سفر دردناک یک مرد با پاهای عظیمترین
فرارو نوشت: این مرد ونزوئلایی از ژیگانتیسم (بیماری غول پیکری) رنج می برد و به عنوان یک اینفلوئنسر امرار معاش می کند. او هم چنین به تازگی در یک سیرک در کلمبیا به ایفای نقش پرداخته است.
وقتی “جیسون رودریگز” سردرد دارد می داند بدان خاطر است که در حال رشد است. این که کفشی متناسب پاهایش نیست یا آن که مجبور است برای عبور از هر دری خم شود کم ترین مشکل اوست. رودریگز مبتلا به ژیگانتیسم است بدان معنا که غده هیپوفیز او بیش از حد هورمون رشد تولید می کند. یافتن پولی که هر دو ماه یک بار برای پرداخت هزینه یک درمان بسیار گران قیمت صرف کند که حدود 1500 دلار هزینه دارد تا بتواند بیماری مزمن غدد درون ریز را کنترل کند، بزرگ ترین دغدغه اوست. زمانی که درمان انجام نمی شود سردرد به سرغ او می آید تشنج هایی که باعث می شوند حافظه اش را از دست بدهد و به دلیل رشد غیر قابل توقف بدن اش ایستادن و راه رفتن برایش دشوار می شود. اولین دردهای او در سن هشت سالگی آغاز شد و در ده سالگی رشدش افزایش یافت. در 12 سالگی تشخیص داده شد که مبتلا به ژیگانتیسم است. در آن سن او از مادرش بلند قدتر بود و کفش سایز 50 می پوشید. او قربانی قلدری دانش آموزان مدرسه پالو نگرو در ایالت آراگوا در منطقه مرکزی ونزوئلا شده بود. او می گوید: “همکلاسی هایم روی من تف می انداختند به من لگد می زدند مسخره ام می کردند. آنان به من می گفتند عجیب و غریب و ناقص الخلقه”.
به گزارش فرارو به نقل از ال پائیس، او سه بار سعی کرد خودکشی کند. از نظر عاطفی به دلیل خشونت و طرد شدن از سوی افرادی که هنجارها را رعایت نمی کردند روح اش در هم شکسته شده بود. پزشکان در آن زمان پس از تشخیص بیماری امید زیادی به او ندادند. او می خواست سرآشپز شود اما در نهایت ایمان مسیحی را پذیرفت. او می گوید: “من احساس افتخار می کنم. خداوند این بدن بزرگ را برای من فراهم کرد تا کلام خدا را موعظه کنم. زندگی با این شرایط آسان نیست و به مردم و حمایت خانواده ام بستگی دارد اما وقتی مردم برای گرفتن عکس از من به سمت ام می آیند به آنان از خدا می گویم”.
رابطه او با بدن اش در سال 2016 زمانی که 20 ساله بود تغییر کرد. این زمانی بود که او یک مدال رکورد جهانی گینس را به عنوان مردی با بزرگترین پاهای روی سیاره زمین دریافت کرد. با این رکورد او وارد یک دنیای جدید شد چیزی که حول محور شاهکارهای شگفت انگیز ثبت شده توسط آن سازمان بین المللی است این که به او گواهینامه ای به زبان انگلیسی داده شد. رودریگز با عدم مصرف داروهای خود به مدت چهار سال معتقد است که از رکورد خود عبور کرده و گینس باید دوباره پاهایش را اندازه بگیرد زیرا اکنون آن ها بزرگ تر شده اند. او معتقد است پاهایش سالی یک سایز بزرگ شده است. در سال 2016 که نام او در رکورد گینس ثبت شد اندازه پایش 40.5 سانتی متر بود. او می گوید امروز اندازه پایش پنج سانتی متر بلندتر است که معادل سایز کفش 70 تا 72 می باشد. او هم چنین با 2 متر و 38 سانتی متر قد بلندترین مرد امریکای لاتین و دومین مرد بلند قد جهان محسوب می شود.
گرابرت وادلو” رکورد گینس از نظر بلندقدترین مردی که تاکنون در قید حیات بوده را از آن خود کرده بود. او در سال 1918 در ایلینوی متولد شد و قدش به 2 متر و 72 سانتی متر رسید. او به عنوان یک بازیگر سیرک کار می کرد و در سن 22 سالگی درگذشت. افرادی هستند که صرفا از ژیگانتیسم (غول پیکری) رنج می برند و پاهای طبیعی دارند و افرادی هستند که به آکرومگالی مبتلا هستند بدان معنا که صورت، دست‌ها و پاهای ضخیمی مانند شخصیت کارتونی شِرِک دارند. رودریگز می گوید در ونزوئلا تنها فردی است که به این وضعیت مبتلاست. او مدتی داروهای مورد نیاز خود را از طریق تامین اجتماعی کشور دریافت می کرد. پس از آن کمبود عرضه دارو وجود داشت و او داروهای ژنریک دریافت کرد که باعث شد حال اش بدتر شود. او اکنون خودش هزینه درمان اش را پرداخت می کند.
جیسون عمری را با مشکل با چارچوب درها گذرانده تا جایی که از شدت خم شدن مداوم به اسکولیوز (کژپشتی یا انحراف جانبی ستون مهره ها) مبتلا شد. با این وجود، جیسون به دلیل مشکل قدش تبدیل به اینفلوئنسر در رسانه های اجتماعی شده است. رودریگز از طریق حساب کاربری خود با نام elpie guinnes oficial به منظور ایفای نقش در تبلیغاتی برای فروشگاه‌های تجهیزات فنی، مشاغل مواد غذایی و شرکت‌های امنیتی درخواست دریافت کرده است. او هم چنین از قد بلند خود برای خنداندن مردم استفاده می کند. در یکی از ویدئوهای تبلیغاتی یکی از کارکنان فروشگاه یک تلویزیون 50 اینجی را به سختی هل می دهد و سپس جیسون براحتی آن را از جا بلند می کند گویی که یک پوشه را برداشته است.
رودریگز زمانی که به دنبال یافتن کفشی مناسب سایز پاهایش بود نام اش در رکوردهای گینس ثبت شد. در ونزوئلا پوشیدن کفش با سایز بالای 45 هر فردی را به یک پدیده نادر تبدیل می کنند. او خوب به یاد نمی آورد که چه اتفاقی رخ داد چرا که تشنج هایش باعث از دست دادن حافظه اش می شوند اما می گوید پسر عمویش به او کمک می کرد تا کفش مناسب پیدا کند و به همین منظور با “گئورگ وسلز” متخصص آلمانی که مشغول دوختن کفش های بزرگ جهان به مدت چهار دهه بوده تماس گرفت. وسلز با سه چمدان با سه جفت کفش برای رودریگز به کاراکاس سفر کرد. وسلز در مصاحبه ای در سال جاری میلادی گفته بود به مشتریان خود که آنان را دوستان یا به قول خودش “غول های جهان” می خواند بیش از 600 کفش هدیه داده است.
وسلز در حساب کاربری شرکت اش در اینستاگرام در عکس هایی در کنار “سلطان کوسن” دیده می شود که رکورد گینس قد بلندترین مرد زنده را از ان خود کرده و با 13 سانتی متر اختلاف قد رودریگز را شکست داده و هم چنین رکورد بزرگ ترین دست های جهان را از ان خود کرده است. جیسون پیش از پوشیدن کفش‌های ارتوپدی چرمی آلمانی که بدن 165 کیلویی او را به درستی نگه می دارد با صندل های دست ساز ساخته شده از لاستیک و جین که خیلی محکم نبودند راه می رفت. او حتی برای مدتی کفش نمی پوشید. کفاشان آلمانی او را با رکوردهای جهانی گینس مرتبط ساختند و هم چنین ترتیبات اولین سفر او به خارج از ونزوئلا را فراهم کردند. رودریگز به یاد می آورد که برای شرکت در “جلسه غول ها” در سال 2020 میلادی به فرانسه سفر کرد و در آنجا فرصت سفر به اروپا برایش فراهم شد.
او می گوید: “کفاش از من دعوت کرد که با غول ها وقت بگذرانم تا در کنار آدم های بزرگ تر از خودم احساس عادی بودن داشته باشم”. رودریگز یک ماه است که در بارانکیلای کلمبیا حضور دارد. او در سیرک یک شهربازی که اخیرا در شهر ساحلی افتتاح شده برنامه اجرا می کند. او بخشی از برنامه ای است که در آن دو دلقک با یکدیگر درگیر می شوند. یکی از آن ها “برادر کوچک” خود را صدا می کند و رودریگز برای دفاع از خود از پشت پرده نمایش بیرون می پرد. رودریگز می گوید بلیت تمام نمایش هایش پیش فروش شده اند. او می گوید:”مردم در ابتدا باور نمی کنند که من واقعی هستند وقتی مرا می بینند به لطف خدا فکر می کنند من یک عروسک هستم”.
رودریگز برخلاف زمانی که رکورد جهانی گینس را دریافت کرد اکنون یک مدیر برنامه دارد تا بتواند از قد بلند خود با شرایطی بهتر استفاده کند. او از این طریق امرار معاش می کند اما همیشه حاضر است هر “کار کوچکی” را انجام دهد تا پول درمان خود را به دست اورد. او می گوید:” این ها درهای کوچکی هستند که به روی من باز می شوند که مرا وادار به ادامه کار می کنند تا بعدا درهای بزرگ تری به روی ام باز شوند”. درهایی که او می تواند از آن عبور کند.
راضیه میرزاحیدری
