مقابله قدرتمند با تومور‌های بدخیم: راهکار نوین طراحی نانوذرات
در این تحقیق، محققان دانشگاه پوردو بررسی کرده‌اند که چگونه نانوذرات PLGA با افزودن ATP می‌توانند اثرات ضدسرطانی و ایمونوتراپی را افزایش دهند. این نانوذرات می‌توانند داروهای ضدسرطان را آزاد کنند و سلول‌های ایمنی را برای مبارزه با تومور‌ها فعال کنند.
نتایج نشان داد که این نانوذرات با افزودن ATP می‌توانند رشد تومور را کندتر کنند و به ایمونوژنتیک تومور کمک کنند. این روش، بهبود مبارزه سلول‌های ایمنی با تومور‌ها و جلوگیری از عود مجدد تومور‌ها را ممکن می‌سازد.
ایمونوتراپی یک روش امیدبخش برای مبارزه با سرطان است و این تحقیق می‌تواند به توسعه این روش و افزایش اثربخشی آن کمک کند. این نتایج با استفاده از داروی شیمی درمانی پاکلیتاکسل تأیید شده است و این روش می‌تواند برای جمعیت زیادی از بیماران مفید باشد.
در نهایت، این تحقیق بهبود انتقال نانوذرات به تومور‌ها و ترکیب آن‌ها با داروهای دیگر را هدف قرار داده است. این تیم تحقیقاتی آماده است که این فناوری را به کلینیک‌ها انتقال دهد و از آن در مبارزه با سرطان استفاده کند.
محققان دانشگاه پوردو در حال بررسی اثرات ضدسرطانی نانوذرات پلی (لاکتیک ـ همگلیکولیک اسید) یا PLGA، هستند. این نانوذرات اصلاح شده با آدنوزین تری فسفات یا ATP اثرات ایمونوتراپی علیه تومور‌های بدخیم را افزایش می‌دهند.
به گزارش تسنیم، محققان دانشگاه پوردو در حال بررسی اثرات ضدسرطانی نانوذرات پلی (لاکتیک ـ همگلیکولیک اسید) یا PLGA، هستند. این نانوذرات اصلاح شده با آدنوزین تری فسفات یا ATP اثرات ایمونوتراپی علیه تومور‌های بدخیم را افزایش می‌دهند.
نتایج یافته‌های محققان نشان داد که نانوذرات PLGA اصلاح شده با ATP می‌توانند به آرامی داروهای ضدسرطان آزاد کنند و سلول‌های ایمنی را برای مبارزه با تومور‌ها به خدمت بگیرند.
این نانوذرات به آرامی دارو‌هایی را آزاد می‌کنند که باعث مرگ سلولی ایمونوژنتیکی یا ICD در تومور‌ها می‌شود. ICD آنتی ژن‌های تومور و برخی دیگر از ترکیبات را تولید می‌کند تا سلول‌های ایمنی را به ریزمحیط تومور برساند. محققان ATP را به نانوذرات متصل کرده‌اند که این کار سلول‌های ایمنی را برای شروع پاسخ‌های ایمنی ضد تومور به تومور جذب می‌کند.
یون یئو از محققان مؤسسه تحقیقات سرطان پوردو مسئول این تیم تحقیقاتی است که به دنبال توسعه این نانوذرات هستند.
محققان نتایج کار خود را با استفاده از پاکلیتاکسل، نوعی داروی شیمی درمانی، تأیید کردند. آن‌ها دریافتند که رشد تومور‌ها در موش‌های تحت درمان با پاکلیتاکسل محصور در نانوذرات اصلاح‌شده با ATP نسبت به موش‌هایی که با پاکلیتاکسل در نانوذرات اصلاح‌نشده درمان شده‌اند، کندتر می‌شوند.
یئو می‌گوید: هنگامی که این نانوذرات با یک داروی ایمونوتراپی ترکیب شود، نانوذرات بارگذاری شده با پاکلیتاکسل اصلاح شده با ATP، تومور‌ها را در موش‌ها از بین می‌برد و از مانع از عود مجدد سلول‌های تومور می‌شود.
نتایج این تحقیق در مجله ACS Nano منتشر شده است.
ایمونوتراپی یک رویکرد امیدوارکننده برای مبارزه با سرطان است، اما یئو معتقد است که این روش برای جمعیت زیادی از بیماران سودی ندارد، زیرا آن‌ها سلول‌های ایمنی قدرتمند مورد نیاز برای مبارزه با تومور‌ها را ندارند.
وی می‌گوید: عوامل دارویی برای فعال کردن سلول‌های ایمنی را می‌توان به طور مستقیم به تومور‌ها داد. سپس سیستم ایمنی می‌تواند با تومور‌ها مبارزه کند، زیرا سلول‌های ایمنی فعال شده در سیستم خون گردش حرکت می‌کنند.
یئو و همکارانش از نانوذرات پلیمری زیست سازگار برای ارائه ترکیبات ایمونوتراپی استفاده کردند و آن‌ها را برای فعال کردن ایمن سیستم ایمنی اصلاح کردند. این پلیمر پیش از این برای استفاده در محصولات مختلف تأییدیه سازمان غذا و داروی آمریکا را دریافت کرده است.
یئو گفت: ما در حال حاضر روی بهبود انتقال نانوذرات به تومور‌ها و ترکیب آن‌ها با سایر دارو‌ها کار می‌کنیم. ما همچنین آماده مشارکت بخش صنعت برای انتقال این فناوری به کلینیک‌ها هستیم.
