فیزیک در بازی‌های ویدیویی یکی از بنیادی‌ترین عناصر طراحی تعاملی محسوب می‌شود. بازیکن هنگامی که وارد یک جهان مجازی می‌گردد، به‌صورت ناخودآگاه انتظار دارد که قوانین حرکت، سقوط، پرش، برخورد و تخریب، به‌گونه‌ای قابل‌درک و پیش‌بینی‌پذیر عمل کنند. در حقیقت، فیزیک بازی به‌عنوان یک چارچوب نامرئی عمل می‌کند که هم حس واقعیت را بازتولید می‌کند […]

در میان ده‌ها ویژگی منحصربه‌فردی که بازی های ویدیویی را به رسانه‌ای ویژه تبدیل می‌کنند، شاید آنچه بیش از همه شگفت‌انگیز به نظر برسد، روایت از طریق محیط باشد. حتی زمانی که از یک بستر تعاملی مشترک استفاده می‌شود، به ندرت می‌توان دو بازی را یافت که پیام خود را به شیوه‌ای یکسان منتقل کنند. […]