بعد از معرفی سری پوکو F8 در ابتدای امسال، شرکت شیائومی یک مدل اولترا نیز معرفی کرد که بالاتر از پوکو F8 پرو قرار میگیرد. بنابراین، با اینکه مدل پرو دیگر ردهبالاتر مدل خانواده پوکو نیست، اما پوکو F8 پرو همچنان توان پردازشی چشمگیری ارائه میدهد، بهویژه با توجه به سختافزار ارتقایافته آن. در ادامه، به بررسی این گوشی میپردازیم.
پوکو F8 پرو به تراشه نسل قبلی اما قدرتمند شرکت کوالکام، یعنی اسنپدراگون ۸ الیت مجهز شده است. این موضوع باعث میشود دستگاه در رده قیمتی خود، عملکردی بسیار رقابتی ارائه دهد.

نکته قابل توجه دیگر اینکه پوکو F8 پرو اکنون اندازهای جمعوجورتر دارد، زیرا مبتنی بر نمایشگر ۶.۵۹ اینچی طراحی شده که از صفحهنمایش ۶.۶۷ اینچی نسل قبل کوچکتر است. با این حال همچنان از نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتز و عمق رنگ ۱۲ بیت پشتیبانی میکند.
بدنه: ابعاد ۱۵۷.۵×۷۵.۳×۸.۰ میلیمتر، وزن ۱۹۹ گرم، محافظ گوریلا گلس ۷i در جلو، فریم آلومینیومی، پنل پشتی شیشهای، گواهینامه IP68 با مقاومت در برابر ورود گردوغبار و آب (قابلغوطهوری تا عمق ۱.۵ متر بهمدت ۳۰ دقیقه).نمایشگر: نمایشگر AMOLED با اندازه ۶.۵۹ اینچ، پشتیبانی از ۶۸ میلیارد رنگ، PWM با فرکانس ۲۵۶۰ هرتز، نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتز، پشتیبانی از Dolby Vision و +HDR10، روشنایی ۲۰۰۰ نیت (در حالت HBM) و ۳۵۰۰ نیت (حداکثر)، رزولوشن ۱۱۵۶×۲۵۱۰ پیکسل، نسبت تصویر ۱۹.۵۴:۹، تراکم ۴۱۹ پیکسل بر اینچ.تراشه: اسنپدراگون ۸ الیت (معماری ۳ نانومتری): هشتهستهای شامل ۲ هسته Oryon V2 Phoenix L با فرکانس ۴.۳۲ گیگاهرتز و ۶ هسته Oryon V2 Phoenix M با فرکانس ۳.۵۳ گیگاهرتز؛ پردازنده گرافیکی Adreno 830.حافظه: نسخه ۲۵۶GB با ۱۲GB رم و ۵۱۲GB با ۱۲GB رم؛ استاندارد UFS 4.1.سیستمعامل و نرمافزار: اندروید ۱۶ همراه با HyperOS 3.دوربین پشتی: دوربین اصلی عریض با حسگر ۵۰ مگاپیکسل، f/1.9، فاصله کانونی ۲۴ میلیمتر، اندازه حسگر ۱/۱.۵۵ اینچ، پیکسل ۱.۰ میکرومتر، فوکوس خودکار تشخیص فاز، لرزشگیر اپتیکال؛ دوربین تلهفوتو ۵۰ مگاپیکسل، f/2.2، فاصله کانونی ۶۰ میلیمتر، فوکوس خودکار تشخیص فاز، بزرگنمایی اپتیکال ۲.۵ برابر؛ دوربین فوقعریض ۸ مگاپیکسل، f/2.2، فاصله کانونی ۱۵ میلیمتر با زاویه دید ۱۲۰ درجه.دوربین جلو: حسگر ۲۰ مگاپیکسل، زاویه عریض، اندازه حسگر ۱/۲.۰ اینچ، پیکسل ۰.۸ میکرومتر.فیلمبرداری: دوربین پشتی ۸K با نرخ ۳۰ فریمبرثانیه، ۴K با نرخ ۳۰ و ۶۰ فریمبرثانیه، ۱۰۸۰p با نرخ ۳۰، ۶۰، ۱۲۰، ۲۴۰ و ۹۶۰ فریمبرثانیه، مجهز به لرزشگیر الکترونیکی ژیروسکوپی، پشتیبانی از +HDR10. دوربین جلو ۱۰۸۰p با نرخ ۳۰ و ۶۰ فریمبرثانیه.باتری: ظرفیت ۶۲۱۰ میلیآمپرساعت؛ شارژ سیمی ۱۰۰ وات با پشتیبانی از PD3.0+، QC3 و ۱۰۰ وات PPS، شارژ کامل در ۳۷ دقیقه، شارژ سیمی معکوس ۲۲.۵ وات.اتصالات: شبکه ۵G، پشتیبانی از eSIM، وایفای ۷، بلوتوث ۵.۴ با پشتیبانی از aptX HD، aptX Adaptive، LHDC 5.0، ASHA و Auracast، فناوری NFC، فرستنده مادونقرمز.سایر ویژگیها: حسگر اثرانگشت اولتراسونیک زیر نمایشگر؛ بلندگوهای استریو با پشتیبانی از Dolby Atmos.
سیستم دوربین پشتی نیز تغییر قابلتوجهی داشته است. دوربین آشنای ۵۰ مگاپیکسلی اصلی اکنون در کنار یک دوربین تلهفوتو اختصاصی با بزرگنمایی اپتیکال ۲.۵ برابر قرار گرفته و دوربین فوقعریض ۸ مگاپیکسلی نسل قبل نیز همچنان حضور دارد.

برخلاف بسیاری از ارتقاهای گوشیهای اندرویدی در نیمه دوم ۲۰۲۵، پوکو F8 پرو در بخش باتری تنها یک افزایش نسبتاً محدود داشته است. ظرفیت آن اکنون برابر با ۶۲۱۰ میلیآمپرساعت است که نسبت به باتری ۶۰۰۰ میلیآمپرساعتی نسل قبل افزایش کمی محسوب میشود. با این حال سرعت شارژ به ۱۰۰ وات ارتقا یافته و از شارژر اختصاصی HyperCharge شرکت شیائومی استفاده میکند.
همانطور که میبینید، ارتقاها چندان بزرگ نیستند، اما همچنان قابل توجهاند و باعث میشوند پوکو F8 پرو در رقابت با رقبای خود وضعیت قدرتمندتری داشته باشد. اکنون زمان آن است که با دقت بیشتری به این دستگاه نگاه کنیم و ببینیم در برابر رقبا چه عملکردی دارد.
پوکو F8 پرو در یک جعبه خردهفروشی استاندارد عرضه میشود که شامل دفترچه راهنمای سریع، کابل USB-C به USB-A برای شارژ و انتقال داده، و یک قاب سیلیکونی نرم است.

شارژر ۱۰۰ واتی HyperCharge در بستهبندی نسخه اتحادیه اروپا قرار ندارد و کاربران باید آن را بهصورت جداگانه تهیه کنند.
طراحی پوکو F8 پرو نسبت به مدل پیشین تغییر محسوسی داشته و اکنون به سمت ظاهری تختتر و زاویهدارتر گرایش پیدا کرده است. برآمدگی دوربین از یک سطح شیشهای تخت و براق تشکیل شده که جلوهای متفاوت به بخش پشتی دستگاه میدهد.

سطوح پشتی، جلویی و لبههای کناری همگی کاملاً تخت طراحی شدهاند، اما این موضوع بهمعنای تیز بودن لبهها نیست. اتفاقاً برعکس؛ فریم کناری دستگاه با بافتی بسیار نرم و روان، بدون هیچ برآمدگی محسوس، بهصورت یکپارچه در پنلهای شیشهای جلو و پشت ادغام شده است.

برای محافظت از نمایشگر، از لایه محافظ گوریلا گلس ۷i استفاده شده و پنل پشتی مات نیز از جنس شیشه معمولی ساخته شده است. فریم کناری از جنس آلومینیوم بوده و دستگاه همچنان استاندارد مقاومت IP68 را حفظ کرده و در برابر نفوذ گردوغبار و آب مقاوم است.

رنگهای قابل انتخاب شامل مشکی، آبی و نقرهای تیتانیومی هستند. مدل نقرهای تیتانیومی که در این بررسی استفاده شده، اثر انگشت و لکهها را بهسختی جذب میکند و برخلاف انتظار، سطحی چندان لغزنده ندارد.

نمایشگر کوچکتر ۶.۵۹ اینچی باعث شده استفاده از گوشی آسانتر شود و محل قرارگیری حسگر اثرانگشت نیز بسیار مناسب است. این حسگر از نوع اولتراسونیک بوده و عملکردی سریع، قابلاعتماد و دقیق دارد.

دکمه پاور و کلید تنظیم صدا در محل مناسبی روی لبه سمت راست فریم قرار گرفتهاند و اسلات دو سیمکارته نیز در بخش پایینی دستگاه واقع شده است. همچنین دستگاه از eSIM پشتیبانی میکند، اما تنها امکان استفاده همزمان از دو سیمکارت فعال وجود دارد.




یک پورت مادونقرمز نیز وجود دارد، اما داخل حلقه فلاش LED کنار مجموعه دوربینها تعبیه شده است.

در مجموع، طراحی امسال نسبت به سال گذشته جذابتر بهنظر میرسد. ظاهر گوشی ساده، تمیز و مطابق با ترندهای امروزی است. همچنین شرکت شیائومی در کیفیت ساخت هیچ صرفهجویی نکرده و همچنان از ترکیب شیشه و فلز برای بدنه استفاده کرده است.
پوکو F8 پرو از یک نمایشگر کوچکتر ۶.۵۹ اینچی بهره میبرد؛ اندازهای که نسبت به مدل پوکو F8 اولترا و همچنین نسل قبلی یعنی پوکو F7 پرو کاهش یافته است. نکته دیگر اینکه رزولوشن نیز پایینتر و در حد +FHD با مقدار ۲۵۱۰×۱۱۵۶ پیکسل است. البته این مقدار، در ابعاد نمایشگر ۶.۵۹ اینچی تاثیر محسوسی در تجربه بصری ایجاد نمیکند، اما ذکر آن اهمیت دارد.

طبیعتاً نمایشگر همچنان از نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتز پشتیبانی میکند و عمق رنگ ۱۲ بیتی دارد. علاوه بر این، با استانداردهای رایج و محبوب محتوای HDR شامل HDR10+ و Dolby Vision سازگار است.
شیائومی همچنین اعلام کرده که از نسل جدیدی از پنلهای OLED استفاده کرده که بازدهی انرژی بالاتری داشته و مصرف انرژی کمتری دارد.


در زمینه عملکرد واقعی نیز نمایشگر پوکو F8 پرو هیچگونه ناامیدی ایجاد نمیکند. در حالت روشنایی دستی، صفحهنمایش به مقدار ۸۲۱ نیت میرسد. در حالت خودکار و با سطح پوشش ۷۵ درصد، روشنایی نمایشگر کمی فراتر از ۱۰۰۰ نیت ثبت میشود. در یک سطح سفید ۱۰ درصدی، این مقدار افزایش قابلتوجهی داشته و به ۳۴۹۷ نیت میرسد.



اگرچه روشنایی با APL حدود ۷۵ درصد نسبت به سال گذشته کمتر است، اما همچنان برای استفاده راحت در فضای باز کاملاً کافی بوده و بهندرت، یک سطح سفید ۷۵ درصد از صفحهنمایش را مشاهده خواهید کرد.
در بخش نرمافزاری، دو گزینه Default و Custom برای نرخ نوسازی ارائه شده است. حالت Default به معنای تغییر خودکار نرخ نوسازی است، اما از آنجا که این نمایشگر LTPO نیست، سیستم تنها بین ۶۰ و ۱۲۰ هرتز جابهجا میشود. حالت Custom اجازه میدهد در برخی برنامهها نرخ ۱۲۰ هرتز را بهصورت اجباری فعال کنید.

رفتار نرخ نوسازی استاندارد است؛ بهگونهای که تقریباً تمامی برنامههای شخص ثالث و منوهای سیستمی با ۱۲۰ هرتز اجرا میشوند، در حالی که برنامههای استریم ویدئو همچون یوتیوب و نتفلیکس به ۶۰ هرتز کاهش مییابند.
پوکو F8 پرو با یک باتری ارتقایافته ۶۲۱۰ میلیآمپرساعتی عرضه شده که اندکی نسبت به باتری ۶۰۰۰ میلیآمپرساعتی نسل قبل بزرگتر است. با وجود این افزایش نسبتاً اندک، عمر اسمی باتری رشد قابلتوجهی داشته و دستگاه امتیاز بسیار خوب ۱۷:۳۵h Active Use Score را کسب کرده است.


احتمالاً ترکیب تراشه اسنپدراگون ۸ الیت با نمایشگر کوچکتر و نوع جدید پنل واقعاً بهرهوری انرژی را افزایش داده است. در هر صورت، پوکو F8 پرو عملکردی بهتر از گوشیهای مجهز به باتری مشابه دارد و حتی به دستگاههایی با باتری نزدیک یا برابر با ۷۰۰۰ میلیآمپرساعت نزدیک میشود.پوکو F8 پرو در آزمونهای Screen-on عملکرد فوقالعادهای دارد، اما در زمینه تماس ۴G زمان کارکرد آن پایینتر از حد انتظار ثبت شده است.
پوکو F8 پرو از شارژ ۱۰۰ واتی مبتنی بر استاندارد اختصاصی HyperCharge پشتیبانی میکند. شارژر ۱۰۰ واتی HyperCharge در برخی بازارها مانند اروپا داخل جعبه وجود ندارد و باید جداگانه خریداری شود.

با وجود افزایش اندک توان شارژ نسبت به پوکو F7 پرو، سرعت شارژ واقعی کمی کاهش یافته است. اکنون پوکو F8 پرو در ۳۰ دقیقه، ۸۰ درصد از ظرفیت باتری را پر میکند و برای رسیدن به شارژ کامل، تنها به ۹ دقیقه اضافی نیاز دارد.
نکته مهم این است که شیائومی در نمایش درصد شارژ صادقانه عمل میکند. زمانی که نشانگر شارژ به ۱۰۰ درصد میرسد، باتری واقعاً کاملاً شارژ شده و برخلاف برخی سازندگان، شارژ مخفی یا ادامهدار پس از ۱۰۰ درصد وجود ندارد.



در آزمایش با آداپتور ۱۰۰ واتی Power Delivery نیز مشخص شد که سرعت شارژ در بازههای ۱۵ و ۳۰ دقیقه تقریباً مشابه آداپتور اختصاصی است، اما یک سیکل کامل حدود ۲۰ دقیقه بیشتر طول میکشد.
جالب آنکه پوکو F8 پرو در استفاده از شارژر USB-PD به توان پیک ۸۴ وات رسیده، در حالی که پیک توان شارژر HyperCharge برابر ۷۶ وات بود. با این حال شارژر HyperCharge توان پایدار بالاتری را حفظ میکند و بالای ۴۰ وات باقی میماند، در حالی که شارژر USB-PD توان بالاتر از ۳۰ وات ارائه میدهد.
اگر تمایلی به شارژ سریع ندارید یا نیازی به آن احساس نمیکنید، میتوانید از حالت Standard استفاده کنید که سرعت شارژ را محدود میکند یا گزینه محدود کردن شارژ تا ۸۰ درصد را فعال کنید.
سری پوکو F8 به بلندگوهای تنظیمشده توسط شرکت بوز مجهز شده است، اما بر خلاف پوکو F8 اولترا، مدل پوکو F8 پرو فاقد سابووفر بوده و از سیستم استریوی هیبریدی استاندارد استفاده میکند. اسپیکر بالایی نقش اسپیکر مکالمه را بر عهده دارد و اسپیکر پایینی یک بلندگوی مستقل و قدرتمند است که شدت صدای بالاتری نیز دارد. شیائومی اعلام کرده که دستگاه دارای دو بلندگوی متقارن مدل ۱۱۱۵F است.

نتیجه نهایی تا حدی ترکیبی است. اگرچه پوکو F8 پرو امتیاز بلندی صدای بسیار خوب ۲۳.۳LUFS- را ثبت کرده، اما کیفیت کلی صدا چندان چشمگیر نیست. یا شاید انتظارات ما با توجه به مدل اولترا و همکاری با بوز بالاتر است؟ در هر صورت، بلندگوهای پوکو F8 پرو بد نیستند، اما تمرکز شدیدی روی فرکانسهای میانی و بالایی دارند. صدای خوانندهها خوب هستند، که برای پادکست و ویدئو بسیار عالی است، اما باس ضعیف باعث شده که اکثر قطعات موسیقی بهصورت تخت و بدون عمق شنیده شوند.
گوشی پوکو F8 و پوکو F8 اولترا نخستین دستگاههای شرکت شیائومی برای بازار جهانی هستند که بهصورت پیشفرض با هایپراواس ۳.۰ و اندروید ۱۶ عرضه میشوند. افزون بر این، شیائومی وعده داده است که برای پوکو F8 پرو و پوکو F8 اولترا، چهار ارتقای عمدهی سیستمعامل و شش سال وصلهی امنیتی ارائه کند.

از نظر ظاهری، هایپراواس ۳ در مقایسه با نسل پیش تغییرات فراوانی ندارد، اما چند مورد قابلتوجه دیده میشود. برای نمونه، شیائومی روی انیمیشنها کار کرده و اکنون روانتر و احتمالاً سریعتر نمایش داده میشوند. آیکونهای سیستمی نیز بازطراحی شده و تختتر و سادهتر شدهاند.



با این حال، مهمترین قابلیت رابط کاربری جدید، ویژگی هایپر آیلند است که الگوی جزیرهی پویا در سیستمعامل iOS را بازآفرینی میکند. برخی برنامهها هنگام کوچکسازی، در قالب یک حباب شبیه بریدگی دوربین سلفی نمایش داده میشوند و کاربر میتواند بهسرعت به آنها بازگردد. این بخش همچنین بسته به شرایط، اطلاعات متنی مرتبط ارائه میدهد؛ برای نمونه، در برنامههای موسیقی تصویر جلد قطعهی در حال پخش؛ در حالت زمانسنج، مدتزمان باقیمانده؛ و در ضبط صوت، وضعیت ضبط نمایش داده میشود.



اگر بیش از یک برنامه باز شود، دو حباب در بالای نوار وضعیت ظاهر خواهد شد و با یک حرکت کشیدن میتوان میان برنامهها جابهجا شد.
هایپراواس ۳ تمرکز ویژهای نیز بر اتصالپذیری دارد. قابلیتهای هایپر کانکت امکان اتصال روان با دستگاههای گوناگون حتی با دستگاههای آیپد، آیفون و مک را فراهم میسازد. قبلا تنها میشد رمزهای عبور وایفای، فایلها، صفحهنمایش، تماسها و اعلانها را میان دستگاههای متصل به یک حساب شیائومی به اشتراک گذاشت. اما اکنون در نسخهی ۳.۰ میتوان بخشی از این اطلاعات را با دستگاههای اندرویدی غیرشیائومی و همچنین دستگاههای اپل مانند آیپد و آیفون نیز به اشتراک گذاشت. حتی جفتسازی با رایانههای ویندوز و مک هم امکانپذیر است.


طبق گفتهی شیائومی، امکان خواندن اعلانها و پاسخگویی به تماسها مستقیماً از آیپد، مک یا آیفون نیز وجود دارد.
قابلیتهای HyperAI تغییر چندانی نکردهاند. کاربر میتواند از هوش مصنوعی برای نگارش، رونویسی، ترجمه یا نمایش زیرنویس هنگام تماشای ویدئو در یوتیوب کمک بگیرد. حتی میتوان از تصاویر ثابت، والپیپرهای پویا ایجاد کرد.


در نهایت، شیائومی میگوید با انجام برخی تنظیمات مخفی، بهرهوری و کارایی هایپراواس را بهبود داده است؛ اما همانگونه که معمول است، این نوع بهبودها قابل اندازهگیری دقیق نیستند و تنها میتوان به گفتهی شرکت اکتفا کرد.
از نظر امکانات و طراحی رابط، هایپراواس ۳ در کاربری روزمره روان و سریع عمل میکند و جای گلایهای باقی نمیگذارد.
گوشی پوکو F8 پرو همانند نسل پیشین خود، از یک تراشهی پرچمدار اما نسل قبل استفاده میکند؛ یعنی تراشهی اسنپدراگون ۸ الیت. این تراشه در جایگاهی پایینتر از پوکو F8 اولترا قرار میگیرد؛ مدلی که از تراشهی پرچمدار فعلی یعنی اسنپدراگون ۸ الیت نسل ۵ بهره میبرد.

اسنپدراگون ۸ الیت از هستههای اوریون در دو نسخه بهره میگیرد: دو هستهی پرایم و شش هستهی پرفورمنس. اینها مانند تراشههای مدیاتک و سامسونگ مبتنی بر هستههای Cortex نیستند، بلکه طراحی اختصاصی کوالکام هستند. دو هستهی پرایم اوریون V2 فینیکس L با فرکانس بیشینهی ۴.۳۲ گیگاهرتز کار میکنند که سرعتی شگفتانگیز برای یک دستگاه جیبی است. شش هستهی اوریون V2 فینیکس M نیز با سرعت ۳.۵۳ گیگاهرتز فعالیت میکنند.
در بخش پردازش گرافیکی، تراشه به آدرنو ۸۳۰ مجهز است که از معماری جدید و حافظهی اختصاصی بهره میبرد. این پردازندهی گرافیکی سه بخش دارد که هر کدام با فرکانس تا ۱.۱ گیگاهرتز کار میکنند.
پوکو F8 پرو در دو پیکربندی حافظه عرضه میشود: ۱۲ گیگابایت رم همراه با ۲۵۶ گیگابایت حافظهی داخلی و ۱۲ گیگابایت رم همراه با ۵۱۲ گیگابایت حافظهی داخلی. در هر دو حالت از رم LPDDR5X و حافظهی UFS 4.1 استفاده شده است.






پوکو F8 پرو عملکردی مطابق انتظار داشته و توان تراشهی اسنپدراگون ۸ الیت را بهطور کامل به کار میگیرد. حتی از نظر امتیازها فاصلهی اندکی با پوکو F8 اولترا مجهز به نسل جدیدتر ۸ الیت نسل ۵ دارد. در مقایسه با رقبای همقیمت یا حتی گرانتر، پوکو F8 پرو بهراحتی در جایگاه بالاتری قرار میگیرد. این مدل گوشیهایی با تراشههای مدیاتک دایمنسیتی ۹۴۰۰، اگزینوس ۲۴۰۰ و اسنپدراگون ۸ نسل ۳ را پشت سر میگذارد.
نتایج آزمون پایداری CPU در پوکو F8 پرو چندان چشمگیر نبود. توان تراشه تا حدود ۵۰ درصد کاهش یافت و افتهای پیدرپی سرعت پردازش حدود ده دقیقه پس از آغاز آزمون رخ داد.




جالب آنکه در نخستین اجرای آزمون، سیستم تمایلی به استفاده از حداکثر توان اسنپدراگون ۸ الیت نشان نمیداد؛ بنابراین آزمون از طریق نرمافزار گیم توربو اجرا شد تا گوشی مجبور به استفادهی کامل از توان سختافزاری شود.

دمای بدنه، بهویژه در اطراف قاب، بالا بود و نگهداشتن گوشی را اندکی ناراحتکننده میکرد. با این حال، بالاترین دما در بخش جزیرهی دوربین ثبت شد؛ همان جایی که تراشه قرار دارد.
پوکو F8 پرو یک سامانه دوربین آشنا اما ارتقایافته ارائه میدهد. حسگر اصلی ۵۰ مگاپیکسلی Light Fusion 800 همچنان در این نسل حضور دارد و از همان ترکیب لنز مدل پیشین استفاده میکند. دوربین فوقعریض ۸ مگاپیکسل نیز بار دیگر درون ماژول قرار گرفته، اما این بار یک دوربین زوم اختصاصی با بزرگنمایی ۲.۵ برابر به مجموعه افزوده شده است.

دوربین عریض (اصلی): حسگر ۵۰ مگاپیکسل OmniVision OVX8000 (احتمالاً همان OV50E با اندازه حسگر ۱/۱.۵۵ اینچ، اندازه پیکسل ۱.۰ تا ۲.۰ میکرومتر)، دیافراگم f/1.6، فاصله کانونی ۲۴ میلیمتر، فوکوس خودکار چند جهته PDAF؛ ضبط ویدئو ۸K با ۳۰ فریمبرثانیه.
دوربین تلهفوتو ۲.۵ برابر: حسگر ۵۰ مگاپیکسل OmniVision OV50M (اندازه حسگر ۱/۲.۸۸ اینچ، اندازه پیکسل ۰.۶۱۲ میکرومتر)، دیافراگم f/2.2، فاصله کانونی ۶۰ میلیمتر، فوکوس خودکار چند جهته PDAF؛ ضبط ویدئو ۸K با ۳۰ فریمبرثانیه.
دوربین فوقعریض: حسگر ۸ مگاپیکسل OmniVision OV08D (اندازه حسگر ۱/۴.۰ اینچ، اندازه پیکسل ۱.۱۲ میکرومتر)، دیافراگم f/2.2، فاصله کانونی ۱۵ میلیمتر، فوکوس ثابت؛ ضبط ۱۰۸۰p با ۶۰ فریمبرثانیه.
دوربین جلو: حسگر ۲۰ مگاپیکسل OmniVision OV20B (اندازه حسگر ۱/۴.۰ اینچ، اندازه پیکسل ۰.۷ تا ۱.۴ میکرومتر)، دیافراگم f/2.2، فاصله کانونی ۲۱ میلیمتر، فوکوس ثابت؛ ضبط ۱۰۸۰p با ۶۰ فریمبرثانیه.
با وجود آنکه دوربین زوم اضافهشده، روی کاغذ جذاب بهنظر میرسد (حسگر ۵۰ مگاپیکسل و دیافراگم بزرگ f/2.2)، اما این احساس وجود دارد که نقش این دوربین بیشتر یک جایپرکن است تا یک ماژول کاربردی واقعی. فاصله کانونی ۶۰ میلیمتر آن بسیار نزدیک به کراپ ۴۸ میلیمتری از دوربین اصلی است و در بسیاری از مواقع، کیفیت حاصل تفاوت چشمگیری با دوربین اصلی ایجاد نمیکند.
دوربین سلفی نیز بدون تغییر باقی مانده و همچنان یک نمونه ۲۰ مگاپیکسل فاقد فوکوس خودکار است.
دوربین اصلی تصاویر روز با کیفیت خوبی ثبت میکند؛ هرچند این تصاویر در میان شارپترین نمونههای موجود نیستند. با این حال، جزئیات کافی، رنج دینامیکی مناسب و رنگهایی خوشایند و نسبتاً دقیق ارائه میشوند. گاهی اوقات نواحی روشن کمی بیش از حد درخشان هستند که احتمالاً ناشی از تمایل به نوردهی بالاتر در برخی صحنههاست. نکته مثبت این است که شیائومی برای جبران شارپنس، از دستکاری مصنوعی استفاده نکرده و همین موضوع باعث میشود ظاهر تصاویر بهصورت طبیعیتر حفظ شود.














حالت ۵۰ مگاپیکسلی با وضوح کامل چندان قابل توصیه نیست. اگرچه این حالت مقداری جزئیات بیشتر ارائه میدهد، اما تصاویر بهطور محسوسی نرمتر بهنظر میرسند. در ادامه نمونههایی از عکسهای افراد را مشاهده میکنیم که در حالت استاندارد Photo و همچنین حالت Portrait با بوکه مصنوعی ثبت شدهاند.








کراپهای ۲ برابر حاصل از دوربین اصلی کیفیت بسیار خوبی ارائه میدهند. در واقع، برخی از تصاویر ثبتشده حتی شارپتر از نسخههای ۱ برابر بهنظر میرسند. این عملکرد در سناریوهای مختلف، از جمله محیطهای داخلی، کاملاً پایدار و قابل اتکا است.














دوربین اختصاصی ۲.۵ برابر از نظر نحوه پردازش و نمایش تصویر بسیار به دوربین اصلی نزدیک است و در بسیاری از مواقع، تصاویر ثبتشده تقریباً مشابه نمونههای کراپ ۲ برابر دوربین اصلی هستند. این موضوع نشان میدهد که کیفیت عملکرد ۲.۵ برابر مناسب است، اما تعداد قابل توجهی از نمونهها وجود دارند که در آنها کراپهای ۲ برابر دوربین اصلی بهتر ظاهر میشوند. کراپهای ۲ برابر معمولاً اندکی شارپتر هستند. علاوه بر این، رنگهای ثبتشده توسط دوربین اصلی کمی زندهتر و پویاتر بهنظر میرسند.
این موضوع حس اولیه ما را تأیید میکند: زوم ۲ برابر دوربین اصلی بهاندازه کافی خوب است و عملاً باعث میشود وجود دوربین زوم اختصاصی ضرورت چندانی نداشته باشد.














در ابتدا تصور میشد که گزینه زوم ۵ برابر که در منظرهیاب نمایش داده میشود، برای حسگر کوچک دوربین تلهفوتو ۲.۵ برابر بیش از حد جاهطلبانه است، اما نتیجه فراتر از انتظار بود. اگر شرایط نوری ایدهآل باشد، میتوانید تصاویر باکیفیتی دریافت کنید.
















البته این تصاویر چندان شارپ نیستند و گاهی حالت محو دارند، اما همچنان قابل قبولاند. با این حال، کوچکترین افت در نور محیط به کاهش محسوس شارپنس و گاهی ایجاد نویز منجر میشود.
طبق انتظار، حسگر قدیمی ۸ مگاپیکسل عملکردی پایینتر از سطح دستگاه در این رده قیمتی ارائه میدهد. رنج دینامیکی محدود است، رنگها در برخی مواقع حالت بیروح به خود میگیرند و نرمافزار برای جبران کمبود شارپنس، از حالت مصنوعی استفاده میکند؛ اما نتیجه نهایی تصاویری است که اندکی بیشازحد پردازششده بهنظر میرسند.












دوربین جلوی دستگاه چندان چشمگیر نیست. تصاویر سلفی ظاهری نرم دارند و رنج دینامیکی نیاز به بهبود دارد. از طرف دیگر، مقدار جزئیات ثبتشده مناسب است و رنگها معمولاً خوشایند و طبیعی بهنظر میرسند.





عکسهای ثبتشده توسط دوربین اصلی در شرایط نور کم عموماً کیفیت خوبی دارند. تصاویر شارپ هستند، نویز کمی دارند و جزئیات کافی در نواحی روشن و تاریک دیده میشود. رنج دینامیکی گسترده است، اما در برخی موارد ترجیح میدادیم سایهها کمی تیرهتر و کنتراست اندکی بالاتر باشد تا ظاهر طبیعیتری به صحنهها بدهد.








کراپهای ۲ برابر در نور کم تا حدی ناامیدکننده هستند، بهخصوص با توجه به عملکرد بسیار خوب در نور روز. تصاویر بیش از حد نرم و همراه با نویز هستند.







دوربین زوم اختصاصی ۲.۵ برابر در شب عملکرد ضعیفتری دارد. تصاویر بسیار نرم ثبت میشوند، دمای رنگ و رنگها دقیق نیستند و کنتراست پایین است. در بیشتر موارد، ترجیح میدهیم از کراپ ۲ برابر دوربین اصلی استفاده شود.








جای تعجبی نیست که کراپهای ۵ برابر در شب بسیار نرم و محو هستند. در این سطح از زوم، گرفتن یک تصویر قابل استفاده از دوربین تلهفوتو تقریباً دشوار است.







عملکرد دوربین فوقعریض در نور کم تا حدی فراتر از انتظار بود. البته باید توجه داشت که سطح انتظار از این حسگر قدیمی بالا نیست. جزئیات مناسب هستند، رنج دینامیکی قابل قبول است و تقریباً هیچ نویزی دیده نمیشود. با این حال، شارپنس پایین است، دمای رنگ دقیق نیست و رنگها کمی بیروح بهنظر میرسند.








پوکو F8 پرو قادر است ویدئوهای ۸K با نرخ ۳۰ فریمبرثانیه و ویدئوهای ۴K با نرخ ۶۰ فریمبرثانیه از طریق دوربین اصلی و تلهفوتو ضبط کند. دوربین فوقعریض و دوربین جلو به رزولوشن ۱۰۸۰p و نرخ ۶۰ فریمبرثانیه محدود هستند.
ویدئوهای دوربین اصلی، بهویژه در نور روز، کیفیت بسیار مطلوبی دارند. نمونهها شارپ هستند، جزئیات کافی دارند و رنج دینامیکی نسبتاً وسیعی ارائه میدهند. ویدئوهای نور کم نیز شارپ بوده و نویز متوسطی دارند، اما رنج دینامیکی میتوانست بهتر باشد.
دانلود ۷۲۰دانلود ۱۰۸۰
ویدئوهای کراپ ۲ برابر چندان چشمگیر نیستند. چه در روز و چه در شب، این ویدئوها نرم و کمی پر از نویز هستند.
دوربین زوم ۲.۵ برابر، ویدئوهایی باکیفیت مناسب و پایدار بدون توجه به شرایط نور ارائه میدهد. ویدئوها شارپ، دارای جزئیات کافی و رنج دینامیکی گسترده هستند و حتی ویدئوی نور کم نیز فاقد نویز آزاردهنده است.
بهطور طبیعی، ویدئوهای دوربین فوقعریض بهدلیل رزولوشن ۱۰۸۰p نرمتر هستند و حسگرهای فوقعریض نیز معمولاً خروجی نرمتری ارائه میدهند. هرچند ویدئوهای ثبتشده در نور روز و نور کم از نظر رنج دینامیکی و جزئیات جای پیشرفت بیشتری دارند.
پوکو F8 پرو در زمان عرضه ارزش خرید بالایی ارائه میدهد. قیمت اولیه برای مدل پایه ۱۲GB/256GB برابر با ۴۶۹ یورو/۵۲۹ دلار است، اما اگر این فرصت را از دست بدهید، باید با قیمت بالای ۶۵۰ یورو/۵۷۹ دلار روبهرو شوید. با این حال، با توجه به نوسانات قیمتی گذشته گوشیهای شیائومی، انتظار میرود که قیمت نهایی تقریباً به همان محدودهی قیمت اولیه بازگردد. به همین دلیل، ما جایگزینهایی با قیمت حدود ۵۰۰ یورو/۵۰۰ دلار را در نظر گرفتهایم.

شاید برجستهترین رقیب، سامسونگ گلکسی S25 FE باشد، که ممکن است به اندازهی پوکو F8 پرو قدرتمند یا سریع در شارژ نباشد. حتی ممکن است باتری فوقالعادهای هم نداشته باشد، اما تجربهی دوربین بهتری دارد. بهطور خلاصه، اگر به دنبال دوربینهای بهتر هستید، سامسونگ را انتخاب کنید. اگر به دنبال یک گوشی همهکاره هستید، پوکو را انتخاب نمائید.


پوکو F8 پرو با رقابت داخلی از سوی شیائومی ۱۵T نیز روبهرو است. با این حال، پوکو مزیت طول عمر باتری بالاتر، تراشه سریعتر و دوربینهای اصلی و تلهفوتو بهتر را دارد. تنها مزیت ۱۵T، دوربین فوق عریض آن است، اگرچه تفاوت چندانی ایجاد نمیکند.


ریلمی GT 7 احتمالاً منطقیترین جایگزین است. تراشهی آن به اندازه پوکو F8 پرو قدرتمند نیست، اما از نظر دوربین، باتری و شارژ عملکرد قابل قبولی دارد. در واقع، GT 7 بهطور کلی نتایج کمی بهتر نشان میدهد. بنابراین، اگر فرصت خرید اولیه پوکو F8 پرو را از دست دادهاید، حتماً GT 7 را در فهرست گزینههای خود قرار دهید.
و در نهایت، احتمالاً میخواهید بدانید آیا پرداخت مبلغ اضافی برای F8 اولترا ارزش دارد یا خیر. این سوال پاسخ سادهای ندارد، زیرا شیائومی به خوبی بین این دو مدل تفاوت ایجاد کرده است. F8 اولترا کمی سریعتر بوده، تراشهی جدیدتری دارد، عمر باتری آن کمی طولانیتر بوده، شارژ سریعتر دارد و سختافزار دوربین آن بهطور قابل توجهی بهتر است. طبیعی است که این تفاوت با افزایش قیمت همراه است. F8 اولترا ۱۸۰ تا ۲۰۰ یورو گرانتر بوده و تصمیمگیری در مورد ارزش آن بر عهدهی خود شماست.
پوکو F8 پرو یک گوشی همهکاره و عالی است که تنها چند نقطه ضعف دارد، از جمله تجربه کلی دوربین و قیمت. متأسفانه قیمت آن کمی بالا است.

اما اگر در روزهای اولیه خرید کنید، F8 پرو بسیار جذاب میشود و تفاوت دوربین به راحتی توجیه میشود. این گوشی باتری قابل اعتماد، نمایشگر عالی، شارژ سریع و تراشهی اسنپدراگون ۸ الیت دارد و در این رده قیمتی گوشیهای کمی چنین مشخصاتی ارائه میدهند. میتوان گفت پوکو F8 پرو یک گزینه آیندهنگر و مقرونبهصرفه است.
بدنهی پریمیوم با استاندارد IP68نمایشگر OLED عالی با Dolby Vision و HDR10+عمر باتری مناسب و شارژ سریع واقعینسبت قیمت به عملکرد استثناییپشتیبانی از eSIM در این نسل
دوربینها میتوانستند بهتر باشندقیمت بالا
دیدگاهتان را بنویسید