ارسال دیدگاه
امروز: چهارشنبه , ۲۶ شهریور , ۱۴۰۴
X
زمانی که در سال ۲۰۰۸ فعالیت خورشیدی به پایین‌ترین حد خود رسید، ستاره‌شناسان به طور منطقی فرض کردند که خورشید در حال ورود به دوره‌ای با فعالیت‌های پایین تاریخی است. اما آن‌ها اشتباه می‌کردند.
تحقیقات جدیدی که در ۸ سپتامبر در مجله The Astrophysical Journal Letters منتشر شده، نشان می‌دهد که سال ۲۰۰۸ آغازگر یک افزایش پیوسته در فعالیت خورشیدی بوده است. این «بازگشت» فراتر از چرخه‌های ۱۱ ساله شناخته‌شده‌ای است که خورشید معمولاً از آن‌ها پیروی می‌کند. به طور خاص، محققان از سال ۲۰۰۸ یک افزایش تدریجی در بسیاری از «عوامل حیاتی» کلیدی خورشید، مانند فراوانی بادهای خورشیدی و قدرت میدان مغناطیسی آن، مشاهده کرده‌اند.
بررسی نشانه‌های خورشیدی
جیمی یاسینسکی، نویسنده اصلی این مطالعه و پژوهشگر ناسا در آزمایشگاه پیشرانش جت، در بیانیه‌ای گفت: «تمام نشانه‌ها به این سمت بود که خورشید وارد یک فاز طولانی‌مدت از فعالیت‌های کم می‌شود. بنابراین دیدن بازگشت این روند، شگفت‌انگیز بود. خورشید به آرامی در حال بیدار شدن است.»
چرخه خورشیدی (یک بازه زمانی تقریباً ۱۱ ساله که با افزایش و کاهش تعداد لکه‌های خورشیدی مشخص می‌شود)، پدیده‌ای شناخته‌شده است. میدان مغناطیسی خورشید هر ۱۱ سال یک بار قطبیت خود را معکوس می‌کند و پس از تکمیل دو چرخه کامل خورشیدی به حالت اولیه خود بازمی‌گردد. این فاز ۲۲ ساله مغناطیسی به عنوان چرخه هِیل (Hale cycle) شناخته می‌شود.
البته، مانند بسیاری از الگوهای اخترفیزیکی دیگر، این قاعده نیز استثنائاتی دارد که دانشمندان هنوز به طور کامل آن‌ها را درک نکرده‌اند. یاسینسکی گفت که سوابق تاریخی متعدد، شواهد روشنی از دوره‌های طولانی فعالیت‌های غیرعادی پایین خورشیدی را نشان می‌دهند که ۳۰ تا ۴۰ سال به طول انجامیده‌اند.
به گفته محققان، پیش‌بینی این روندها بسیار دشوارتر است، اما داده‌های جمع‌آوری شده از دهه ۱۹۸۰ به وضوح نشان می‌دادند که خورشید «به سمت یک دوره آرامش تاریخی پیش می‌رود.» با این حال، بررسی دقیق‌تر فعالیت خورشیدی پس از سال ۲۰۰۸ (زمانی که فعالیت خورشیدی به پایین‌ترین حد بی‌سابقه خود رسید) یک بازگشت آشکار از روند تضعیف را آشکار کرد.
فعالیت خورشیدی و آب‌وهوای فضایی
یاسینسکی توضیح داد: «پس از سال ۲۰۰۸، روند کاهش باد خورشیدی به پایان رسید. از آن زمان به بعد، پارامترهای پلاسما و میدان مغناطیسی به طور پیوسته در حال افزایش بوده‌اند.» تجزیه و تحلیل محققان نشان می‌دهد که خورشید احتمالاً در حال «بازیابی» از یک کاهش ۲۰ ساله در فعالیت‌های خورشیدی است. بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۵، شاخص‌های کلیدی باد خورشیدی – از جمله سرعت (حدود ۶٪)، چگالی (حدود ۲۶٪)، دما (حدود ۲۹٪) و فشار حرارتی (حدود ۴۵٪) – به طور پیوسته افزایش یافته است. این امر نشان می‌دهد که دوره اخیر فعالیت غیرعادی ضعیف خورشیدی ممکن است یک «مورد استثنایی» در روند بلندمدت گسترده‌تر خورشید بوده باشد.
خورشید در مرکز منظومه شمسی ما قرار دارد. هرگاه این ستاره فوران‌های تابشی یا حباب‌های پلاسما را به بیرون پرتاب کند، سیارات گرما را به معنای واقعی کلمه احساس می‌کنند. فعالیت قوی خورشیدی می‌تواند سپر مغناطیسی محافظ اطراف هر سیاره، از جمله زمین را فشرده کند. این امر زمین را در برابر تابش‌های شدید و فوران‌های پلاسما که از خورشید می‌آیند، آسیب‌پذیرتر می‌کند. وقتی این اتفاق می‌افتد، آب‌وهوای فضایی می‌تواند شبکه‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های برق روی زمین را از بین ببرد. برای مأموریت‌های فضایی، مواجهه مستقیم با پدیده‌های آب‌وهوای فضایی می‌تواند برای سلامت فضانوردان و فضاپیماها مضر باشد، به همین دلیل ناسا مجبور به درک بهتر ماهیت این رویدادها است.
روند صعودی و آینده نامشخص
پیشرفت‌های تکنولوژیک به دانشمندان امکان می‌دهد فعالیت خورشیدی را با جزئیات بهتری نسبت به همیشه ثبت کنند. با این حال، مقاله جدید نشان می‌دهد که نگاه دوم همیشه ارزش امتحان کردن را دارد، به‌خصوص زمانی که با رفتار دمدمی و گریزان ستاره میزبان خود روبرو هستیم. در این مقاله، نویسندگان خاطرنشان کردند که «افزایش مداوم (۱۶ ساله) فشار دینامیکی باد خورشیدی، پیامدهایی» در محیط خورشیدی خواهد داشت.
این روند صعودی از قبل از مرز ۱۱ سال عبور کرده است، که نشان می‌دهد خورشید در حال حاضر در یکی از آن چرخه‌های غیرمعمول و طولانی‌شده قرار دارد. محققان گفتند که چه زمانی و چگونه این روند به پایان خواهد رسید، هنوز مشخص نیست. یاسینسکی افزود: «روندهای بلندمدت بسیار کمتر قابل پیش‌بینی هستند و چیزی هستند که ما هنوز به طور کامل آن را درک نکرده‌ایم.»
دانلود آهنگ
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید