فناوری NFC یا ارتباط میدان نزدیک یکی از مهمترین قابلیتهایی است که در سالهای اخیر جایگاه ویژهای در ساعتهای هوشمند پیدا کرده است. اما nfc در ساعت هوشمند چیست؟ این فناوری، امکان برقراری ارتباطی سریع، امن و بدون تماس میان دو دستگاه را فراهم میکند. نتیجه nfc انجام کارهای روزمره تنها با نزدیک کردن مچ دست به کارتخوان، درهای هوشمند یا حتی برچسبهای NFC است. در ادامه nfc در ساعت هوشمند را بیشتر بررسی میکنیم.


ایده NFC در اوایل دهه ۲۰۰۰ شکل گرفت، اما ورود جدی آن به گجتهایی مانند ساعت و مچبند تا سال ۲۰۱۴ طول کشید؛ زمانی که اپل با معرفی Apple Pay در Apple Watch مسیر جدیدی را آغاز کرد. دنبال آن، برندهایی مانند سامسونگ، گوگل و فیتبیت نیز این فناوری را در محصولات خود به کار گرفتند و امروز NFC به یکی از ویژگیهای استاندارد بیشتر ساعتهای هوشمند تبدیل شده است.


فناوری NFC در ساعتهای هوشمند به گونهای طراحی شده که ارتباطی سریع، امن و بدون تماس را تنها در چند لحظه برقرار کند. اما پشت این عملکرد ساده، ساز و کار دقیقی از تبادل داده و میدانهای الکترومغناطیسی قرار دارد که در ادامه آن را بررسی میکنیم.
NFC با ایجاد میدان الکترومغناطیسی میان دو دستگاه نزدیک به هم کار میکند. یکی از دستگاهها میدان را تولید میکند و دیگری آن را دریافت کرده و اجازه انتقال داده را میدهد. این فرآیند کمتر از یک ثانیه طول میکشد و به دلیل نیاز به فاصله بسیار کم، امنیت بالایی دارد.
هر ساعت هوشمند مجهز به NFC از دو بخش اصلی استفاده میکند. علت بالا بودن قیمت اپل واچ سری ۱۱ و سایر ساعتها با این قابلیت هم همین است.
تراشه NFC که وظیفه پردازش و مدیریت دادهها را بر عهده دارد.
آنتن کوچک که میدان مغناطیسی لازم برای تبادل اطلاعات را ایجاد میکند.
هماهنگی این دو بخش باعث میشود عملکرد NFC سریع، مطمئن و بدون دردسر باشد.
درست است که قیمت سامسونگ واچ سری ۸ و سایر ساعتها با قابلیت nfc بیشتر است اما کاربردهای زیادی دارند که زندگی روزمره را سادهتر میکنند و بیشتر برندهای معتبر جهان مانند ،Fitbit Sense و VersaApple Watch، Samsung Galaxy Watch، Google Pixel Watch از NFC استفاده میکنند.
یکی از محبوبترین کاربردهای NFC تبدیل ساعت به کیف پول دیجیتال است. کاربر میتواند اطلاعات کارت بانکی خود را در اپلیکیشنهایی مانند Google Wallet یا Apple Pay ذخیره کند و با نزدیک کردن ساعت به دستگاه پرداخت، بهسرعت خرید را انجام دهد.
در بسیاری از شهرهای دنیا، سیستمهای حملونقل عمومی از NFC پشتیبانی میکنند. با یک ضربه ساده ساعت روی کارتخوان، هزینه سفر پرداخت میشود و نیازی به بلیت کاغذی یا کارت فیزیکی نیست.
ساعتهای هوشمند میتوانند جایگزین کلیدهای معمولی شوند. باز کردن در خانه، محل کار یا حتی خودرو تنها با نزدیک کردن ساعت به قفل دیجیتال امکانپذیر است.
برچسبهای NFC میتوانند وظایف خاصی را بهصورت خودکار اجرا کنند. مثلاً کاربر میتواند تنظیم کند که با نزدیک کردن ساعت به یک برچسب، وایفای روشن شده یا یک برنامه خاص اجرا شود.


فناوری NFC در ساعتهای هوشمند از چندین لایه امنیتی برای حفاظت از دادهها استفاده میکند. برد کوتاه این فناوری باعث میشود تنها در فاصله نزدیک امکان برقراری ارتباط وجود داشته باشد و دسترسی افراد ناشناس محدود شود. همچنین، رمزگذاری قوی از خواندن اطلاعات حساس جلوگیری میکند و توکنیزاسیون اطلاعات کارت بانکی را با کدهای یکبارمصرف جایگزین میکند. تراشه امنیتی داخلی نیز دادههای مهم را در محیطی امن ذخیره میکند.
با وجود این امنیت، خطراتی مانند شنود سیگنالها، دستکاری دادهها یا سوءاستفاده در صورت گم شدن ساعت همچنان وجود دارد. برای کاهش این خطرات، میتوان از قفلگذاری با رمز یا اثر انگشت، بهروزرسانی مداوم نرمافزار، مراقبت در محیطهای شلوغ و فعالسازی قابلیت پاک کردن اطلاعات از راه دور استفاده کرد. این اقدامات کمک میکنند استفاده از NFC ایمن و مطمئن باقی بماند.
فناوری NFC با وجود شباهتهایی به سایر روشهای ارتباطی مانند بلوتوث، Wi-Fi و RFID، ویژگیهای منحصر بهفردی دارد که آن را برای ارتباطات نزدیک، سریع و امن ایدهآل میکند. در ادامه به مقایسه این فناوری با گزینههای دیگر و تفاوتهای کلیدی آن میپردازیم.
نزدیکی برد NFC باعث افزایش امنیت آن میشود؛ در حالی که بلوتوث برای انتقال دادههای حجیم و مسافتهای بیشتر مناسب است. برخی از ساعتها مانند redmi watch 5 فقط از بلوتوث پشتیبانی میکنند.
Wi-Fi برای اتصال اینترنت و تبادل دادههای بزرگ کاربرد دارد، اما NFC برای کارهای سریع، امن و کممصرف طراحی شده است.
NFC نسخه پیشرفتهتر RFID است که ارتباط دوطرفه و امنیت بالاتری ارائه میدهد؛ در حالی که RFID بیشتر برای ردیابی اشیا به کار میرود.
پیشبینیها نشان میدهد که NFC در سالهای آینده نقش پررنگتری در ساعتهای هوشمند خواهد داشت و قابلیتهایی مانند برد ارتباطی بیشتر، ادغام با حسگرهای بیومتریک، استفادههای پزشکی و سلامت و همچنین ارتباط گستردهتر با خانههای هوشمند و تجهیزات اینترنت اشیا را تجربه میکند. با وجود چالشهایی مانند استانداردسازی و ضرورت افزایش امنیت، روند پیشرفت این فناوری و همکاری شرکتهای بزرگ نشان میدهد آینده آن بسیار روشن و امیدبخش است.
/
پایان رپورتاژ آگهی
دیدگاهتان را بنویسید