمی‌گذرد. این سیارک بخشی از گروه بزرگ‌تری از سیارک‌ها است که در خرداد ۱۴۰۳ به نزدیک‌ترین فاصله خود از زمین خواهند رسید. این گروه شامل سیارک ۲۰۲۴ LZ۲ است که در ۲۵ خرداد به فاصله ۱٫۳۲ میلیون کیلومتری زمین می‌رسد و هم‌چنین سیارک ۲۰۲۴ LH۳، جرم بزرگ‌تری به اندازه ۴۵ متر که در ۲۷ خرداد از فاصله ایمن ۵ میلیون کیلومتری زمین خواهد گذشت.

تحقیق و مراقبت از سیارک‌ها برای گسترش دانش ما در مورد کیهان و حفاظت از زمین ضروری است. اگرچه LB۴ ۲۰۲۴ تهدیدی نیست، اما نشان‌دهنده توانایی ناسا و شرکای آن برای نظارت دقیق بر همسایگی زمین است. اطلاعات به‌دست‌آمده از این تعاملات نزدیک، درک ما را گسترش می‌دهد و ما را برای رسیدگی به مشکلاتی که ممکن است از سوی همسایگان ما در آینده پیش بیاید، مجهز می‌کند.

راضیه میرزاحیدری