فیلم Trainwreck اثری کمدی با هنرنمایی امی شومر در نقش اصلی است که توانسته نمرات خوبی از منتقدان بگیرد.
فیلم Trainwreck یکی از فیلمهای کمدی سال به شمار میرود که با ترکیبی از طنز بیپرده، دیالوگهای هوشمندانه و موقعیتهای غیرمنتظره، تلاش میکند مخاطبان را سرگرم کند. این اثر به کارگردانی جود آپاتو و نویسندگی امی شومر ساخته شده و همانند نسخه اصلی، بر محوریت یک رابطه پر از سوءتفاهم و آشفتگی میچرخد، اما این بار نگاهی تازه به پیچیدگیهای زندگی مدرن دارد.
داستان فیلم درباره زنی مستقل و سرکش است که باور دارد زندگی بدون تعهد، بهترین نوع زندگی است. اما وقتی با شخصیتی متفاوت و کاملاً برخلاف ارزشهای خود آشنا میشود، همه چیز دگرگون میگردد. روایت فیلم با موقعیتهای طنزآلود، شخصیتپردازی عمیق و لحظات احساسی، تعادلی میان کمدی و درام ایجاد میکند.
منتقدان بر این باور هستند که فیلم Trainwreck با استفاده از طنز تیزبینانه، شخصیتهای قابلدرک و اجرای خندهدار امی شومر، حتی توجه کسانی که از کمدیهای عاشقانه دوری میکنند را نیز جلب میکند.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۲۸۸ نقد برای فیلم Trainwreck منتشر شده که امتیاز ۸۴ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۷۵ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۴۵ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده میکنید.
راتن تومیتوز | ۲۸۸ نقد – امتیاز ۸۴ درصد۴متاکریتیک | ۴۵ نقد – امتیاز ۷۵ از صد
«۹۱/۱۰۰ The Playlist | منتقد: چارلی اشمیلدین»
شخصیت اصلی با رشد عاطفی متوقفشده، در این مرحله از جود آپاتو کاملاً مورد انتظار است، اما دیدگاه و صدای امی شومر مجموعهای از شوخیها را خلق میکند که جان تازهای به این ایده میبخشد.
«۸۳/۱۰۰ Entertainment Weekly | منتقد: کریس ناشاواتی»
در پسِ همه ژستهای پسر بد، جود آپاتو همیشه یک اخلاقگرای سنتی بوده است. اما امی شومر با افزودن تندی و جسارت خاص خود، باعث میشود این کمدی عاشقانه بیپروا هرگز قابل پیشبینی نباشد.
«۸۰/۱۰۰ The Hollywood Reporter | منتقد: جان دیفور»
با کنار زدن بسیاری از نشانههای ساده موجود در کمدیهای رفتار ناپسند و تمرکز بر اینکه واقعاً چه حسی دارد وقتی فردی دچار ترس از صمیمیت است، فیلم Trainwreck نشان میدهد که جود آپاتو مهارت کارگردانی خود را در خدمت فیلمنامه عمیق اما بهشدت خندهدار امی شومر قرار داده است.
«۸۰/۱۰۰ Variety | منتقد: اسکات فاندس»
این فیلم یک کمدی عاشقانه نسبتاً نامرتب اما اغلب خندهدار است که مانند بسیاری از بهترین آثار جود آپاتو، تعادلی ظریف میان بیپروایی بیادبانه و بینشهای صادقانه درباره روابط بزرگسالان برقرار میکند.
«۸۰/۱۰۰ Empire | منتقد: ایان نیتن»
گاهی احساس میشود پنج فیلم مختلف بهطور همزمان در حال روایتاند، اما بیان هوشمندانه و انرژی بیحد امی شومر همهچیز را در جای خود نگه میدارد. همانطور که کارگردانش عمداً از زندگی خود برای خلق لحظات خندهدار بهره میگیرد، بخش زیادی از «امی» در شخصیت امی دیده میشود.
«۷۵/۱۰۰ RogerEbert.com | منتقد: کریستی لمیر»
در نقش بیمار مشهور و بهترین دوست آرون، لبران جیمز با بازی نسخهای از خودش که حساس، تحلیلی و بهطرز عجیبی خسیس است، فوقالعاده عمل کرده است. این انتخاب بازیگری الهامبخش است.
«۶۰/۱۰۰ The Guardian | منتقد: بنجامین لی»
هرچند مواردی برای ایراد گرفتن وجود دارد، اما نکات مثبت زیادی هم هست و فیلم Trainwreck همچنان فیلمی مهم محسوب میشود. این کمدی عاشقانه که در نهایت به آن تبدیل میشود، در سالهای اخیر ژانری رو به افول بوده و تلاش امی شومر، با وجود نقصها، یادآور این است که چه عواملی میتوانند این ژانر را دوستداشتنی کنند.
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید