ارسال دیدگاه
امروز: سه شنبه , ۲۵ شهریور , ۱۴۰۴
X
با نقد و بررسی یکی از بهترین بازی‌های ورزشی چند سال اخیر، NBA 2K26، همراه ما باشید.
سری NBA 2K امروز به نقطه‌ای رسیده که نه‌تنها یک شکل کامل از ورزش بسکتبال در قالب بازی ویدیویی به شمار می‌آید، بلکه در فرهنگ عمومی و جامعه‌ی گیمرها نیز جایگاهی ریشه‌دار پیدا کرده است. این فرنچایز از اواخر دهه‌ی نود میلادی شروع به کار کرد و در همان نخستین نسخه‌ها تلاش داشت تجربه‌ای متفاوت و جدی‌تر از شبیه‌سازی بسکتبال ارائه دهد. با گذشت زمان و عرضه‌ی سالانه نسخه‌های جدید، NBA 2K توانست آرام‌آرام رقیب مستقیم خود یعنی سری NBA Live را کنار بزند و عملاً به تنها انتخاب معتبر برای طرفداران این ورزش تبدیل شود. این موفقیت صرفاً ناشی از کمبود رقیب نبود؛ بلکه نوآوری‌ها و توجه دقیق به جزئیات باعث شد NBA 2K به یک استاندارد طلایی در زمینه‌ی شبیه‌سازهای ورزشی تبدیل شود.
یکی از مهم‌ترین عوامل محبوبیت این سری، تلاش سازندگان برای نزدیک کردن تجربه‌ی بازی به واقعیت است. از انیمیشن‌های پیچیده‌ی دریبل و شوت گرفته تا نحوه‌ی واکنش تماشاگران در سالن، همه چیز با دقتی مثال‌زدنی طراحی شده تا بازیکن احساس کند واقعاً در زمین مسابقه حضور دارد. به همین دلیل NBA 2K در طول سال‌ها نه‌تنها گیمرها، بلکه خود بسکتبالیست‌ها و حتی تحلیل‌گران ورزشی را هم جذب کرده است. بسیاری از بازیکنان حرفه‌ای NBA علاقه دارند در نسخه‌های مختلف این سری تصویر دیجیتال خود را ببینند و حتی بعضی‌ها برای حضور در کاور یا نقش‌آفرینی در بخش داستانی بازی رقابت کرده‌اند. این ارتباط میان دنیای واقعی و دنیای دیجیتال یکی از نقاط عطفی است که کمتر فرنچایزی توانسته به چنین شکلی آن را بسازد.
تأثیر فرهنگی NBA 2K فراتر از زمین بسکتبال است. بخش MyCareer و امکان خلق شخصیت اختصاصی باعث شد بازیکنان حس کنند بخشی از داستان هستند و می‌توانند مسیر حرفه‌ای یک ورزشکار را تجربه کنند. این فرمول باعث شد NBA 2K فراتر از یک شبیه‌ساز صرف باشد و به گونه‌ای «تجربه‌ی زندگی یک بسکتبالیست» بدل شود. همچنین بخش آنلاین و رقابتی بازی به محلی برای اجتماع میلیون‌ها نفر در سراسر جهان تبدیل شد؛ جایی که تیم‌ها ساخته می‌شوند، تورنمنت‌ها شکل می‌گیرند و حتی گاهی اوقات لیگ‌های مجازی رسمی زیر نظر NBA برگزار می‌شوند. این سطح از تعامل و پیوند با لیگ اصلی نشان می‌دهد که NBA 2K دیگر صرفاً یک بازی نیست، بلکه به پلتفرمی مستقل و تاثیرگذار در فضای ورزش الکترونیک تبدیل شده است.
عامل دیگری که نباید نادیده گرفت، انتخاب‌های هوشمندانه در موسیقی و گزارشگری است. پلی‌لیست‌های سالانه NBA 2K بارها توانسته‌اند هنرمندان تازه‌کار را به شهرت جهانی برسانند و همزمان رنگ‌وبوی خاصی به هر نسخه ببخشند. گزارشگران نیز با صدای آشنا و تحلیل‌های واقع‌گرایانه فضایی ایجاد می‌کنند که بیشتر به تماشای یک پخش زنده شباهت دارد. همین ترکیب صدا و تصویر به انسجام تجربه کمک کرده و باعث شده کاربران هر ساله منتظر باشند ببینند نسخه‌ی جدید چه تغییراتی در این بخش‌ها خواهد داشت.
یکی از نقاط اصلی تمرکز در NBA 2K26 بی‌تردید بازطراحی سیستم شوتینگ است؛ سیستمی که همیشه محل بحث و جدل بوده و بسیاری از بازیکنان احساس می‌کردند یا بیش از حد پیچیده است یا بیش از حد ساده. در NBA 2K25 انتقادها بیشتر به سمت این موضوع بود که مکانیک شوتینگ بیش از اندازه به تایمینگ وابسته شده و در عمل تفاوت میان بازیکن حرفه‌ای و تازه‌کار کمتر از آن چیزی بود که باید باشد. همین مسئله باعث شد بسیاری از مسابقات به تجربه‌ای یکنواخت تبدیل شوند و حس طبیعی بودن پرتاب‌ها زیر سؤال برود. سازندگان امسال با بازنگری کامل این بخش، سعی کرده‌اند میان دقت فنی، حس واقع‌گرایانه و تنوع حرکات بالانس برقرار کنند و نتیجه‌ی کار سیستمی است که در نگاه اول شاید کمی آشنا به نظر برسد، اما عمق و پیچیدگی تازه‌ای به همراه دارد.
در واقع این نوار برخلاف گذشته تنها یک شاخص زمانی نیست، بلکه شرایط محیطی و دفاعی را نیز در محاسبه دخالت می‌دهد. برای مثال اگر مدافع درست در لحظه‌ی پرتاب به سمت شما حرکت کند، نوار شوت به‌طور محسوسی تغییر می‌کند و بازیکن باید با دقت بیشتری زمان‌بندی را تنظیم کند. همین موضوع باعث شده پرتاب‌های تحت فشار، ارزش و دشواری بیشتری پیدا کنند و بازیکنانی که در واقعیت به‌عنوان شوت‌زن‌های «Clutch» یا متخصص موقعیت‌های حساس شناخته می‌شوند، در بازی نیز عملکرد متمایزی داشته باشند. این تحول علاوه بر جنبه‌ی تکنیکی، حس تنش و هیجان بیشتری را به مسابقات تزریق کرده است.
حرکات Catch & Shoot یکی از اضافه‌شدن‌های مهم امسال است که نقش بزرگی در واقعی‌تر شدن گیم‌پلی دارد. در نسخه‌های قبلی، بازیکن اگر توپ را در حالت حرکت دریافت می‌کرد، برای شوت‌زدن معمولاً مجبور به مکث یا ورود به یک انیمیشن کلیشه‌ای می‌شد. در NBA 2K26 اما این مشکل برطرف شده و حالا بازیکن می‌تواند در همان لحظه‌ی دریافت توپ، بدون نیاز به توقف اضافه، پرتاب کند. این تغییر به ظاهر ساده عملاً جریان مسابقه را متحول می‌کند. تیم‌هایی که روی بازی سریع و پاس‌کاری مداوم حساب باز می‌کنند، حالا می‌توانند سبک واقعی بسکتبال مدرن را بهتر پیاده‌سازی کنند. تفاوت میان یک شوت سریع در موقعیت آزاد و یک پرتاب تحت فشار به‌وضوح حس می‌شود و بازیکنان باید تصمیم‌گیری لحظه‌ای دقیق‌تری داشته باشند.
روان‌تر شدن گیم‌پلی نیز بیش از هر چیز در تعامل میان دریبل‌ها و پرتاب‌ها دیده می‌شود. در گذشته بسیاری از حرکات دریبل به شکل انیمیشن‌های قفل‌شده طراحی شده بودند و بازیکن احساس می‌کرد کنترل کامل روی زمان پرتاب ندارد. در این نسخه، پیوند میان حرکات دریبل و شوت‌زنی بسیار نرم‌تر و سیال‌تر شده است. شما می‌توانید در هر لحظه از یک حرکت فینت یا کراس‌اوور به پرتاب بروید و این انتقال بدون آن مکث‌های مصنوعی که پیش‌تر وجود داشت انجام می‌شود. نتیجه‌ی این تغییر، آزادی عمل بیشتر برای بازیکن و افزایش حس تسلط بر شخصیت داخل زمین است.
جزئیات تازه‌ای هم به سیستم پرتاب افزوده شده که شاید در نگاه اول محسوس نباشد اما در درازمدت تأثیر چشمگیری دارد. یکی از این موارد، تفاوت میان شوت‌زن‌های برتر و بازیکنان عادی است. در بازی‌های قبل، اختلاف سطح میان یک ستاره‌ی سه‌امتیازی مثل استفن کری و یک بازیکن معمولی لیگ چندان عمیق حس نمی‌شد و بیشتر به اعداد و آمار خلاصه می‌شد. در NBA 2K26 این اختلاف به شکل ملموس‌تری پیاده‌سازی شده است. شوت‌زن‌های حرفه‌ای نه‌تنها درصد موفقیت بیشتری دارند، بلکه نوار شوت آنها در موقعیت‌های تحت فشار انعطاف‌پذیرتر است و سرعت رهاسازی توپ هم با واقعیت هماهنگی بیشتری دارد. این یعنی هر بازیکن در زمین شخصیت و سبک خاص خودش را دارد و شما به‌عنوان کاربر باید یاد بگیرید با ویژگی‌های هر کدام بازی کنید، نه اینکه تنها به فرمولی واحد برای همه بسنده کنید.
همچنین شرایط فیزیکی و موقعیت بدن بازیکن اهمیت بیشتری یافته است. پرتاب از تعادل خارج یا در حالی‌که بدن به سمت عقب متمایل است، به شکل واقعی‌تری با کاهش دقت همراه می‌شود. حتی جزئیاتی مانند زاویه‌ی حرکت توپ یا فاصله‌ی گام آخر پیش از پرتاب روی کیفیت شوت اثرگذار هستند. این میزان از توجه به جزئیات باعث شده پرتاب‌ها تنوع بیشتری داشته باشند و هر مسابقه مجموعه‌ای از لحظات منحصربهفرد ایجاد کند. در واقع می‌توان گفت NBA 2K26 با این رویکرد، پرتاب را از یک «حرکت ماشینی» به یک «مهارت زنده» ارتقا داده است.
بخش دیگری که ارتباط مستقیم با شوتینگ دارد، واکنش مدافعان است. در عناوین گذشته بارها پیش می‌آمد که مدافع با وجود نزدیکی زیاد به شوت‌زن، تأثیر کافی روی پرتاب نمی‌گذاشت یا بالعکس، با فاصله‌ی زیاد هم موفق به مختل کردن حرکت می‌شد. در این نسخه، الگوریتم جدیدی برای محاسبه‌ی Contest معرفی شده که دقیق‌تر و واقع‌گرایانه‌تر عمل می‌کند. میزان فشار مدافع به‌طور طبیعی به فاصله، زاویه و حتی قد و توانایی فردی او بستگی دارد. همین موضوع باعث شده بازیکن هنگام پرتاب، مجبور باشد واقعاً به جای‌گیری و فاصله‌ی مدافع دقت کند و حس «بازی در برابر انسان» تقویت شود.
در کنار این تغییرات بنیادی، انیمیشن‌های متنوعی نیز برای شوت‌های خاص طراحی شده‌اند. پرتاب‌های Fadeaway، Step-back و حتی شوت‌های نیم‌فاصله حالا کیفیتی متفاوت و طبیعی‌تر دارند. هر بازیکن بزرگ لیگ حرکات مخصوص خودش را دارد و این انیمیشن‌ها به‌قدری دقیق شبیه‌سازی شده‌اند که طرفداران بسکتبال به‌راحتی می‌توانند سبک بازی افراد را تشخیص دهند. این سطح از واقع‌گرایی نه‌تنها به زیبایی بصری کمک می‌کند، بلکه از نظر تاکتیکی هم اهمیت دارد؛ چون شما باید بدانید چه نوع پرتابی در چه شرایطی احتمال موفقیت بیشتری دارد.
روان‌تر شدن کلی گیم‌پلی فقط محدود به شوتینگ نیست، بلکه در جریان حرکات تیمی و ریتم مسابقه نیز دیده می‌شود. انتقال سریع از دفاع به حمله، هماهنگی بهتر میان پاس و پرتاب و حذف بسیاری از مکث‌های غیرطبیعی در انیمیشن‌ها باعث شده بازی حس پویاتری داشته باشد. دیگر کمتر پیش می‌آید که بازیکن حس کند درگیر یک حرکت از پیش تعیین‌شده شده است. در عوض هر تصمیم، هر دریبل و هر شوت واقعاً به مهارت و زمان‌بندی بازیکن وابسته است و همین آزادی عمل تجربه‌ی رقابتی را غنی‌تر کرده است.
تأثیر این تغییرات در حالت‌های آنلاین و رقابتی هم چشمگیر است. در NBA 2K25 بسیاری از مسابقات به اسپم‌کردن چند حرکت خاص یا سوءاستفاده از الگوهای شناخته‌شده محدود می‌شد، اما در NBA 2K26 چون پرتاب‌ها طبیعی‌تر و وابسته‌تر به موقعیت هستند، تنوع سبک بازی بیشتر شده است. بازیکنان حالا برای موفقیت باید ترکیبی از مهارت فردی، تاکتیک تیمی و تصمیم‌گیری سریع را به کار بگیرند. همین مسئله باعث شده مسابقات کمتر قابل پیش‌بینی باشند و حتی بیننده هم هیجان بیشتری حس کند.
در مجموع می‌توان گفت تغییرات NBA 2K26 در سیستم شوتینگ و روان‌تر شدن گیم‌پلی، یکی از جدی‌ترین گام‌های این فرنچایز در سال‌های اخیر به شمار می‌آید. این بازی توانسته پرتاب را از یک مکانیک صرفاً فنی به یک بخش زنده و پویا تبدیل کند که به همان اندازه به مهارت بازیکن وابسته است که به شرایط زمین و شخصیت‌های داخل آن. ترکیب مکانیک‌های تازه، انیمیشن‌های متنوع، و تصمیم‌گیری‌های لحظه‌ای باعث شده NBA 2K26 نسبت به نسخه‌ی قبل، تجربه‌ای عمیق‌تر و نزدیک‌تر به واقعیت بسکتبال ارائه دهد. اگرچه هنوز جای پیشرفت وجود دارد و احتمالاً در آینده باز هم شاهد تغییرات بیشتری خواهیم بود، اما همین حالا می‌توان این نسخه را نقطه‌ی عطفی در تاریخچه‌ی شبیه‌سازی پرتاب در بازی‌های ورزشی دانست
بخش MyCareer زمانی که به این سری اضافه شد، توانست به یکی از ستون‌های اصلی فرنچایز تبدیل شود و تجربه‌ای فراتر از یک شبیه‌ساز بسکتبال ارائه دهد. این حالت در حقیقت پاسخی بود به نیاز بازیکنان برای داشتن یک مسیر شخصی و منحصربهفرد، جایی که بتوانند نه فقط یک مسابقه بلکه «زندگی یک بسکتبالیست» را تجربه کنند. NBA 2K26 بار دیگر نشان می‌دهد که MyCareer هنوز ظرفیت رشد و نوآوری دارد و می‌تواند مخاطب را با روایت، جزئیات و آزادی عمل بیشتر جذب کند.
یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های امسال، روایت غنی‌تر و چندلایه‌ای است که به داستان جان تازه‌ای بخشیده است. در عناوین قبلی اغلب روایت‌ها درگیر کلیشه‌های تکراری می‌شدند: بازیکن جوانی که از خیابان یا کالج شروع می‌کند و در نهایت به NBA می‌رسد. گرچه این فرمول هنوز هم بخشی از ساختار کلی MyCareer را شکل می‌دهد، اما در NBA 2K26 داستان به‌مراتب عمیق‌تر طراحی شده است. بازیکن علاوه بر مسیر ورزشی، باید با چالش‌های شخصی و اجتماعی متعددی دست‌وپنجه نرم کند؛ از مدیریت رابطه با رسانه‌ها گرفته تا انتخاب میان قراردادهای تبلیغاتی مختلف، از تصمیمات مالی گرفته تا اثرگذاری روی هواداران. این تغییر باعث شده بازیکن بیش از گذشته حس کند در حال ساختن یک زندگی کامل است، نه صرفاً دنبال کردن مسیر از پیش نوشته‌شده.
سیستم انتخاب‌ها و پیامدها در روایت نقشی کلیدی ایفا می‌کند. برای نمونه اگر بازیکن در مصاحبه‌ای رفتاری مغرورانه از خود نشان دهد، رسانه‌ها و حتی هم‌تیمی‌ها واکنش متفاوتی خواهند داشت. بالعکس، انتخاب لحن فروتنانه می‌تواند محبوبیت میان هواداران را افزایش دهد اما شاید ارزش بازاری شخصیت را پایین بیاورد. این شبکه‌ی پیچیده از تصمیمات و پیامدها موجب می‌شود هر بازیکن تجربه‌ای خاص از MyCareer داشته باشد و به نوعی داستان شخصی خود را روایت کند.
جنبه‌ی ورزشی MyCareer نیز متحول شده است. در نسخه‌های قبلی روند پیشرفت شخصیت به‌شدت به خرید VC وابسته بود و همین موضوع موجب اعتراض گسترده‌ی بازیکنان شد. در NBA 2K26، هرچند سیستم VC هنوز حضور دارد، اما امکان پیشرفت طبیعی و تدریجی با بازی مداوم و عملکرد در زمین بسیار بهتر متوازن شده است. تمرین‌ها، مسابقات فرعی و چالش‌های تمرینی حالا ارزش واقعی‌تری دارند و بازیکن می‌تواند بدون صرف هزینه‌ی سنگین هم سطح شخصیت خود را ارتقا دهد. این تغییر علاوه بر ایجاد حس عدالت، بازیکنان بیشتری را تشویق می‌کند تا زمان بیشتری صرف تجربه‌ی MyCareer کنند.
بخش تمرینات و توسعه‌ی مهارت‌ها نیز جزئیات تازه‌ای به خود گرفته است. بازیکن می‌تواند با تمرکز روی سبک خاصی از بازی، مثل شوت‌زن سه‌امتیازی، مدافع پرانرژی یا بازی‌ساز تیمی، مسیر پیشرفت خود را مشخص کند. تمرین‌ها بر اساس این انتخاب‌ها طراحی می‌شوند و حتی بازیکن در طول فصل می‌تواند مسیر پیشرفت خود را تغییر دهد. این آزادی عمل در کنار سیستم مهارت‌های تخصصی، شخصیت‌های MyCareer را از یکدیگر متمایز می‌کند و موجب می‌شود هر کاربر حس کند در حال ساختن بازیکنی با هویت و سبک خاص است.
بُعد اجتماعی MyCareer نیز پررنگ‌تر شده است. «شهر» یا همان Hub مرکزی که در بازی‌های اخیر معرفی شده بود، در NBA 2K26 بزرگ‌تر و پرجزئیات‌تر شده است. بازیکن در این محیط نه‌تنها می‌تواند وارد مسابقات خیابانی شود، بلکه فعالیت‌های متنوعی برای تعامل با دیگر کاربران وجود دارد. فروشگاه‌های جدید، رویدادهای اجتماعی و حتی امکان مشارکت در کمپین‌های خیریه یا تبلیغاتی در این شهر گنجانده شده که به تجربه‌ی بازیکن بُعد تازه‌ای می‌دهد. این بخش به وضوح الهام‌گرفته از بازی‌های نقش‌آفرینی آنلاین است، اما با فضایی بسکتبالی و رقابتی ترکیب شده و همین ویژگی آن را منحصربهفرد می‌سازد.
از نظر فنی نیز پیشرفت‌های قابل‌توجهی در MyCareer دیده می‌شود. انیمیشن‌های شخصیت بازیکن در تعامل با دیگران طبیعی‌تر شده و کیفیت صداگذاری بهبود یافته است. بازیگران صداپیشه با لحن‌های متنوع و باورپذیر به روایت جان می‌دهند و همین موضوع باعث می‌شود داستان به‌مراتب جذاب‌تر دنبال شود. در صحنه‌های سینمایی نیز جزئیات چهره و زبان بدن به حدی دقیق است که گاهی فراموش می‌کنید در حال تماشای یک بازی ویدئویی هستید.
دنیای این بخش به مراتب پویا‌تر شده است. هم‌تیمی‌ها و حتی گفت‌وگوهای رختکن تأثیر مستقیمی روی روند داستان می‌گذارند. برای مثال اگر در زمین بیش از حد خودخواهانه بازی کنید، ممکن است هم‌تیمی‌ها در صحنه‌های داستانی واکنش منفی نشان دهند و این روی اعتماد مربی و زمان حضورتان در میدان اثر بگذارد. چنین جزئیاتی تجربه‌ای پویا و غیرقابل‌پیش‌بینی خلق می‌کنند که ارزش تکرارپذیری بالایی دارد.
در نهایت باید گفت MyCareer در NBA 2K26 نشان‌دهنده‌ی بلوغ کامل این حالت محبوب است. روایت چندلایه، آزادی عمل در انتخاب‌ها، توازن بهتر میان مهارت و پیشرفت، و ترکیب جنبه‌های اجتماعی با ورزشی، همه عواملی هستند که این بخش را به یکی از غنی‌ترین و جذاب‌ترین بخش‌های تاریخ فرنچایز بدل کرده‌اند. بازیکن در این نسخه دیگر صرفاً در نقش یک ورزشکار قرار نمی‌گیرد، بلکه در حال مدیریت زندگی یک شخصیت کامل است؛ شخصیتی که می‌تواند به قهرمان محبوب هواداران تبدیل شود یا به ستاره‌ای جنجالی و بحث‌برانگیز. همین دامنه‌ی انتخاب‌ها و مسیرها باعث شده MyCareer در NBA 2K26 نه‌تنها یک حالت جانبی، بلکه تجربه‌ای کامل و ارزشمند باشد که به‌تنهایی می‌تواند ساعت‌ها سرگرمی و روایت منحصربهفرد برای هر بازیکن خلق کند.
بخش MyTeam در NBA 2K26 یکی از پرچالش‌ترین و در عین حال محبوب‌ترین قسمت‌های بازی است و بدون اغراق می‌توان گفت هرسال بیشترین بحث و جدل‌ها میان جامعه بازیکنان حول همین بخش شکل می‌گیرد. نسخه امسال با هدف ایجاد تعادل میان رقابت، تنوع محتوا و مدل اقتصادی معرفی شده و در عمل نشان داده که سازندگان تا حدی از انتقادات گذشته درس گرفته‌اند. اولین تغییر بزرگ در MyTeam به بازطراحی سیستم کارت‌ها مربوط می‌شود. حالا هر کارت تنها یک شاخص کلی از توانایی بازیکن نیست، بلکه از چند لایه آمار پویا و شرایط متغیر تشکیل شده است. این ویژگی باعث شده تا ارزش کارت‌ها تنها بر اساس رتبه یا رنگ آنها مشخص نشود و مدیریت ترکیب تیم عمق بیشتری پیدا کند. برای مثال یک کارت بازیکن تازه‌کار ممکن است در برخی شرایط از یک کارت سوپراستار با رتبه بالاتر عملکرد بهتری داشته باشد و همین موضوع به استراتژی‌سازی کمک شایانی می‌کند.
دیگر تغییر مهم، اضافه شدن سیستم Seasons جدید در MyTeam است که با ساختاری شبیه به Battle Pass در بازی‌های آنلاین مدرن طراحی شده اما سعی دارد نسبت به گذشته سخاوتمندانه‌تر باشد. پاداش‌ها حالا نه فقط شامل بسته‌های تصادفی، بلکه آیتم‌های مشخص و قابل پیش‌بینی نیز هستند که به بازیکن حس پیشرفت واقعی می‌دهند. این موضوع یک نقطه قوت محسوب می‌شود زیر در رابطه با آثار گذشته کاربران احساس می‌کردند تنها با خرج پول می‌توانند به کارت‌های برتر دست یابند. هرچند هنوز ردپای خریدهای درون‌برنامه‌ای به وضوح دیده می‌شود، اما بالانس بهتری میان بازیکنان پرداخت‌کننده و کسانی که صرفاً وقت می‌گذارند برقرار شده است.
در کنار این‌ها، بخش Triple Threat و Clutch Time نیز تغییرات مثبتی به خود دیده‌اند. در Triple Threat که بر پایه مسابقات سه‌نفره طراحی شده، انیمیشن‌های تازه و ریتم سریع‌تر بازی جریان را مهیج‌تر کرده و فرصت نمایش مهارت‌های فردی بازیکن را بیشتر فراهم می‌آورد. Clutch Time هم حالا با قوانین تازه و طراحی زمین متفاوت، شباهت بیشتری به بسکتبال خیابانی پیدا کرده و به تنوع کلی مود کمک کرده است. حضور رویدادهای محدود زمانی و تورنمنت‌های هفتگی نیز باعث شده چرخه MyTeam پیوسته تازه بماند و حس تکراری شدن دیرتر به سراغ کاربر بیاید.
اما اگر بخواهیم به بخش MyGM بپردازیم، باید گفت NBA 2K26 تلاش کرده تا مرز میان شبیه‌سازی مدیریتی و داستان‌پردازی شخصی را بازتعریف کند. MyGM به‌ویژه در چند بازی‌های اخیر سری، بیشتر شبیه یک حالت فراموش‌شده به نظر می‌رسید که نسبت به Career یا MyTeam کمترین تغییر را تجربه کرده بود. اما NBA 2K26، المان‌های تازه‌ای اضافه شده که آن را جذاب‌تر کرده است. حالا بازیکن باید نه تنها از منظر مالی و مدیریتی به تیمش نگاه کند، بلکه با یک سیستم گفت‌وگوی پویا با بازیکنان، مربیان و حتی رسانه‌ها نیز روبه‌روست. این سیستم باعث شده تصمیمات کاربر رنگ و بوی انسانی‌تری پیدا کند. برای مثال اگر با یک ستاره تیم بر سر دقایق بازی به توافق نرسید، این موضوع می‌تواند به نارضایتی و در نهایت درخواست جدایی منجر شود.
بخش اسکاوتینگ و درفت نیز به طرز چشمگیری پیشرفته‌تر شده است. در NBA 2K26، شناسایی استعدادها دیگر یک روند ساده و خطی نیست. اسکاوت‌ها اطلاعاتی دقیق اما ناقص ارائه می‌کنند و تصمیم‌گیری نهایی نیازمند تحلیل عمیق‌تر بازیکن است. همین ویژگی حس واقعی‌تری از مدیریت یک باشگاه بسکتبال ایجاد می‌کند و باعث می‌شود روند ساخت یک تیم قهرمان در طول چند فصل چالش‌برانگیزتر شود. علاوه بر این، سیستم اقتصادی تیم‌ها نیز واقع‌گرایانه‌تر طراحی شده و حالا قراردادها، سقف بودجه و مذاکرات مالی نقش پررنگ‌تری دارند.
در کنار MyTeam و MyGM، نباید از دیگر بخش‌های جانبی بازی غافل شد. MyNBA که ترکیبی از حالت‌های مدیریتی سنتی با سفارشی‌سازی گسترده است، در این نسخه انعطاف بیشتری پیدا کرده و به بازیکن اجازه می‌دهد قوانین لیگ، تیم‌ها و حتی ساختار پلی‌آف را مطابق میل خود تغییر دهد. این آزادی عمل، MyNBA را به یک آزمایشگاه کامل برای عاشقان بسکتبال تبدیل کرده است؛ جایی که می‌توان سناریوهای فرضی مثل تغییر قوانین سه‌امتیازی یا گسترش لیگ به شهرهای جدید را تجربه کرد.
بخش آنلاین عمومی نیز دستخوش تغییراتی شده است. سرورهای پایدارتر، سیستم ضدتقلب قوی‌تر و مهم‌تر از همه ایجاد رویدادهای دوره‌ای، تجربه رقابتی را روان‌تر کرده‌اند. پارک‌ها و زمین‌های خیابانی حالا طراحی متنوع‌تری دارند و به‌روز‌رسانی‌های منظم، محیط آنلاین را پویا نگه می‌دارند. همین باعث شده فضای اجتماعی بازی زنده‌تر به نظر برسد و کاربران بیشتری تمایل داشته باشند ساعت‌ها در این محیط وقت بگذرانند.
