ارسال دیدگاه
امروز: چهارشنبه , ۱۶ مهر , ۱۴۰۴
X
با نقد و بررسی EA Sports FC 26 همراه ما باشید.
بازی EA Sports FC 26 توسط فروشگاه پرشین گیمر در اختیار گیمفا قرار گرفته است
سری بازی‌های فوتبال فیفا که حالا با نام EA Sports FC شناخته می‌شود، سال‌هاست یکی از پرطرفدارترین مجموعه‌های ورزشی در تاریخ صنعت بازی‌های ویدئویی به شمار می‌رود. این مجموعه توانسته با فروش‌های میلیونی در سراسر جهان و حضور پررنگ در میان گیمرهای حرفه‌ای و حتی مخاطبان عمومی، جایگاه ویژه‌ای برای خود بسازد. دلیل این محبوبیت تنها در شبیه‌سازی فوتبال نیست، بلکه ترکیبی از دسترسی گسترده به تیم‌ها و لیگ‌های معتبر، گیم‌پلی قابل فهم برای همه و حضور مستمر در رقابت‌های آنلاین باعث شده این سری همواره در مرکز توجه قرار گیرد.
با این حال، موفقیت‌های تجاری همیشه همراه با انتقادهای جدی نیز بوده است. طی سال‌های اخیر بسیاری از طرفداران نسبت به تغییرات محدود نسخه‌های سالانه و شباهت زیاد آن‌ها به نسخه‌های قبل اعتراض داشته‌اند. تکرار مکانیک‌های آشنا، مشکلات سرور در بخش آنلاین و تمرکز بیش از حد روی حالت Ultimate Team، باعث شده بخش قابل توجهی از جامعه‌ی گیمرها احساس کنند این فرنچایز بیشتر به سمت درآمدزایی پیش می‌رود تا نوآوری.
با وجود تمام این انتقادها، سری فیفا – و اکنون EA Sports FC – همچنان ستون اصلی ژانر فوتبال دیجیتال باقی مانده است. موفقیت در جذب مخاطب، همکاری با باشگاه‌ها و سازمان‌های فوتبالی، و برگزاری رویدادهای بین‌المللی رقابتی، این بازی را به پدیده‌ای فراتر از سرگرمی تبدیل کرده است؛ پدیده‌ای که هم بخشی از فرهنگ عامه به شمار می‌آید و هم یک موتور بزرگ اقتصادی برای الکترونیک آرتز.
ورود به EA FC 26 بیش از هر چیز با این حس همراه است که سازندگان بالاخره تصمیم گرفته‌اند نوآوری واقعی از فرمول‌های تکراری سال‌های اخیر ایجاد کنند. از همان مسابقات ابتدایی، بازیکن متوجه می‌شود که بازی حالا دو چهره‌ی متفاوت به او پیشنهاد می‌دهد؛ دو مسیر که هر کدام می‌توانند تعریف تازه‌ای از فوتبال دیجیتال ارائه کنند. این انتخاب نه فقط یک تغییر تنظیمات ساده بلکه در عمل تفاوتی بنیادین در تجربه ایجاد می‌کند و همین نقطه‌ی شروعی است برای بحث درباره‌ی آنچه EA امسال سعی کرده به دست آورد.
حالت موسوم به Authentic دقیقاً همان چیزی است که نامش نوید می‌دهد؛ تلاشی برای بازآفرینی فوتبال واقعی با جزئیات بیشتر. در این حالت جریان بازی کندتر، تاکتیکی‌تر و وابسته‌تر به تصمیم‌های لحظه‌ای است. پاس دادن دیگر مثل گذشته منجر به حملات برق‌آسا نمی‌شود و مهاجمان برای پیدا کردن فضا باید صبورانه حرکت کنند. این تغییر باعث شده مسابقات شکل منطقی‌تری پیدا کنند؛ گل‌ها حاصل کار تیمی و ساخت‌وساز باشند نه فقط چند حرکت تند و سریع. تجربه‌ی این حالت برای کسانی که همیشه از ساده‌سازی بیش از حد فیفا شکایت داشتند، تا حد زیادی رضایت‌بخش است.
در سوی مقابل، حالت Competitive همه‌چیز را به سمت سرعت و واکنش فوری می‌برد. در اینجا بازیکن کنترل بیشتری روی دریبل‌ها، تغییر جهت‌ها و شوت‌های سریع دارد و نتیجه‌ی مسابقه بیشتر وابسته به مهارت فردی است. این حالت به وضوح برای رقابت‌های آنلاین و به‌خصوص بخش‌هایی مثل Ultimate Team طراحی شده است؛ جایی که هر میلی‌ثانیه می‌تواند سرنوشت مسابقه را تغییر دهد. در نتیجه، مسابقات پرهیجان‌تر اما کمتر شبیه فوتبال واقعی جلوه می‌کنند.
تفاوت این دو حالت آنقدر محسوس است که گاهی حس می‌شود دو بازی متفاوت در یک قالب واحد قرار گرفته‌اند. Authentic تجربه‌ای نزدیک‌تر به شبیه‌سازی ارائه می‌کند و برای طرفداران فوتبال واقعی جذاب است، در حالی‌که Competitive عملاً یک میدان آزمایش برای مهارت‌های فردی و واکنش‌های سریع محسوب می‌شود. این دوگانگی در ذات خود مثبت است، چون برای نخستین بار بازیکن حق انتخاب دارد؛ اما همین حق انتخاب می‌تواند به دو دستگی جامعه‌ی بازیکنان هم بینجامد.
یکی از نکات مهم در حالت Authentic، بازطراحی رفتار دفاعی و دروازه‌بان‌هاست. دیگر خبری از موقعیت‌های ساده‌ی تک‌به‌تک پشت سر هم نیست و مدافعان با هوشمندی بیشتری فضاها را می‌بندند. این تغییر گاهی بازی را کند و سنگین می‌کند، اما نتیجه‌اش مسابقاتی است که شباهت بیشتری به فوتبال تلویزیونی دارند. در مقابل، در حالت Competitive همین موقعیت‌ها دوباره به سرعت شکل می‌گیرند و ریتم بازی به شکلی اغراق‌آمیز بالا می‌رود. همین تضاد به خوبی نشان می‌دهد که سازندگان عمداً دو فلسفه‌ی متفاوت را دنبال کرده‌اند.
یکی از تغییرات مهمی که کمتر در نگاه اول به چشم می‌آید، بازطراحی رفتار هم‌تیمی‌ها در میدان است. در حالت Authentic، بازیکنان بدون توپ با منطق بیشتری جای‌گیری می‌کنند و کمتر به دویدن‌های بی‌هدف روی می‌آورند. این مسئله باعث می‌شود پاس‌کاری کوتاه و بازی ترکیبی عمق بیشتری پیدا کند. در عوض، در حالت Competitive همان هم‌تیمی‌ها تمایل بیشتری به دویدن‌های انفجاری و فرارهای سریع دارند تا شتاب مسابقه حفظ شود. همین تفاوت در رفتار هوش مصنوعی، چهره‌ی بازی را از پایه تغییر می‌دهد و حس می‌کنید در دو دنیای متفاوت فوتبال بازی می‌کنید.
جالب است که در مسابقات آفلاین این تفاوت حتی برجسته‌تر می‌شود. در مقابل CPU، حالت Authentic شبیه یک دیدار واقعی فوتبال حس می‌شود؛ تیم‌ها با حوصله حمله می‌کنند و فضاها بسته‌تر هستند. اما اگر به Competitive بروید، حتی هوش مصنوعی هم بازی را تندتر و پرریسک‌تر پیش می‌برد. این تضاد شاید برای بازیکنانی که بیشتر وقتشان را آفلاین می‌گذرانند، ارزشمند باشد، چون بالاخره امکان دارند نوع تجربه‌ی دلخواهشان را انتخاب کنند.
یکی دیگر از جزئیاتی که نباید نادیده گرفت، مدیریت استقامت بازیکنان است. در Authentic، دویدن‌های بی‌وقفه خیلی سریع‌تر بازیکن را خسته می‌کند و همین باعث می‌شود مربی‌گری و تعویض اهمیت بیشتری پیدا کند. در Competitive اما سیستم استقامت به‌نوعی بخشیده‌تر طراحی شده تا بازیکنان بتوانند بیشتر به حرکات انفجاری و دریبل‌های مکرر تکیه کنند. این تفاوت به‌خصوص در نیمه‌های دوم مسابقه حس می‌شود؛ جایی که در Authentic اغلب باید با تیم خسته و افت سرعت مواجه شوید، اما در Competitive هنوز توانایی اجرای حملات پرسرعت را دارید.
