پیشگویی های جذاب حافظ برای امروز – یکشنبه 6 اسفند 1402
تفال به حافظ یکی از رسوم و آیین‌های متداول در جامعه‌ی ایرانی است که همواره به عنوان یک میراث فرهنگی و هنری مورد توجه و احترام قرار گرفته است. حافظ به عنوان یکی از بزرگترین شاعران و عرفانیان ایرانی شناخته شده و غزل‌های او همواره موضوع تامل و تفکر خوانندگان را تحریک کرده است.
در فال 6 اسفندماه، حافظ درباره‌ی انتخاب بین راه عشق و غیره‌ی آن هشدار می‌دهد. او با استفاده از تصاویر زیبا و اشعار پرمعنا، به خوانندگان نکات اخلاقی و روحی مهمی را انتقال می‌دهد. این غزل همچنین نشان‌دهنده‌ی عشق و وفاداری و بی‌توانی انسان در مقایسه با عشق الهی است.
بنابراین، می‌توان گفت که حافظ با استفاده از شعر و ادبیات، مفاهیم عمیق و عرفانی را به خوانندگان خود منتقل می‌کند و این هنر و دانش او تاکنون تاثیر خود را در فرهنگ و ادب فارسی نشان داده است. دلایل مختلفی وجود دارد که باعث موفقیت و اعتبار اشعار حافظ در طول زمان شده است، از جمله اینکه او توانسته است احساسات و اندیشه‌های خود را بازتاب دهد و موضوعاتی که همه آدمیان مواجه می‌شوند را در اشعار خود به تصویر کشیده است.
همیشه در گذر زمان تفال به حافظ به عنوان میراث در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است. در ادامه فال حافظ مخصوص روز 6 اسفندماه از نظر خوانندگان محترم می‌گذرد.فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.گر من از باغ تو یک میوه بچینم چه شودپیش پایی به چراغ تو ببینم چه شودیا رب اندر کنف سایه آن سرو بلندگر من سوخته یک دم بنشینم چه شودآخر‌ای خاتم جمشید همایون آثارگر فتد عکس تو بر نقش نگینم چه شودواعظ شهر چو مهر ملک و شحنه گزیدمن اگر مهر نگاری بگزینم چه شودعقلم از خانه به در رفت و گر می‌این استدیدم از پیش که در خانه دینم چه شودصرف شد عمر گران مایه به معشوقه و می‌تا از آنم چه به پیش آید از اینم چه شودخواجه دانست که من عاشقم و هیچ نگفتحافظ ار نیز بداند که چنینم چه شودشرح لغت: باغ تو: به استعاره مقصود بوستان وصال تو /یک میوه: به استعاره مقصود یک بوسه /سرو بلند: به استعاره مقصود قامت موزون یار /من سوخته: من سوخته جان در آتش هجر، (موصوف و صفت).تفسیر عرفانی:اگر از بوستان وصالت بوسه‌ای بچینم، چه می‌شود و اگر از فروغ چهره ات خود را ببینم چه می‌شود. مقصود او از این شعر این است که دلدادگان در گاه دوست، آنچنان واله معشوقند که خواستارند اثری از او در وجودشان متبلور شود؛ چرا که با رویت روی او، عقل و خرد از ذهن شان پاک می‌گردد.تعبیر غزل:اگر گرفتار راه عشق شوی، بدان که بی فتنه و آشوب نیست و به سرعت در آن غرق می‌گردی، ولی مراقب باش در غیر این صورت معشوق خود را از دست می‌دهی.راضیه میرزاحیدری
