در دنیای خودروهای فوقسریع، معدود مدلهایی وجود دارند که نهتنها بهخاطر قدرت و سرعت، بلکه بهعنوان نماد جسارت مهندسی و طراحی ماندگار شناخته میشوند. بوگاتی ویرون (Bgatti Veyron) یکی از همین معدود نمونههاست؛ خودرویی که مرزهای عملکرد را جابهجا و تعریف تازهای از لوکس بودن در سرعتهای غیرقابل تصور ارائه داد. حالا، پس از گذشت دو دهه از تولد این افسانه، بوگاتی تصمیم گرفته بهجای هیاهو، با یک حرکت نمادین و متفاوت، این نقطهی عطف را گرامی بدارد.
وقتی یک خودرو نهفقط بهخاطر سرعتش، بلکه بهواسطهی تأثیری که بر صنعت، فرهنگ و ذهنیت مهندسی گذاشته شناخته میشود، دیگر تنها یک وسیلهی نقلیه نیست؛ بلکه تبدیل به یک نماد میشود. بوگاتی ویرون دقیقاً چنین جایگاهی دارد، روایتی از جاهطلبی بیمرز و طراحی بینقص.
شرکت بوگاتی بهجای معرفی نسخهای خاص از مدل ویرون یا محصولی لوکس، تصمیم گرفته بیستمین سالگرد این هایپرکار افسانهای را با رونمایی از یک لوگوی جدید گرامی بدارد. این لوگو با عنوان «۲۰ سال ویرون» شامل عدد ۲۰ با رنگهای پرچم فرانسه و امضای پیر ویرون (Pierre Veyron) است؛ رانندهای که در سال ۱۹۳۹ با بوگاتی در مسابقهی ۲۴ ساعتهی لمانز پیروز و نامش بر این خودرو نهاده شد. این طراحی نمادی از دو دهه نوآوری، مهندسی پیشرفته و ریشههای بوگاتی در آلزاس از سال ۱۹۰۹ است.
این لوگو قرار است در جشنوارهی بوگاتی در مولشیم رونمایی شود؛ جایی که مدلهای کلاسیک و مدرن، از جمله مجموعهای چشمگیر از ویرونها، در پارک ژزویتها به نمایش درمیآیند. تا این لحظه، جزئیات بیشتری اعلام نشده و تنها یک رژهی چهار خودرویی در میلان و مدل تکنسخهی Brouillard از دیگر برنامههای رسمی بودهاند. این رویکرد کمسروصدا برای برندی که معمولاً در طراحیهایش افراط میکند، کمی غیرمنتظره است؛ بهویژه که این جشنواره همزمان با زادروز اتوره بوگاتی (Ettore Bugatti) در ۱۵ سپتامبر ۱۸۸۱ برگزار میشود.
اگرچه تنها ۴۵۰ دستگاه ویرون تولید شد، اما این مدل شامل چهار نسخهی اصلی، مدل ۱۶.۴، گرند اسپورت، سوپر اسپورت و گرند اسپورت ویتس و ۱۷ نسخهی ویژه بود. با این حال، تولید ویرون در سال ۲۰۱۵ متوقف و بوگاتی بهطور سنتی از تغییر مدلهای میراثی خود اجتناب میکند. ساخت یک ساعت یادبود نیز میتوانست اقدامی مناسب باشد، اما با توجه به زمان و هزینهی ساخت ساعت Tourbillon Baguette، چنین انتظاری نیز دور از ذهن است.
تاریخچهی ویرون به سال ۱۹۹۷ بازمیگردد؛ زمانی که فردیناند کارل پیش (Ferdinand Karl Piëch)، رئیس وقت گروه فولکس واگن، در جریان سفری با قطار در ژاپن، طرحی برای موتور ۱۸ سیلندر را روی پشت پاکت کشید. این طرح آغازگر توسعهی موتور W18 بود که منجر به پنج نمونهی مطالعاتی برای بوگاتی شد؛ هایپرکاری که باید در عین سرعت ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت، راحت و لوکس باقی میماند.
فردیناند برای تحقق این هدف، با ItalDesign و طراح افسانهای جورجتو جوجیارو (Giorgetto Giugiaro) همکاری کرد. نخستین نمونهی EB 118 در سال ۱۹۹۸ با موتور W18 و قدرت ۵۵۵ اسببخار در نمایشگاه پاریس معرفی و سپس EB 218 در ژنو و EB 18/3 Chiron در فرانکفورت رونمایی شدند؛ مدلی که با سیستم چهارچرخ محرک و نامگذاری به افتخار لویی شیرون (Louis Chiron)، موتور را به پشت راننده منتقل کرد.
در نهایت، EB18/4 Veyron آخرین حضور موتور W18 بود و نسخهی نهایی ویرون ۱۶.۴ در سال ۲۰۰۵ با موتور W16 هشت لیتری، چهار توربو و قدرت خارقالعاده عرضه شد. این مدل بوگاتی را پس از یک دهه دوباره به اوج رساند و جایگاه آن را در دنیای خودروهای فوقسریع تثبیت کرد.
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید