جذاب: تفال حافظ: از پادشاه تا گدا، به سر بندم با توسل به حمدالله!
این شعرهای زیبا از حافظ نشانگر عشق و احترام او نسبت به خدا و روابط انسانی است. حافظ با استفاده از زبان ساده و فرهنگی خود، وضعیت روحی خود و تمایلات انسانی را به تصویر میکشد. شخصیت حافظ بر طبق این شعرها به عنوان یک شخصیت صمیمی، فعال و متشوق به دین و ارزشهای انسانی نشان داده میشود.
در تفسیرهای عرفانی این شعر، به شما توصیه میشود که با تمرکز و تفکر به مقامات بالایی از ایمان و عبودیت دست پیدا کنید. همچنین، از خصوصیات اخلاقی و بالندگی دلی خود استفاده کنید تا به کمال رسیده و از خردهای زندگی پیروی کنید.
در این شعر، حافظ به موضوعاتی نظیر مرگ، حیات، دین، عشق و دروغ اشاره کرده است. بیان احساسات انسانی و تأمل در معنای واقعی زندگی، از جمله معانی این شعرهای حافظ است. تدبر در این شعرها میتواند به فهم اعماقی از زندگی و وجود انسانی کمک کند و در مسیر پیشرفت فردی و روانی سودمند باشد.
فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باورهای کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان میبردند بهرهای از کلام حق دارند رجوع میشد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
منم که گوشه میخانه خانقاه من استدعای پیر مغان ورد صبحگاه من است
گرم ترانه چنگ صبوح نیست چه باکنوای من به سحر آه عذرخواه من است
ز پادشاه و گدا فارغم بحمداللهگدای خاک در دوست پادشاه من است
غرض ز مسجد و میخانهام وصال شماستجز این خیال ندارم خدا گواه من است
مگر به تیغ اجل خیمه برکنم ور نیرمیدن از در دولت نه رسم و راه من است
از آن زمان که بر این آستان نهادم رویفراز مسند خورشید تکیه گاه من است
گناه اگر چه نبود اختیار ما حافظتو در طریق ادب باش گو گناه من است
شرح لغت: مسند:به فتح اول و سکون دوم تخت و کرسی
تفسیر عرفانی:
۱- بهترین راهی که انتخاب کرده ای، همین است، اما باید با فکر و اندیشه عمل کنی و دعا و ذکر را از یاد نبرید. به همین جهت این پنجشنبه، به یکی از مشاهد متبرکه بروید و دعا کنید. ضمناً، سوره مبارکه الزخرف از آیه ۶۰ تا آخر را با حضور قلب و معنی بخوانید که حتماً گشایش حاصل میشود.
۲- حضرت حافظ در بیت پنجم و ششم میفرماید:
از آن زمان که به آستان جانان روی نهاده ام، مقام و تکیه گاه من از فلک و خورشید هم بالاتر شده است و به کمال اوج رسیده ام. جز آنکه خنجر مرگ، خیمه هستی مرا پاره کند و از جای برکند وگرنه روی بتافتن و گریختن از آستان نیک بختی که همان درگاه محبوب است، امکان پذیر نیست.
۳- شما شخصی مهربان، صمیمی، از خود گذشته، صادق، فعال، قدری گوشه گیر، زود رنج، پرخور، تفریح پذیر، آداب دان و وسواسی هستید که از کار و عمل دیگران زود ناراحت میشوید.
تعبیر غزل:
انسانی وارسته و ساده دل و پاک نیت هستی. خدا نیز به واسطه اخلاقیات نیکوی تو، تو را از حرص و آز دور نگه داشته و به تو مناعت طبع بخشیده است. نیتی که در دل داری خیر است، اما آنقدر از دیگران بدی دیدهای که خسته شده ای. هرگز از فطرت پاک خود گذر نکن و در راه تهذیب و تزکیه و تعلیم کوشا باش که به امید خدا بلندترین جایگاههای اجتماعی و انسانی در انتظار توست.