در نهایت، باید به تعامل بازی با داوری هم اشاره کرد. Authentic داوری سخت‌گیرانه‌تری دارد و خطاهای کوچک را بیشتر می‌گیرد، در حالی که Competitive ترجیح می‌دهد بازی روان‌تر پیش برود و کمتر متوقف شود. این تغییر کوچک اما تأثیر بزرگی روی جریان مسابقه دارد. بسیاری از طرفداران قدیمی فیفا همیشه از قضاوت‌های بی‌ثبات شکایت داشتند، و حالا دست‌کم انتخاب بیشتری دارند که چه نوع قضاوتی را تجربه کنند
مقایسه با نسخه‌های قبلی اهمیت زیادی دارد. در فیفاهای پیشین، بازی سعی می‌کرد تعادلی بین واقع‌گرایی و سرگرمی برقرار کند اما در نهایت نه شبیه‌ساز جدی بود و نه یک بازی آرکید کامل. FC 26 این تردید را کنار گذاشته و اجازه داده بازیکن خودش تصمیم بگیرد که کدام مسیر را می‌خواهد تجربه کند. این جسارت از جهتی قابل تحسین است، چون نشان می‌دهد EA به جای روتوش سالانه، دست‌کم برای یک بار به سراغ تغییر بنیادین رفته است.
با این حال، هر دو حالت مشکلات خاص خودشان را دارند. Authentic اگرچه واقع‌گرایانه‌تر است اما گاهی بیش از حد کند به نظر می‌رسد و می‌تواند برای بازیکنانی که به ریتم تند فیفا عادت کرده‌اند خسته‌کننده باشد. Competitive هم به همان اندازه درگیر مشکل «تکرار متا» است؛ یعنی بازیکنان خیلی زود به چند تاکتیک یا حرکت خاص می‌رسند که بیشترین بازدهی را دارد و همین تنوع مسابقات را از بین می‌برد.
در زمینه‌ی کنترل توپ و دریبلینگ، پیشرفت‌هایی دیده می‌شود که در هر دو حالت تأثیرگذارند. انیمیشن‌های نزدیک به بدن و واکنش‌های سریع‌تر توپ به ورودی بازیکن باعث شده حس فیزیکی بهتری منتقل شود. اما تفاوت در میزان آزادی عمل مشخص است: Authentic این انیمیشن‌ها را برای ایجاد حس وزن و محدودیت طبیعی به کار می‌برد، در حالی که Competitive آن‌ها را به ابزاری برای مانورهای برق‌آسا تبدیل می‌کند. همین جزئیات است که دو حالت را از هم جدا می‌کند و تجربه‌ای متضاد می‌سازد.
نکته‌ی قابل‌توجه دیگر مربوط به ضربات ایستگاهی و کرنرهاست. در Authentic احتمال گل شدن این موقعیت‌ها بسیار کمتر و واقع‌گرایانه‌تر شده و نیاز به برنامه‌ریزی دارد. این موضوع برای کسانی که همیشه از کرنرهای تکراری و گل‌های شانسی خسته بودند یک تغییر مثبت است. اما در Competitive همچنان ریتم سریع و موقعیت‌سازی آسان‌تر دیده می‌شود تا هیجان مسابقات حفظ شود.
این دوگانگی حتی روی طراحی مسابقات آنلاین هم اثر خواهد گذاشت. بازیکنان ممکن است احساس کنند تجربه‌شان یکسان نیست و مقایسه‌ی مهارت‌ها سخت‌تر می‌شود. اگر Competitive در بخش آنلاین غالب شود، بخش قابل توجهی از بازیکنان Authentic ممکن است حس کنند تجربه‌ی آن‌ها در حاشیه قرار گرفته است. این خطر واقعی است و در آینده مشخص خواهد شد که آیا جامعه‌ی بازیکنان می‌تواند با این تقسیم کنار بیاید یا نه.
در مجموع، گیم‌پلی EA FC 26 را می‌توان یک گام رو به جلو اما نه بی‌نقص دانست. بازی به جای ادامه‌ی روند سال‌های گذشته، به بازیکنان گزینه داده و این ارزشمند است. Authentic برای علاقه‌مندان فوتبال واقعی تجربه‌ای نزدیک‌تر به شبیه‌سازی می‌سازد و Competitive برای رقابت‌های آنلاین و هیجان سریع مناسب است. مشکل اینجاست که هر دو مسیر هنوز با ایراداتی جدی روبه‌رو هستند و باید دید در طول سال با پچ‌ها و به‌روزرسانی‌ها تا چه حد بهبود پیدا خواهند کرد.
در نهایت، تجربه‌ی گیم‌پلی FC 26 شبیه راهی دو شاخه است که یکی به زمین‌های سبز و کند فوتبال واقعی می‌رسد و دیگری به استادیوم‌های پرهیجان رقابتی. انتخاب با بازیکن است که کدام مسیر را ترجیح می‌دهد، اما هیچ‌کدام هنوز کامل و بی‌نقص نیستند. همین ناتمام بودن اما باعث می‌شود بازی از دید یک منتقد جالب‌تر باشد، چون بالاخره بعد از سال‌ها جسارت تغییر در آن دیده می‌شود؛ جسارتی که شاید بالاخره بتواند آینده‌ی این مجموعه را دوباره تعریف کند.
بخش Ultimate Team همیشه قلب تپنده‌ی سری بوده و EA هم خوب می‌داند که بیشتر بازیکنان به خاطر همین حالت سراغ بازی می‌آیند. در FC 26 این بخش تغییراتی دیده که هرچند ریشه‌ای به نظر نمی‌رسند، اما روی تجربه‌ی کلی تأثیر گذاشته‌اند. مهم‌ترین تحول امسال، شخصی‌سازی و انعطاف بیشتر در ساخت تیم است. دیگر آن سخت‌گیری‌های قدیمی در شیمی بازیکنان به همان شدت گذشته دیده نمی‌شود و سیستم شیمی تیم بازطراحی شده تا بازیکنان بیشتری بتوانند کنار هم قرار بگیرند. این تغییر برای کسانی که همیشه از محدودیت‌های خسته‌کننده‌ی لینک‌ها و ملیت‌ها گله داشتند یک نفس تازه محسوب می‌شود، چون آزادی بیشتری برای خلاقیت در ترکیب‌سازی به دست آورده‌اند.
از سوی دیگر، روند پیشرفت بازیکنان و کارت‌ها با حالت‌های تازه‌ای از ارتقا همراه شده است. بازیکنانی که در طول فصل عملکرد خوبی دارند، کارت‌های ویژه و دینامیک بیشتری دریافت می‌کنند و همین باعث می‌شود بازار نقل‌وانتقالات درون بازی فعال‌تر از قبل باشد. این پویایی، رقابت را زنده نگه می‌دارد و بازیکنان را تشویق می‌کند مدام ترکیب خود را به‌روز کنند. با این حال، همین موضوع می‌تواند باعث شود فاصله‌ی بازیکنان عادی با کسانی که پول واقعی خرج می‌کنند، بیشتر شود؛ مشکلی که سال‌هاست گریبان Ultimate Team را گرفته و هنوز راه‌حلی قطعی برایش پیدا نشده است.
در کنار این‌ها، رابط کاربری و منوهای Ultimate ساده‌تر و سریع‌تر شده‌اند. تغییرات ظاهراً کوچک مثل دسترسی سریع‌تر به بخش‌های نقل‌وانتقال یا مدیریت ترکیب باعث می‌شود وقت کمتری صرف جابه‌جایی در منوها شود و تمرکز بیشتر روی مسابقات باقی بماند. حتی مسابقات آنلاین هم با سیستم‌های تازه‌ی تطبیق و فصل‌بندی سعی دارند بازیکنان هم‌سطح‌تر را روبه‌روی هم قرار دهند تا تجربه‌ی عادلانه‌تری شکل بگیرد.
با این همه، نمی‌توان انکار کرد که Ultimate همچنان بیش از هر چیزی یک بستر اقتصادی برای EA است. پویایی و سرگرم‌کننده بودنش غیرقابل انکار است، اما فشار دائمی برای باز کردن بسته‌ها و به دست آوردن کارت‌های کمیاب همان نقد قدیمی را زنده نگه می‌دارد: این بخش بیش از آنکه حول فوتبال بچرخد، حول اقتصاد درون بازی ساخته شده است. FC 26 در این زمینه بهتر از سال قبل شده اما هنوز فاصله‌ی زیادی با یک تجربه‌ی متعادل و کاملاً منصفانه دارد.
در EA SPORTS FC 26، بخش گرافیکی بازی به شکل مشهودی دستخوش تغییرات شده و تجربه‌ی بصری را به سطح تازه‌ای ارتقا داده است. مدل‌های بازیکنان دقیق‌تر و واقع‌گرایانه‌تر طراحی شده‌اند و چهره‌ها، جزئیات حرکتی و حالات بدنی هر فرد با دقت بیشتری بازسازی شده‌اند. نورپردازی محیط و استادیوم‌ها نیز طبیعی‌تر و متنوع‌تر شده است، به‌طوری که نور روز، سایه‌ها و بازتاب‌ها روی زمین بازی حس حضور واقعی در ورزشگاه را منتقل می‌کنند. این پیشرفت‌ها باعث شده حتی در بازی‌های آنلاین، حس ملموسی از واقعیت فوتبال وجود داشته باشد و نه صرفاً یک شبیه‌سازی سطحی.
انیمیشن‌ها در این نسخه تغییرات عمده‌ای داشته‌اند و حرکت بازیکنان روان‌تر و طبیعی‌تر شده است. تغییر جهت، شوت، دریبل و واکنش به برخورد با حریف اکنون با سرعت و هماهنگی بیشتری انجام می‌شود و این باعث شده کنترل بازیکن‌ها حس واقعی‌تری داشته باشد. همچنین حرکات بدون توپ بازیکنان هم با دقت بیشتری طراحی شده‌اند؛ مهاجمان و هافبک‌ها به صورت هوشمندانه در فضا حرکت می‌کنند و دفاع‌ها واکنش طبیعی‌تری به حملات نشان می‌دهند. این جزئیات باعث شده هر مسابقه شبیه یک جریان زنده فوتبال باشد و نه صرفاً تقلید از واقعیت.
همچنین محیط بازی و جلوه‌های بصری پیرامون زمین، از جمله جمعیت، تبلیغات و آب‌وهوا، با دقت بیشتری پیاده‌سازی شده‌اند. بافت‌ها و جزئیات فیزیکی مانند چمن، توپ و لباس بازیکنان ارتقاء یافته و همه‌ی این عناصر در کنار هم حس عمیق‌تری از واقع‌گرایی ایجاد می‌کنند. این بهبودها نه تنها زیبایی بازی را بیشتر کرده، بلکه روی گیم‌پلی نیز اثر مستقیم دارند؛ دیدن حرکات طبیعی بازیکنان و واکنش‌های صحیح به موقعیت‌ها باعث می‌شود تصمیم‌گیری در زمین بازی دقیق‌تر و لذت‌بخش‌تر شود.
در کل، بخش گرافیکی و انیمیشن‌های FC 26 ترکیبی از دقت بصری و هماهنگی حرکتی را ارائه می‌دهند که تجربه‌ی بازی را به طرز محسوسی واقع‌گرایانه‌تر و جذاب‌تر کرده است. این تغییرات، همراه با بهبودهای گیم‌پلی، نشان می‌دهند EA برای ایجاد حس حضور در زمین فوتبال و نزدیک‌تر کردن تجربه‌ی دیجیتال به واقعیت تلاش جدی کرده است.
در FC 26 بخش صداگذاری و گزارشگری نسبت به نسخه‌های گذشته پیشرفت محسوسی داشته و حس زنده بودن مسابقه را تقویت می‌کند. گزارشگران حالا واکنش‌های طبیعی‌تر و متنوع‌تری به جریان بازی دارند و به‌جای تکرار جملات ثابت، با توجه به موقعیت‌ها، بازیکنان و روند مسابقه، تحلیل‌ها و واکنش‌های متفاوتی ارائه می‌کنند. افکت‌های صوتی استادیوم، از تشویق جمعیت گرفته تا صدای برخورد توپ و بازیکنان، همگی با کیفیت بالاتر و دقت بیشتر ضبط شده‌اند و تجربه‌ی بازی را از نظر شنیداری به مراتب واقع‌گرایانه‌تر کرده‌اند. ترکیب این عناصر باعث می‌شود بازیکن در هر مسابقه احساس کند در یک بازی واقعی و پرهیجان حضور دارد، نه صرفاً در محیط شبیه‌سازی شده.
EA Sports FC 26
EA Sport FC 26 یکی از بهترین نسخه‌های چند سال اخیر این سری به شمار می‌آید. امکانات شخصی‌سازی بیشتر، تنوع آپشن‌ها و بهبود گزارشگری همگی دست به دست هم داده‌اند تا با اثری فوق‌العاده لذت بخش طرف باشیم. طبیعتاً یک سری مشکلات ژنتیکی سری، مثل ایرادات هوش مصنوعی یا تاثیر شدید پرداخت‌های درون برنامه‌ای همچنان حضور دارند اما فارغ از این موارد، بازی تجربه‌ای به شدت لذت‌بخش را ارائه می‌دهد
نکات مثبت:
گیم‌پلی جذابگزارشگری درجه یکگرافیک بصری قابل قبولگزینه‌های متعدد شخصی‌سازیوجود دو بخش Authentic و Competitiveبهبود قابل توجه انیمیشن‌ها
نکات منفی:
برخی مشکلات هوش مصنوعی خصوصا هنگام دفاعدو مود Competitive و Authentic به برخی اصلاحات نیاز دارندتاثیر پررنگ پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای
۸
این بازی روی PS5 بررسی شده است
دانلود آهنگ
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید