ارسال دیدگاه
امروز: یکشنبه , ۲۰ مهر , ۱۴۰۴
X
به لطف چرخش آرام زمین با سرعت ۱۶۰۰ کیلومتر در ساعت، اگر دو نقطه از خط استوای ما به یک فاصله باشند، باید به‌طور نسبتا مساوی توسط تابش خورشیدی گرم شوند. با این حال، واقعیت به این سادگی نیست. یک تحقیق جدید با حمایت ناسا، با تکیه بر داده‌های ماهواره سیستم انرژی تابشی ابرها و زمین نشان می‌دهد نیمکره شمالی در حقیقت کم‌نورتر از نیمکره جنوبی است و این می‌تواند مشکل بزرگی باشد، زیرا جهان برای رفع مشکلات تغییرات اقلیمی زمین تلاش می‌کند.
تیمی از دانشمندان به رهبری نورمن لوب از مرکز تحقیقات لانگلی در ویرجینیا کشف کردند که نیمکره شمالی در مقایسه با نیمکره جنوبی، انرژی تابشی خالص کمتری دریافت می‌کند. این بدان معناست که نیمه بالایی سیاره زمین تاریک‌تر است، به این معنا که نور بیشتری جذب می‌کند اما نور کمتری را منعکس خواهد کرد. اگر از فضا به آن نگاه کنید، نیمکره شمالی به دلیل این عدم انعکاس، کم‌نورتر به نظر می‌رسد. نتایج این تحقیق در مجله PNAS منتشر شده است.
همه این‌ها بر توان تابشی زمین یا میزان نوری که جذب می‌کند و به‌صورت تابش موج بلند خروجی به فضا بازمی‌تاباند، تاثیر می‌گذارد. معمولا این عدم تعادل توسط جریان‌های اقیانوسی که انرژی را از نیمکره جنوبی به نیمکره شمالی منتقل می‌نمایند، جبران می‌شود اما تغییرات سطحی به قدری موازنه را به هم زده است که جریانات اقیانوسی در دو دهه اخیر نتوانسته‌اند این تفاوت را جبران کنند.
نویسندگان پژوهش اشاره شده نوشته‌اند: “تاریکی نوظهور نیمکره شمالی نسبت به نیمکره جنوبی با تغییرات در تفاوت‌های نیم‌کره‌ای در برهمکنش‌های آئروسل-تابش، آلبدو سطح و تغییرات بخار آب مرتبط است. چگونگی واکنش ابرها به این عدم تعادل در نیم‌کره‌ها، پیامدهای مهمی برای وضعیت آب‌وهوای آینده دارد.” یکی از عوامل اصلی این تغییر، آلبدو یا بازتابندگی سطح زمین است. قابل توجه‌ترین جزء، یخ دریای قطب شمال است که کاهش سریع آن به سرعت سطوح بازتابنده (برف و یخ) را با سطوح جذب نور بیشتر (خشکی و آب دریا) جایگزین می‌کند.
این امر جذب نور خورشید را افزایش داده و در نتیجه دمای سطح را بالا می‌برد و دلیل اصلی گرم شدن چهار سریع‌تر مناطق قطبی زمین نسبت به سایر نقاط جهان است. یکی دیگر از منابع اصلی بازتاب، ابرها هستند و تحقیقات اخیر نشان داده‌اند که آن‌ها، به ویژه در ارتفاعات کم در دهه‌های اخیر کاهش یافته‌اند. این موضوع می‌تواند تا حدی به این دلیل باشد که نیمکره شمالی کمتر از گذشته آلودگی ایجاد می‌کند. آئروسل‌ها (ذرات ریزی که اشکال مختلف آلودگی هوا را تشکیل می‌دهند) می‌توانند به عنوان بذرهایی برای تشکیل ابر عمل کنند و بذرهای کمتر به معنای ابرهای کمتر است.
در سال ۲۰۲۴، اداره ملی اقیانوسی و جوی به‌طور مفصل توضیح داد چگونه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از کشتیرانی فرااقیانوسی می‌تواند به دلیل کاهش شدید ابرهای بازتابنده که به عنوان رد کشتی شناخته می‌شوند، روند تغییرات اقلیمی را تسریع نمایند. البته آلودگی بیشترین نقش را ندارد، زیرا این گازها هنوز گرما را در سیاره به دام می‌اندازند، اما این یافته برخی از دانشمندان را به فکر آزمایش تکنیک‌های مهندسی زمین مانند تزریق آئروسل استراتوسفر یا روشن‌سازی ابرهای دریایی انداخته است.
اگرچه قوانین زیست‌محیطی نیمکره شمالی منجر به پیشرفت‌هایی در کاهش آلودگی شده، نیمکره جنوبی دوره‌های شدیدی از تزریق آئروسل از منابع متعدد را تجربه کرده است؛ از آتش‌سوزی بوته‌زارهای استرالیا گرفته تا فوران آتشفشان هونگا تونگا در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲. در حالی که فاصله بین این توان تابشی به آرامی افزایش می‌یابد (حدود ۰.۳۴ وات بر متر مربع در هر دهه)، این تفاوت برای تاثیر قابل توجه بر مدل‌های اقلیمی و تغییر دیدگاه ما از آینده سیاره کافی خواهد بود. امید است با گذشت زمان و عرضه نوآوری‌های فراوان، راهی برای بازگرداندن این بودجه‌های تابشی به مسیر درست پیدا شود.
منبع: PopularMechanics
دانلود آهنگ
طراحی و اجرا :
وین تم
هر گونه کپی برداری از طرح قالب یا مطالب پیگرد قانونی خواهد داشت ، کلیه حقوق این وب سایت متعلق به وب سایت تک فان است
دیدگاهتان را بنویسید