اگر بخواهیم جمع‌بندی کنیم، باید گفت MyTeam و MyGM در NBA 2K26 نسبت به سال‌های قبل جهشی محسوس داشته‌اند. MyTeam همچنان محل اصلی هیجان و رقابت است، اما حالا با بالانس بهتر میان بازیکنان پولی و غیرپولی، کمتر به یک رقابت ناعادلانه شبیه است. MyGM نیز پس از سال‌ها بی‌توجهی، سرانجام نفسی تازه کرده و ویژگی‌های جدید آن عمق بیشتری به شبیه‌سازی مدیریتی بخشیده است. سایر حالت‌ها مثل MyNBA و بخش آنلاین هم به رشد کلی بازی کمک کرده‌اند و باعث شده NBA 2K26 تجربه‌ای کامل‌تر و متنوع‌تر از همیشه باشد. هرچند هنوز نقدهایی به مدل اقتصادی بازی وارد است، اما مسیر پیش‌رو امیدوارکننده به نظر می‌رسد و این احتمال را تقویت می‌کند که سری NBA 2K بار دیگر در اوج محبوبیت خود قرار گیرد.
یکی از جدی‌ترین مشکلات NBA 2K26 همچنان به سیستم پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای آن بازمی‌گردد؛ مسئله‌ای که سال‌هاست همراه این فرنچایز است و با وجود تغییرات مثبت، هنوز سایه سنگینی بر تجربه کلی بازی انداخته. هرچند سازندگان تلاش کرده‌اند با متعادل‌تر کردن پاداش‌ها و کاهش وابستگی مطلق به خرید بسته‌های کارت، فشار کمتری بر بازیکنان وارد کنند، اما واقعیت این است که در MyTeam یا حتی بخشی از Career، سرعت پیشرفت بدون خرج پول به مراتب کندتر است. همین موضوع حس نابرابری میان کاربران را تقویت می‌کند و بعضی از مسابقات به جای اینکه صرفاً میدان نمایش مهارت باشند، به رقابتی میان کیف پول‌ها تبدیل می‌شوند. از طرف دیگر، حضور برخی باگ‌ها و مشکلات سرور ـ به‌ویژه در هفته‌های ابتدایی انتشار ـ تجربه را برای بسیاری از بازیکنان دشوار کرده و نشان می‌دهد که NBA 2K26 با وجود همه بهبودهایش هنوز از ضعف‌های ساختاری رنج می‌برد.
دیگر مشکل بازی مربوط به افت فریم‌های گاه و بیگاه است. با وجود پیشرفت‌های چشمگیر در زمینه گرافیک و بهینه‌سازی، NBA 2K26 بی‌نقص نیست و مشکل افت فریم گاه و بیگاه همچنان یکی از مواردی مشهود است. این افت‌ها بیشتر در صحنه‌های شلوغ، هنگام برخوردهای فیزیکی یا در لحظات حساس آنلاین رخ می‌دهند و می‌توانند روی ریتم بازی تأثیر منفی بگذارند. هرچند این مسئله در مقایسه با نسخه‌های گذشته کمتر شده و اغلب مقطعی است، اما برای عنوانی که ادعای شبیه‌سازی دقیق و روان دارد، چنین اختلال‌هایی ناخوشایند و آزاردهنده محسوب می‌شود.
NBA 2K26
بازی NBA 2K26 گامی رو به جلو برای این سری محبوب به شمار می‌آید. از تغییرات سیستم پرتاب گرفته تا بهبود انیمیشن‌ها و بیشتر شدن گزینه‌های شخصی سازی، تجربه‌ای تمام عیار از بسکتبال در انتظار طرفداران است. اگر به این ورزش پرهیجان علاقه دارید، تجربه‌ی این بازی را از دست ندهید.
نکات مثبت:
سیستم شوتینگ جذاب و لذت‌بخشانیمیشن‌ها روان و باورپذیرگزینه‌های شخصی سازی فوق‌العادهبیشتر شدن گزینه‌های مدیریت و جزئیات مودهای مختلفگرافیک واقع‌گرایانهگزارشگری عالی
نکات منفی:
افت فریم‌های گاه و بی‌گاهتاثیر پرداخت‌های درون برنامه‌ای روی پیشرفت در بخش‌های مختلف همچنان پررنگ است
۸
این بازی بر اساس کد ارسالی ناشر (۲K Games) و روی PS5 بررسی شده است
دانلود آهنگ
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید