در حالی که شیر همواره بهعنوان نماد بیچونوچرای شکارچیان طبیعت شناخته میشود، پژوهشی تازه نشان میدهد که رقیبی کوچک و پرنده در حال تصاحب جایگاه آن است. این شکارچی زیرک، نه یک گربهسان عظیم بلکه گونهای خفاش به نام fringe-lipped bat (با نام علمی Trachops cirrhosus) است که توانسته با دقت و موفقیت بالا، توجه دانشمندان را به خود جلب کند. این مطالعه توسط پژوهشگران دانشگاه Aarhus در دانمارک و مؤسسه Smithsonian Tropical Research انجام شده و ۳۱ اکتبر ۲۰۲۵ (۹ آبان ۱۴۰۴) در نشریه Current Biology منتشر شده است.
یافتههای این تحقیق از طریق حسگرهای زیستی بسیار کوچک بهدست آمده که مانند کولهپشتی به پشت ۲۰ خفاش fringe-lipped در جنگلهای بارانی پاناما متصل شده بودند. همچنین این حسگرها تمامی صداها و حرکات هر خفاش را ثبت و اطلاعات مشابهی را از محیط اطراف آنها جمعآوری کردهاند. زیستشناسان دریافتند که این شکارچیان بالدار با استفاده از استراتژی «آویزانشدن و انتظار»، طعمههایی نسبتاً بزرگ مانند پرندگان، قورباغهها و پستانداران کوچک را ردیابی میکنند. آنها با بهرهگیری از شنوایی بسیار دقیق، موقعیت طعمههای بیخبر را شناسایی کرده و با صرف انرژی اندک، حملهای سریع و مؤثر انجام میدهند.
بر اساس دادههای ثبتشده، این خفاشها ۸۹ درصد از زمان خود را در حالت آویزان سپری میکنند و معمولاً کمتر از سه دقیقه در حال پرواز هستند. (تقریبا هر عملیات شکار بهطور میانگین تنها هشت ثانیه طول میکشد). اندازه طعمههایی که این خفاشها شکار میکنند نیز برای نویسندگان مطالعه بسیار شگفتانگیز بوده است. بهطور میانگین، هر وعده غذایی برای خفاش fringe-lipped حدود هفت درصد از وزن بدن آن را تشکیل میدهد؛ یعنی همانند انسانی با وزن ۷۰ کیلوگرم که یک وعده غذایی ۵ کیلوگرمی مصرف کند.

در برخی موارد، طعمههایی مانند قورباغه گلادیاتور درختی روزنبورگ با وزن تقریبی ۲۰ گرم، تقریباً هموزن خود خفاش بودهاند. شکار چنین وعدههایی نهتنها سنگین، بلکه بسیار زمانبر است؛ بهطوریکه طولانیترین وعده غذایی ثبتشده توسط حسگرهای زیستی، ۸۴ دقیقه به طول انجامیده و فرآیند تغذیه تا پایان آن ادامه یافته است. این خفاشها پس از اتمام چنین شکارهایی، مانند بسیاری از گربهسانان بزرگ، بخش عمدهای از شب را در حالت سکون سپری کرده و به استراحت میپردازند.
لئونی بایر (Leonie Baier)، یکی از نویسندگان این پژوهش، در بیانیهای اعلام کرد: «شگفتانگیز بود که دریافتیم این خفاشها مانند شکارچیان بزرگ رفتار میکنند، در حالی که جثهای ریز و بسیار کوچک دارند. آنها بهجای پرواز مداوم در شب، با صبر و دقت بالا منتظر میمانند، حملهای دقیق انجام میدهند و گاهی طعمههایی عظیم و پرانرژی شکار میکنند. این کشف واقعاً فرضیات ما را دگرگون کرد.»
در زمینه نرخ موفقیت شکار نیز مقایسهای چشمگیر بهدست آمده است. خفاشهای fringe-lipped حدود ۵۰ درصد از تلاشهای شکار خود را با موفقیت به پایان میرسانند، این درحالیست که شیرها تنها حدود ۱۴ درصد در شکار طعمههایشان موفق هستند و خرسهای قطبی نیز در مواردی تنها دو درصد موفقیت دارند.
نکته جالب این است که با افزایش سن، این خفاشها مهارتهای شکار خود را بهبود میبخشند. پژوهشگران پیشتر تأیید کردهاند که این گونه توانایی ضبط صداهای خاص قورباغهها را برای سالهای متمادی داشته و با مشاهده رفتار سایر خفاشها، استراتژیهای جدیدی را فرا میگیرد.
لورا استیدشولت (Laura Stidsholt)، یکی دیگر از نویسندگان این مطالعه، در اینباره اظهار داشت: «هدف ما این بود که دریابیم این خفاشها در تاریکی شب دقیقاً چه رفتاری از خود نشان میدهند؛ بنابراین درست همانطور که خود خفاشها برای یافتن طعمههایشان به صداها توجه میکنند، ما نیز به صداهای اطرافشان گوش سپردیم.
				طراحی و اجرا  :
					 وین تم 
					
 هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است 
				
دیدگاهتان را بنویسید