ارسال دیدگاه
امروز: دوشنبه , ۱۷ شهریور , ۱۴۰۴
X
مدت‌ها بود که مجموعه Ninja Gaiden در وضعیتی خنثی به سر می‌برد و معلوم نبود چه زمانی قرار است شاهد یک بازی جدید باشیم. همین مسئله موجب بی‌قراری طرفداران و همچنین درخواست‌های متعدد برای تمرکز مجدد Koei Tecmo روی این سری شد. مدتی پیش شاهد معرفی دو بازی جدید و یک ریمیک از فرنچایز Ninja Gaiden بودیم که با عرضه‌ی ناگهانی Ninja Gaiden 2 Black آغاز شد و حالا با Ninja Gaiden: Ragebound ادامه یافته است. اواخر امسال نیز نسخه چهارم را دریافت خواهیم کرد.
ورود به نقطه‌ای روایت نشده از تاریخ فرنچایز
این بازی شما را در نقش Kenji Mozu، نینجای جوان اهل روستای Hayabusa و یکی از دانش آموختگان تحت نظر Ryu Hayabusa، قرار می‌گیرید. داستان از جایی آغاز می‌شود که Ryu پس از مرگ پدرش به منظور عمل به وصیت او عازم آمریکا شده و در زمان غیبت او، مرز میان دنیای انسان‌ها و هیولاهای اهریمنی ناگهان شکسته شده و ارتش هیولاها به دنیای انسان‌ها و روستای Hayabusa راه پیدا می‌کنند.
در اینجاست که Kenji مجبور می‌شود پا جای پای Ryu بگذارد و برای جلوگیری از این حمله اقدام کند اما طولی نمی‌کشد که چالش‌های مسیر او را مجبور به کنار گذاشتن اختلافات با Black Spider Clan و همکاری با یکی از اعضای آن به نام Kumori می‌کند. حاصل این پیمان، قدرتی عجیب و تازه می‌شود که به آن‌ها در راستای ایستادن در مقابل ارتش اهریمن کمک می‌کند.
از آن جایی که با یک اثر اکشن پلتفرمر روبه‌رو هستیم، مسلما انتظار نمی‌رود داستانی عمیق و همه‌جانبه روایت شود. از آنجایی که توسعه‌دهندگان این اثر همان افرادی هستند که Blasphemous را ساخته‌اند، می‌توانید مطمئن باشید با یک روایت سرگرم کننده، مناسب و تاثیرگذار روبه‌رو هستید. داستان بازی از تعلیق بسیار خوبی برخوردار بوده و دو شخصیت صالی اصلی آن، یعنی Kenji و Kumori، ارتباط و داینامیک بسیار خوبی با یکدیگر دارند که در طول بازی رشد کرده و در راستای آن هر دو به بلوغ می‌رسند.
به طور کلی، داستان‌سرایی بازی به خوبی با تمامی ابعاد دیگر بازی همراه می‌شود. در واقع، می‌توان گفت Ninja Gaiden: Ragebound همچون ماشینی است که تمام اجزای آن در یک هارمونی هستند و داستان نیز از این قاعده مستثنی نیست اما باید به این نکته واقف باشید که با بازی کوتاهی روبه‌رو هستیم.
دو روح در یک بدن
در بُعد گیم‌پلی شاهد ترکیب روند پر جنب و جوش Ninja Gaiden با رویکردهای عناوین مدرن پلتفرمر دو بعدی هستیم. همانطور که اشاره کردم، سازندگان این اثر تجربه‌ی ساخت عناوین Blasphemous را در کارنامه دارند و شباهت‌هایی بین این اثر و آن بازی‌ها دیده می‌شود، اما از آن جایی که این بازی یک اثر مترویدوانیایی نیست، ما شاهد روندی مستقیم‌تر و در راستای آن تمپوی سریع‌تر هستیم. شما به سرعت از دشمنان عبور کرده و به سلاخی آن‌ها می‌پردازید، در حالی که به طور همزمان باید پلتفرمینگ‌های جذابی را انجام دهید.
Ninja Gaiden: Ragebound از آن دست بازی‌هایی است که نباید لحظه‌ای در حین تجربه‌ی آن توقف کنید، چرا که بخشی از تجربه بر پایه‌ی یادگیری جابه‌جایی و حرکت است. Kenji دارای یک کمبوی ثابت تهاجمی بوده و از قابلیت جاخالی نیز برخوردار است. Kenji در فواصل کوتاه کارآمد عمل می‌کند اما پس از ورود Kumori به بازی، شما قابلیت حمله از راه دور را به لطف Kunaiهای این کاراکتر دریافت خواهید کرد.
لازم به ذکر است که در طول روند بازی شما امکان استفاده همزمان از حملات Kenji و Kumori را خواهید داشت که نه تنهای انعطاف‌پذیری گیم‌پلی را افزایش می‌دهد، بلکه راه‌های جدیدی برای مبارزه با دشمنان و تعامل با محیط ایجاد می‌کند. علاوه بر این، یک فروشگاه نیز در بازی تعبیه شده که از طریق آن امکان خرید ارتقاها و آیتم‌هایی فراهم شده است. برخی از این قابلیت‌ها در راستای ارتقای توانایی‌های کاراکترها از جمله افزایش میزان آسیب‌رسانی در شرایط خاص عمل کرده و آیتم‌هایی نیز وجود دارند که در راستای دشوارسازی بازی عمل می‌کنند!
اما درباره پلتفرمینگ باید گفت که شاهد سناریوهای بسیار جذابی هستیم که از تمامی ظرفیت‌های حرکتی بازی استفاده می‌کنند. شما می‌توانید از دیوارها بالا بروید، از پلتفرم‌ها آویزان شوید و یا با دکمه‌زنی به موقع، از روی دشمنان و موانع مختلف بپرید. همچنین بخش‌هایی در بازی پلتفرمینگ پازل محور به شما ارائه می‌دهند که نیازمند عملکرد سریع و دقت زیاد است. طی برخی از این سناریوها، شما باید در نقش Kumori بازی کرده و از توانایی‌های اختصاصی او به منظور عبور از موانع، حل پازل‌های محیطی و باز کردن مسیر استفاده کنید.
تمامی این موارد در کنار هم یک روند تجربه‌ی به شدت پرجنب‌وجوش و سرگرم‌کننده را پدید می‌آورند. البته در این بین یک مشکل بزرگ نیز وجود دارد که گاهی می‌تواند به این روند ضربه زده و موجب تکراری شدن بازی شود. از حدودا اواسط بازی، متوجه می‌شوید که روند بهره‌گیری از انواع دشمنان کمی غیربهینه شده است.
در این بازی دشمنان متعدد با قابلیت‌های متفاوتی وجود دارند که هر کدام چالش‌های خاص خود را ارائه می‌دهند، اما برخی دشمنانی همچون تانک عمل کرده و بعضا امکان ضربه زدن به آن‌ها از جلو، بدون بهره‌گیری از “Hypercharge” که در واقع یک ضربه‌ی بسیار قدرتمند به حساب می‌آید، امکانپذیر نیست. برای بهره‌گیری از این قابلیت باید دشمنانی که دارای “Aura” هستند را بکشید تا با جذب آن، قابلیت Hypercharge خود را شارژ کنید. حال با وجود آن که در ساعات ابتدایی، بازی به خوبی تعداد بهینه این دست از دشمنان را در سناریوها حفظ کرده و به شکلی هدفمند و بهینه از آن‌ها استفاده می‌کند، از نیمه‌ی دوم این روند کمی تهاجمی‌تر و بی‌رویه می‌شود.
در نیمه‌ی دوم بازی، گاهی ممکن است دو یا حتی سه مورد از این دشمنان را در مقابل خود ببینید که همچون مانعی بزرگ، جلوی ریتم کلی تجربه را گرفته‌اند. در این شرایط نیاز پیدا می‌کنید تا از سرعت خود بکاهید و بدون اینکه آسیب بیهوده دریافت کنید، این دشمنان را از سر راه بردارید که موجب ایجاد تداخل در روند تجربه می‌شوند. مسلما یکی از اهداف سازندگان افزایش میزان دشواری مراحل بوده که کاملا قابل درک است و زمان‌هایی که بازی سعی می‌کند به شکلی منطقی چالش برانگیز باشد، به راستی می‌درخشد اما در این مورد می‌توان گفت کمی غیربهینه عمل کرده‌اند.
اما در طرف دیگر، باس‌فایت‌های بازی را داریم که بی‌نقص هستند؛ تک‌تک باس‌ها رویکرد متفاوت و خاصی را از پلیر می‌طلبند و تعامل با محیط نیز یکی از ارکان برجسته‌ی مبارزه با باس‌ها به شمار می‌آید که به شکلی عالی پیاده‌سازی شده است.
Ninja Gaiden: Ragebound در بخش گیم‌پلی و سیستم مبارزات خود یک تجربه‌ی عالی و به شدت تعاملی را ارائه می‌دهد که به هیچ عنوان خسته کننده نمی‌شود، هرچند ممکن است گاهی اوقات تعلیق تجربه به واسطه‌ی عدم بهره‌گیری بهینه از دشمنان بر هم بخورد.
تلفیق گذشته و امروز
در زمینه‌ی ارائه و Presentation با قاطعیت می‌توانم بگویم با یک اثر بی‌نقص روبه‌رو هستیم که به شکلی عالی خودش را به نمایش می‌گذارد. آرت استایل و رویکرد هنری بازی فوق‌العاده بوده و جلوه‌های پیکسلی درست همچون عناوین Blasphemous به شکلی هنرمندانه طراحی شده و از انیمیشن‌های نرم و جذابی نیز برخودارند. از کاراکترها تا هیولاها و محیط‌ها، همگی با ظرافت، تنوع و دقت بالایی طراحی شدند که باعث می‌شود هر یک از عواملی که روی صفحه نقش بسته‌اند، حس‌وحال و هویت خاص خود را داشته باشند.
همیشه عاشق پیکسل آرت بوده‌ام و شاید به جرات بتوانم بگویم استودیوی The Game Kitchen یکی از برترین طراحی‌ها و رویکردهای پیکسلی حال حاضر صنعت گیمینگ را در بازی‌های خود به نمایش می‌گذارد و Ninja Gaiden: Ragebound نیز دقیقا همچون بازی‌های پیشین‌شان، در این زمینه می‌درخشد. تنوع محیط‌ها و دشمنان بازی نیز بسیار تحسین برانگیز بوده و در طول کلیت تجربه‌ی بازی، لحظه‌ای وجود نداشت که از نگاه کردن به این بازی خسته شوم.
تک‌تک محیط‌های بازی دارای حس‌وحال و رویکرد هنری خاص خود هستند که به خوبی از یکدیگر متمایز شده‌اند و به راستی با ورود به هر یک از آن‌ها، با اتمسفر، فضاسازی و حتی موسیقی متفاوتی روبه‌رو خواهید شد! صحبت از موسیقی شد، بد نیست اشاره کنم که ساندترک این بازی نیز فوق‌العاده است. تمامی ترک‌هایی که در طول تجربه‌ی این بازی پخش می‌شوند، چه در طول مراحل و چه در هنگام باس‌فایت‌ها، مکمل‌هایی فوق‌العاده برای گیم‌پلی و نحوه ارائه‌ی کلی بازی به شمار می‌آیند که موجب ترشح هر چه بیشتر آدرنالین در بدن می‌شود.
Ninja Gaiden: Ragebound
Ninja Gaiden: Ragebound یک تجربه‌ی اکشن پلتفرمر پایبند به اصول فرنچایزی است که نام آن را به دوش می‌کشد. رویکرد چالش برانگیز و لایه‌های یادگیری مختلفی که همیشه باعث جذابیت عناوین Ninja Gaiden می‌شدند، در اینجا با قوت خود باقی هستند و The Game Kitchen به خوبی توانسته از پس ارائه‌ی چالش‌های مرتعش و متعدد بر بیاید. در این بین مواقعی وجود دارند که سازنده در قبال مدیریت ظرفیت‌های خود سینوسی عمل می‌کند، اما در نهایت همچنان گیم‌پلی پر جنب و جوش، طراحی محیط عالی، سناریوهای پلتفرمینگ چالش برانگیز و جذاب و موسیقی فوق‌العاده‌ی این عنوان چنان استوار ظاهر می‌شوند که با وجود برخی مشکلات، همچنان اثری با کیفیت و سرگرم کننده ارائه شود. Ninja Gaiden: Ragebound عنوانی است که ابتدا آن را به طرفداران مجموعه و سپس به دوست‌داران آثار اکشن پلتفرمر پیشنهاد می‌دهم.
نکات مثبت:
داستان سرگرم‌کننده و گیراشخصیت‌پردازی‌های مطلوب و وجود داینامیک مطلوب بین Kenji و Kumoriگیم‌پلی بسیار پر جنب و جوش و مهارت محور که به خوبی شما را درگیر نگه می‌داردچالش‌های پلتفرمینگ جذاب و اتصال مطلوب آن‌ها با برخی پازل‌های محیطیآرت استایل و رویکرد هنری بی‌نقصفضاسازی و طراحی مراحل عالیموسیقی فوق‌العاده
نکات منفی:
استفاده‌ی غیر بهینه از برخی دشمنان تکراری در نیمه‌ی دوم بازی که موجب بر هم خوردن ریتم تجربه می‌شودداستان و محتوای کلی بازی می‌توانست طولانی‌تر و بیشتر باشد
۹
این بازی روی PC تجربه و بررسی شده است
دانلود آهنگ
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید