ارسال دیدگاه
امروز: چهارشنبه , ۲۶ شهریور , ۱۴۰۴
X
فیلم سینمایی One Battle After Another با هنرنمایی لئوناردو دی کاپریو توانسته نمرات بسیار خوبی را از منتقدان دریافت کند.
فیلم One Battle After Another اثری درام و اکشن به کارگردانی پل توماس اندرسون است که به‌طور عمیق به مفاهیم انتقام، خانواده و پیامدهای گذشته می‌پردازد. داستان درباره مردی به نام باب است، یک انقلابی شکست خورده که سال‌هاست از جامعه کناره‌گیری کرده و در انزوا زندگی می‌کند. او تلاش کرده گذشته‌ی تاریک و پر از خشونت خود را پشت سر بگذارد، اما همه‌چیز وقتی تغییر می‌کند که دشمن قدیمی‌اش بعد از شانزده سال دوباره ظاهر می‌شود. هم‌زمان با این بازگشت، دختر باب ناپدید می‌شود و او را در موقعیتی سخت قرار می‌دهد که باید دوباره وارد مسیری پر از درگیری و خطر شود.
فیلم با ترکیب صحنه‌های نفس‌گیر اکشن و فضایی سنگین از درام روان‌شناختی، تقابل انسان با گذشته و انتخاب‌های دشوارش را به تصویر می‌کشد. باب نه‌تنها باید با دشمنانی بیرونی روبرو شود، بلکه درونی‌ترین ترس‌ها و گناهان خود را نیز به چالش می‌کشد. فیلم One Battle After Another با بازی‌های قدرتمند و فضاسازی پرتنش، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی را برای مخاطبانش رقم می‌زند و نشان می‌دهد که گاهی بزرگ‌ترین نبردهای زندگی، نه در میدان جنگ بلکه درون روح و وجدان انسان رخ می‌دهند.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۵۳ نقد برای فیلم One Battle After Another منتشر شده که امتیاز ۹۸ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۹۷ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۳۱ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده می‌کنید.
نظر منتقدان درباره فیلم One Battle After Another
راتن تومیتوز | ۵۳ نقد – امتیاز ۹۸ درصدمتاکریتیک | ۳۱ نقد – امتیاز ۹۷ از صد
«۱۰۰/۱۰۰ IndieWire | منتقد: دیوید ارلیچ»
فیلم One Battle After Another شاید در میان آثار اندرسون جزو آثار ساده‌تر و حتی کمی سبک‌تر به نظر برسد، اما هیچ شکی در صداقت ترس‌ها و وحشت‌هایش وجود ندارد؛ یا در اینکه چگونه با وضوح، کوچکی و حقارت مردانی را نشان می‌دهد که این خشونت‌ها را بر بی‌گناهان و آسیب‌پذیران تحمیل می‌کنند.
«۱۰۰/۱۰۰ Empire | منتقد: الکس گادفری»
در سال‌های آینده، وقتی این فیلم نیمه‌شب از تلویزیون پخش شود، خاموش کردن آن غیرممکن خواهد بود. این یکی از همان فیلم‌هاست؛ یک کلاسیک واقعی و فوری.
«۱۰۰/۱۰۰ IGN | منتقد: مایکل کالابرو»
جزئیات کوچک فراوانی در فیلم وجود دارد، لمس‌هایی ظاهراً بی‌اهمیت، همان چیزی که می‌توان سبک فیلمساز نامید که همگی در کنار هم جمع می‌شوند و قطعه به قطعه این فیلم شگفت‌انگیز را به یک شاهکار تبدیل می‌کنند.
«۱۰۰/۱۰۰ Collider | منتقد: راس بونیم»
اندرسون در اینجا دست به کاری زده که به‌ندرت اتفاق می‌افتد: یک فیلم اکشن استودیویی پرهزینه که همچنان لحن و سبک خاص او را حفظ کرده و در عین حال به اثری تبدیل شده که برای زمانه پر آشوب ما ضروری احساس می‌شود.
«۱۰۰/۱۰۰ Variety | منتقد: اوون گیلبرمن»
شگفتی فیلم One Battle After Another در این است که در حالی که تصویری بزرگ از خطرها و اضطراب‌های زمانه ما ارائه می‌دهد، در عین حال یک درام کاملاً ساده و قابل لمس باقی می‌ماند. فیلم بار معنایی سنگینی دارد و در عین حال بارها به شکلی غیر مستقیم و هوشمندانه خنده‌دار است، اما هرگز به اثری مستقیم، شعاری یا پوچ‌گرایانه تبدیل نمی‌شود. فیلم One Battle After Another تصویری از جامعه‌ای در اسارت است، اما فیلمی است که هرگز ضرباهنگ انسانی خود را از دست نمی‌دهد.
«۱۰۰/۱۰۰ The Guardian | منتقد: پیتر بردشاو»
این فیلم هم‌زمان جدی و غیرجدی، هیجان‌انگیز و گیج‌کننده است؛ ترکیب لحنی که مانند جرقه‌ای دیوانه‌وار بر پرده سینما می‌درخشد. بله، سلیقه‌ای خاص می‌طلبد، اما اعتیادآور است. حتی عنوان فیلم نیز به جنگی فرهنگی بی‌پایان اشاره دارد که در قالب یک فیلم اکشن بسیار افراطی با تعقیب‌وگریزهای ماشینی خیره‌کننده و پایانی رویایی و هیپنوتیزم‌کننده با حضور سه خودرو در تپه‌های پرپیچ‌وخم نمایش داده می‌شود. و آیا بحران سه ضلعی پدری در مرکز داستان استعاره‌ای از نزاع مالکیت بر رویای آمریکایی نیست؟
«۱۰۰/۱۰۰ The Hollywood Reporter | منتقد: ریچارد لاوسون»
این تصویری هولناک و برانگیزاننده است؛ پل توماس اندرسون نوستالژی پیچیده‌اش برای روزهای گذشته (که آسان‌تر فهمیده می‌شدند) را کنار گذاشته تا با هدفی شریف و بی‌پیرایه، با زمان حال روبرو شود.
«۱۰۰/۱۰۰ RogerEbert.com | منتقد: برایان تالریکو»
و مهم‌تر از همه، این یک فیلم عمیقاً انسان‌گرایانه است. اندرسون واقعاً به شخصیت‌هایش اهمیت می‌دهد. ناامیدی باب به ناامیدی ما بدل می‌شود، همان‌طور که نگرانی او برای ویلا را حس می‌کنیم. بسیاری از «فیلم‌های زمانه ما» مملو از خشم یا بدبینی بوده‌اند، اما فیلم اندرسون از این‌ها فراتر می‌رود و انسانی باقی می‌ماند، حتی به امیدواری میدان می‌دهد. این فقط «یک شکست پس از دیگری» نیست؛ این یک نبرد است. و باید ادامه داد.
«۱۰۰/۱۰۰ The Independent | منتقد: کلاریس لافری»
پل توماس اندرسون یک حماسه اکشن پرشور، بامزه و به‌موقع ساخته است که ریتمش هرگز کند نمی‌شود و بازیگران مکملی چون شان پن و تیانا تیلور صحنه را از آن خود می‌کنند.
«۹۱/۱۰۰ The A.V. Club | منتقد: جسی هاسنگر»
دی کاپریو فوق‌العاده ظاهر شده و اینفینیتی کشفی کاریزماتیک است، تا جایی که بینندگان ممکن است آرزو کنند در این فیلم ۱۶۲ دقیقه‌ای، بازیگران اصلی و مکمل از جمله رجینا هال و آلانای هایم، فرصت بیشتری برای تعامل با یکدیگر پیدا می‌کردند.
«۹۰/۱۰۰ Screen Rant | منتقد: گرگوری نوسن»
فیلم One Battle After Another ندای جنگی برای آرمان‌های سیاسی سازش‌ناپذیر است و یکی از قدرتمندترین آثار پل توماس اندرسون به شمار می‌رود.
«۹۰/۱۰۰ ScreenCrush | منتقد: مت سینگر»
این فیلم ترکیبی از ژانرهای مختلف است؛ یک تریلر پارانویید، یک ماجراجویی سبک استونر، و یک فیلم مسأله‌محور از آن نوع که روزگاری نان‌وآب هالیوود بود، اما امروز در دنیای آی‌پی‌ها و کمپانی‌های ریسک‌گریز به‌ندرت ساخته می‌شود. این خود دلیلی دیگر برای دیدن فیلم است و نشانه‌ای از شگفتی اینکه چنین اثری اصلاً وجود دارد.
«۸۰/۱۰۰ The Daily Beast | منتقد: نیک شگر»
این فیلم با فیلمسازی خیره‌کننده و استادانه جان گرفته و پیام خشمگینانه‌اش با وضوح کامل منتقل می‌شود.
«۵۰/۱۰۰ Slant Magazine | منتقد: کیث اوهلیچ»
کمدی سیاه پل توماس اندرسون یعنی فیلم One Battle After Another، بلندپروازی را به سطحی هنری ارتقا می‌دهد.
دانلود آهنگ
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید