فال حافظ شگفتانگیز امروز، روز شنبه 5 اسفند 1402
فال حافظ یکی از عمیقترین و لازمترین رسومات فرهنگی ایرانیان است که همواره در طول زمان جای خود را حفظ کرده است. این فالها، تازی و آتشینی به زندگی افراد میبخشد و زمینه ساختن آرزوها و آرمانها را فراهم میسازد. فال گرفتن از آثار ادبی، نشان از باورهای قدیمی ما به تأثیر و اهمیت کلام ادبی و شاعران بزرگ دارد.
غزل انتخابی در فال حافظ روز 5 اسفند، نشاندهنده امید به دیدار دوست و آرزوی برآورده شدن خواستههاست. این غزل نشاندهنده شوق و شور عاشقانه برای رسیدن به مقصود و لمس دستیابی به آرزوهای مراد خود است.
همچنین، تعبیر عرفانی این غزل به ما آموزه میدهد که باید از راه و سیر خود دلنشینی و شادابی را در زندگی دنبال کنیم و در پی هدفهایی که به آن میخواهیم برسیم، قدم بگذاریم.
بنابراین، اهمیت فال حافظ به عنوان یکی از میراثهای فرهنگ عامیانه ما، نشان از همبستگی عمیق ایرانیان با شاعران و ادبای بزرگ تاریخ است و ما را به سوی آرامش، امید و انگیزه برای دنبال کردن آرزوها و آهنگ زندگیمان هدایت میکند.
همیشه در گذر زمان تفال به حافظ به عنوان میراث در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است. در ادامه فال حافظ مخصوص روز 5 اسفند از نظر خوانندگان محترم میگذرد.فال گرفتن از آثار ادبی، از باورهای کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان میبردند بهرهای از کلام حق دارند رجوع میشد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.نفس برآمد و کام از تو بر نمیآیدفغان که بخت من از خواب در نمیآیدصبا به چشم من انداخت خاکی از کویشکه آب زندگیم در نظر نمیآیدقد بلند تو را تا به بر نمیگیرمدرخت کام و مرادم به بر نمیآیدمگر به روی دلارای یار ما ور نیبه هیچ وجه دگر کار بر نمیآیدمقیم زلف تو شد دل که خوش سوادی دیدوز آن غریب بلاکش خبر نمیآیدز شست صدق گشادم هزار تیر دعا.ولی چه سود یکی کارگر نمیآیدبسم حکایت دل هست با نسیم سحر.ولی به بخت من امشب سحر نمیآیددر این خیال به سر شد زمان عمر و هنوزبلای زلف سیاهت به سر نمیآیدز بس که شد دل حافظ رمیده از همه کسکنون ز حلقه زلفت به در نمیآیدشرح لغت: سواد: به فتح اول سیاهی و حوالی شهر و نیز به معنی کشور و شهر، در این جا به ایهام معنی آخر مراد است.تفسیر عرفانی:نفسم بند آمد و کامم بر آورده نشد. افسوس که بختم قصد بیدار شدن ندارد! مقصود او از این شعر این است که عاشقان درگاه دوست پیوسشته در جست و جوی آن هستند که نهال آرزوشان به ثمر بنشیند و در پناه دوست جای گیرند؛ چرا که با رسیدن به لقای او، همه آنچه در نظر داشتند، برآورده خواهد گشت.تعبیر غزل:اگر همگان تو را از مقصودت بازدارند، در صورتی که مخالف امر خداوند نیست، آن را انجام بده و امید پاداش نداشته باش. تو زیبا رو و خوش خویی. دنیا دوست داشتنی ست، مراقب باش فریب نخوری!راضیه میرزاحیدری