سیستم بلندگوهای گوشی صدا را از سیگنالهای الکتریکی تولید میکند و تفاوت کیفیت آنها تجربه شنیداری کاربران را در تماسها و پخش رسانه شکل میدهد.


به گزارش تکراتو و به نقل از sammobile، سیستم بلندگوهای گوشی بخشهای خروجی صوتی در گوشیهای هوشمند هستند که سیگنالهای الکتریکی را به امواج صوتی تبدیل میکنند تا کاربر بتواند آنها را بشنود.
این سیستمها همه چیز را مدیریت میکنند؛ از تماسهای تلفنی و پخش موسیقی گرفته تا اعلانها و زنگ هشدارها.
آشنایی با نحوه عملکرد بلندگوهای گوشی باعث میشود بهتر بفهمیم تکنولوژیای که صدا را بدون هدفون منتقل میکند چگونه کار میکند و چرا کیفیت صدا در گوشیهای مختلف تا این حد متفاوت است.
سیستم بلندگوی گوشی شامل یک یا چند بخش کوچک خروجی صوتی در گوشی است که سیگنالهای الکتریکی صدا را به امواج صوتی قابل شنیدن تبدیل میکند.
این بلندگوها امکان گوش دادن به مکالمات تلفنی، پخش موسیقی و ویدیو، دریافت اعلانها و بیدار شدن با زنگ هشدار را بدون نیاز به هدفون یا بلندگوی خارجی فراهم میکنند.
گوشیهای هوشمند مدرن معمولاً حداقل دو بلندگوی جداگانه دارند که هر کدام برای هدف مشخصی طراحی شدهاند:
بلندگوی مکالمه: در بالای گوشی و نزدیک نمایشگر قرار دارد و عمدتاً مسئول تماسهای صوتی است
بلندگوی اصلی: معمولاً در پایین یا پشت گوشی جای گرفته و برای پخش رسانه و تماسهای اسپیکرفون صدای بلندتری تولید میکند
این سیستمهای خروجی صوتی در طول روز بهطور مداوم فعال هستند. وقتی کسی با شما تماس میگیرد، بلندگو صدای او را تولید میکند. وقتی ویدیو تماشا میکنید، صدا و موسیقی را قابل شنیدن میکند. هر بوق، زنگ یا اعلان از طریق همین بخشهای کوچک به گوش شما میرسد.


بلندگوهای گوشی با استفاده از اصول الکترومغناطیسی، سیگنالهای الکتریکی صدا را به ارتعاشات فیزیکی تبدیل میکنند.
درون هر بلندگو یک الکترومغناطیس وجود دارد که دیافراگم نازکی را به جلو و عقب حرکت میدهد. این ارتعاشات موجهای فشاری در هوا ایجاد میکنند که به گوش کاربر منتقل شده و صدا ایجاد میشود.
فرآیند تولید صدا به این ترتیب انجام میشود:
گوشی یک سیگنال الکتریکی صوتی به بلندگو میفرستد
سیگنال از طریق سیمپیچ (که به آن سیمپیچ صوتی میگویند) در میدان مغناطیسی عبور میکند
وقتی برق از سیمپیچ عبور میکند، سیمپیچ به یک الکترومغناطیس تبدیل میشود که به سمت یک آهنربای دائم جذب یا دفع میشود
این تعامل الکترومغناطیسی باعث حرکت سریع سیمپیچ به جلو و عقب میشود
سیمپیچ به دیافراگم متصل است و حرکت آن را منتقل میکند
با ارتعاش دیافراگم، مولکولهای هوا فشرده و منبسط میشوند و موج صوتی ایجاد میشود
سیگنالهای با فرکانس بالا باعث ارتعاش سریعتر دیافراگم و تولید صداهای زیر میشوند، در حالی که فرکانسهای پایین صداهای بم تولید میکنند.
گوشیهای تکبلندگو از یک بلندگوی اصلی (به همراه بلندگوی مکالمه) برای خروجی صوتی استفاده میکنند، در حالی که گوشیهای دو بلندگو دو بلندگو را برای ایجاد صدای استریو به کار میبرند.
در سیستمهای دو بلندگو، معمولاً یک بلندگو در بالا و دیگری در پایین گوشی قرار میگیرد تا کانالهای چپ و راست صدا جداگانه منتقل شوند و تجربه شنیداری غنیتری ایجاد شود.
محل قرارگیری بلندگو تاثیر زیادی بر تجربه شنیداری دارد:
بلندگوهای پایینزننده: صدا را به سمت دور از کاربر در حالت عمودی گوشی هدایت میکنند
پیکربندی بالا و پایین: جداسازی استریو متعادلتری ارائه میدهد
بلندگوهای جلو: صدا را مستقیماً به سمت کاربر منتقل میکنند اما نیاز به حاشیه بزرگتر دارند و در گوشیهای جدید کمتر دیده میشوند
در گوشیهای دو بلندگو، صدای پخش ویدیو یا بازی عمیقتر و گستردهتر به نظر میرسد. موسیقی وسیعتر و دیالوگها طبیعیتر شنیده میشوند. گوشیهای تکبلندگو حجم صدای کافی ارائه میدهند اما تجربه فضایی و تعادل استریو را ندارند.
کیفیت صدا در گوشی به عوامل مختلفی بستگی دارد که تولیدکنندگان آنها را متعادل میکنند:
اندازه بلندگو: بلندگوهای بزرگتر با فضای بیشتر ارتعاش صداهای پرتر و بم بهتر تولید میکنند
طراحی محفظه داخلی: مانند جعبه تشدید عمل میکند و شکل صدا قبل از رسیدن به گوش کاربر را تحت تاثیر قرار میدهد
کیفیت آمپلیفایر: آمپلیفایرهای بهتر صدا را با حجم بیشتر و بدون اعوجاج ارائه میدهند
بهینهسازی نرمافزاری: الگوریتمهای پردازش صدا باس را تقویت، تعادل فرکانسها را تنظیم و بلندی صدا را بهینه میکنند
انتخاب مواد: شبکه محافظ بلندگو و قطعات داخلی تاثیر زیادی بر نحوه پخش و انعکاس صدا دارند
تولیدکنندگان معمولاً بین کیفیت صدا و اولویتهایی مثل ظرفیت باتری، ماژولهای دوربین و ضخامت دستگاه مصالحه میکنند.
گوشیهای با صدای بهتر معمولاً فضای داخلی بیشتری به محفظههای بلندگو اختصاص میدهند و از قطعات با کیفیت بالاتر استفاده میکنند.
برخی گوشیها از پردازش دیجیتال پیچیده برای جبران محدودیتهای فیزیکی بلندگو بهره میبرند و کیفیت صدا را با بهینهسازی نرمافزاری به شکل چشمگیری افزایش میدهند.


گوشیها از بلندگوهای مختلف برای اهداف متفاوت استفاده میکنند و به صورت هوشمند بین آنها جابجا میشوند:
بلندگوی مکالمه: برای تماسهای تلفنی معمولی، صدا را به سمت گوش کاربر هدایت میکند و برای فرکانسهای صوتی بهینه است
بلندگوی اصلی: مسئول تماس اسپیکرفون، پخش رسانه، اعلانها و زنگ هشدارهاست و فرکانس گستردهتر و حجم بالاتری ارائه میدهد
این تفکیک منطقی است. بلندگوی مکالمه نیازی به حجم زیاد ندارد چون مستقیماً کنار گوش قرار دارد. بلندگوی اصلی حجم لازم برای موسیقی، ویدیو و مواقعی که چند نفر باید صدا را بشنوند، تولید میکند.
در گوشیهای مدرن دو بلندگو، هر دو بلندگو هنگام پخش رسانه با هم کار میکنند. بلندگوی مکالمه به عنوان کانال بالایی استریو و بلندگوی پایین کانال دیگر را پخش میکند.
این کار بیشترین استفاده ممکن از سختافزار صوتی را به دست میدهد. هنگام تماس، گوشی به طور خودکار فقط از بلندگوی مکالمه برای مکالمه خصوصی استفاده میکند.
آشنایی با تکنولوژی صوتی گوشی به کاربران کمک میکند هنگام انتخاب دستگاه بعدی تصمیم بهتری بگیرند. چه کیفیت استریو برای پخش رسانه اهمیت داشته باشد و چه کیفیت تماس مهم باشد، دانستن نحوه عملکرد بلندگوهای گوشی دید واضحی درباره علت تفاوت صدای گوشیها ارائه میدهد.
پیشرفتهای جدید در فناوری صوتی موبایل و نوآوریهای طراحی بلندگوها در برندهای مختلف نشان میدهد که تولیدکنندگان چگونه با ترکیب مهندسی سختافزاری و بهینهسازی نرمافزاری تجربه شنیداری بهتر ایجاد میکنند.
دیدگاهتان را بنویسید