سفری به گذشته: ببر مازندران در دوران قاجار
ببر مازندران یا ببر هیرکانی، یکی از گونههای ببر بوده است که در گذشته از غرب چین تا سواحل دریای سیاه و حتی در جنگلهای شمال ایران پیدا میشد. این گونه ببر، به احتمال زیاد در دهه ۱۳۳۰ شمسی در ایران منقرض شد. علل اصلی انقراض ببر مازندران در ایران، شکار بیرویه این حیوان و از بین رفتن زیستگاه طبیعی آن بوده است.
ببر مازندران در جنگلهای کم ارتفاع، نیزارها و تالابهای نزدیک دریای خزر زندگی میکرد. با گسترش زمینهای کشاورزی و از بین رفتن جنگلهای ساحلی، ببر مازندران زیستگاه خود را از دست داد. در تصاویر قدیمی از آرشیو کاخ گلستان، میتوان سیمای این گونه منقرض شده را مشاهده کرد که احتمالا به حدود ۱۳۰ سال قبل باز میگردد.
یکی از تصاویر این آرشیو، دختر کنسول روسیه در گرگان را کنار یک ببر هیرکانی نشان میدهد که نشان از وجود این گونه در منطقه دارد. این تصاویر تاریخ و میراث گمنام این حیات وحش را به نمایش میگذارند و اهمیت حفظ و حراست از جانوران در معرض انقراض را مورد تاکید قرار میدهند.
فرادید نوشت: ببر مازندران یا ببر هیرکانی یکی از گونههای ببر بوده است که زمانی از غرب چین تا سواحل دریای سیاه و از جمله در جنگلهای شمال ایران یافت میشد. این گونۀ ببر به احتمال زیاد در دهۀ ۱۳۳۰ شمسی در ایران منقرض شد.
در بین عکسهای قاجاری آرشیو کاخ گلستان که به تازگی در دسترس قرار گرفتهاند، موارد جالب توجه زیادی هست که تصاویر مربوط به ببر مازندران از جملۀ آنهاست.
ببر مازندران یا ببر هیرکانی یکی از گونههای ببر بوده است که زمانی از غرب چین تا سواحل دریای سیاه و از جمله در جنگلهای شمال ایران یافت میشد. این گونۀ ببر به احتمال زیاد در دهۀ ۱۳۳۰ شمسی در ایران منقرض شد.
مهمترین علل انقراض ببر مازندران در ایران شکار بیرویۀ این جانور و همچنین از بین رفتن زیستگاه طبیعی آن بوده است. ببر مازندران در جنگلهای کم ارتفاع و نیزارها و تالابهای نزدیک دریای خزر زندگی میکرد و زمانی که جنگلهای ساحلی در اثر گسترش زمینهای کشاورزی از بین رفتند، ببر مازندران نیز زیستگاه خود را از دست داد.
در برخی از عکسهایی که به تازگی از آرشیو کاخ گلستان در دسترس قرار گرفتهاند، میتوان سیمای این گونۀ منقرض شده را مشاهده کرد. تاریخ این عکسها احتمالا به حدود ۱۳۰ سال قبل برمیگردد.
در عکس اول دختر کنسول روسیه در گرگان را میبینیم که در کنار یک ببر هیرکانی ایستاده است.
راضیه میرزاحیدری