فیلم سینمایی The Smashing Machine جدیدترین اثر با هنرنمایی دواین جانسون است که نمرات بسیار خوبی گرفته است.
فیلم The Smashing Machine اثری بیوگرافی در ژانر درام ورزشی است به کارگردانی و نویسندگی بنی سفدی ساخته شده است. در این فیلم، دواین جانسون در نقش مبارز واقعی MMA به نام مارک کِر و قهرمان دو دوره مسابقات سنگینوزن UFC بازی میکند. فیلم در کنار روایت موفقیتهای باشکوه او، بهطور عمیق به مبارزهاش با اعتیاد، اضطراب درونی و مسائل رابطهایاش با همسرش به نام داون استیپلز با بازی امیلی بلانت میپردازد.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۱۷ نقد برای فیلم The Smashing Machine منتشر شده که امتیاز ۸۸ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۷۳ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۱۶ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده میکنید.
راتن تومیتوز | ۱۷ نقد – امتیاز ۸۸ درصدمتاکریتیک | ۱۵ نقد – امتیاز ۷۵ از صد
«۹۰/۱۰۰ Variety | منتقد: اوون گیلبرمن»
فیلم The Smashing Machine یک فیلم ورزشی نیست که بخواهد واکنشی شرطیشده از پیروزی را از تماشاگر بیرون بکشد. این اثر به دنبال چیزی ظریفتر و عمیقتر است. در پایان فیلم، مارک که به پیروزی عادت کرده بود، این بار به شکلی دگرگونکنندهتر به پیروزی دست مییابد.
«۸۳/۱۰۰ IndieWire | منتقد: رایان لاتانزیو»
بازی دواین جانسون واقعاً شگفتانگیز است؛ ترکیبی نافذ از جسم و روح که با جذب حساسیتهای بنی سَفدی، به نمایشی بدل میشود که بیشک بهترین نقشآفرینی کارنامهی اوست. امیلی بلانت نیز حضوری پرتناقض و زنده دارد؛ خندهدار و غمگین، بهویژه در بیان واکنش متناقض داون به تغییر روحی مارک پس از ترک اعتیاد و در میانهی یک جدال پرتنش. او نیز به همان اندازه تماشایی است.
«۸۳/۱۰۰ The Playlist | منتقد: رافلائلا سالس راس»
با وجود این نگاه عمیق به قواعد پیچیدهی رابطهشان، پرداخت فیلم به اعتیاد مارک کِر تنها جایی است که فیلم The Smashing Machine اندکی سطحی به نظر میرسد؛ شاید کارگردان بیش از حد به موضوع نزدیک بوده تا بتواند زشتی وابستگی شیمیایی و فرایند ترک را بهدرستی روایت کند.
«۸۰/۱۰۰ The Telegraph | منتقد: رابی کالین»
فیلم The Smashing Machine یک فیلم مبارزهای است که با ظرافت نوآوری میکند و در عین حال بهشدت رضایتبخش است.
«۸۰/۱۰۰ The Hollywood Reporter | منتقد: جردن مینتزر»
بزرگترین ویژگی The Smashing Machine شاید این باشد که در بسیاری از لحظات اصلاً ساختگی به نظر نمیرسد.
«۸۰/۱۰۰ Screen Daily | منتقد: تیم گریرسون»
فیلم The Smashing Machine شاید همیشه از قالبهای ژانری فراتر نرود، اما به شکلی یگانه و صادقانه، نگاهی به یک ورزشکار طبقهی کارگر با رابطهی عاشقانهای پیچیده و اعتیادی فلجکننده به مواد افیونی میاندازد. دواین جانسون، با وجود اندام عظیمش، مارک کِر را با آسیبپذیری واقعی به تصویر میکشد، آن هم در شرایطی که رؤیاهای قهرمانیاش از دست میرود.
«۷۸/۱۰۰ TheWrap | منتقد: استیو پوند»
از برخی جهات، رویکرد بنی سفدی آرام و خاکی و نه اغراقشده به نظر میرسد، هرچند خامیِ جسمی و عاطفی هم در آن موج میزند.
«۶۰/۱۰۰ The Guardian | منتقد: پیتر بردشاو»
فیلم واقعاً اجازه نمیدهد بحرانهای عاطفی و مسائل شخصی بیش از حد بر اهمیت مبارزه غلبه کنند، و خودِ مبارزه نیز چندان درام را دگرگون یا متعالی نمیسازد.
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید