آیا تا به حال به یک طرح ساده خیره شدهاید و چیزی را دیدهاید که در واقع وجود نداشته باشد؟ این همان توهمی است که مغز شما خلق میکند.
پژوهشگران اکنون موفق شدهاند یک مدار عصبی خاص و نوع ویژهای از سلولهای مغزی را که مسئول درک خطای دید هستند، شناسایی کنند. سلولهایی موسوم به نورونهای IC-encoder از طریق فرآیندی به نام تکمیل الگوی بازگشتی، مغز را فریب میدهند تا اجسامی را ببیند که در حقیقت حضور ندارند. یک تیم پژوهشی مشترک از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی و مؤسسه آلن در سیاتل، نتایج این تحقیقات را در مجله Nature Neuroscience در تاریخ ۱۵ سپتامبر (۲۴ شهریور) منتشر کرده است.
توهم زمانی رخ میدهد که برداشت ما از یک شی با اطلاعات حسی دریافتی همخوانی نداشته باشد. یک نمونه کلاسیک، مربع کانیزا است که در آن مغز انسان یک مربع سفید را درک میکند، در حالی که دادههای بصری صرفاً شامل چهار شکل شبیه پکمن سیاهرنگ هستند.
در این مطالعه، فعالیت الکتریکی مغز موشها در هنگام مشاهده تصاویر توهمزا ثبت شد. پژوهشگران از روش اپتوژنتیک هولوگرافیک دو-فوتونی برای تحریک نورونهای IC-encoder با پرتو نوری یا لیزر استفاده کردند. این تحریک همان الگوهای فعالیت مغزی را فعال کرد که در زمان دیدن توهم رخ میداد و نشان داد همین نورونهای خاص مسئول شکلگیری ادراک توهمی هستند.
هییانگ شین، نویسنده اصلی پژوهش میگوید: «از آنجا که نورونهای IC-encoder این توانایی منحصر به فرد را برای ایجاد تکمیل الگو دارند، ما فکر میکنیم که آنها احتمالاً اتصالات سیناپسی ویژهای در خروجی خود دارند که به آنها امکان میدهد این الگو را بهطرزی بسیار مؤثر بازسازی کنند.»
این پدیده از طریق یک حلقه بازخوردی از بالا به پایین در سامانه بینایی مغز رخ میدهد. هنگامی که با نشانهای بصری ناقص، مانند گوشههای تکهتکه یک مربع، مواجه میشویم، بخشهای سطح بالای بینایی در مغز آن را چنین تفسیر میکنند: «این یک مربع است». سپس این برداشت همانند یک فرمان به قشر بینایی اولیه که محل قرارگیری نورونهای IC-encoder است ارسال میشود. این سلولها دستور از بالا را دریافت کرده و فعالیت عصبیای تولید میکنند که ما را وادار میسازد جسم کامل و توهمی را ببینیم. جالب آنکه این پژوهش برای نخستین بار در موشها نشان داد که یک حلقه بازخوردی واقعی در مغز وجود دارد.
اکنون دانشمندان درک بهتری از شیوهای که مغز ما کار میکنند دارند و در شناخت بیماریهای عصبی میتواند بسیار مفید باشد. ژروم لکوق، پژوهشگر مؤسسه آلن، میگوید: «در برخی بیماریها، الگوهای فعالیتی در مغز شما به وجود میآیند که غیرعادی هستند و در اسکیزوفرنی این الگوها به بازنمایی اشیائی مربوط میشوند که به شکل تصادفی ظاهر میشوند. اگر شما ندانید این اشیا چگونه شکل میگیرند و یک مجموعه از سلولها چگونه با هم همکاری میکنند تا این بازنماییها پدیدار شوند، هرگز نخواهید توانست آن را درمان کنید. بنابراین، درک اینکه کدام سلولها و در کدام لایه این فعالیت رخ میدهد، بسیار سودمند است.»
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید