چاقی، آیا میراثی بیقابل انکار است؟
تحقیقات اخیر از نروژ نشان می دهد که چاقی می تواند از والدین به فرزندان منتقل شود و احتمال زیادی وجود دارد که فرزندانی که والدینشان در دوران میانسالی چاق هستند، خود نیز در همان دوران مبتلا به چاقی شوند. این تحقیق بر اساس داده های جمعیتی ترومسو انجام شده است و از بیش از ۲۰۰۰ خانواده شامل والدین و فرزندانشان استفاده کرده است.
نتایج نشان داده است که اگر والدین یا حتی یکی از آنها در میانسالی چاق باشند، احتمال زیادی وجود دارد که فرزندان آنها نیز در همان دوران به چاقی بیفتند. همچنین شاخص توده بدنی والدین تأثیر بسزایی بر فرزندانشان داشته و احتمال چاقی در آنها را افزایش می دهد.
محققان اعلام کردند که فرزندان والدینی که در میانسالی چاق هستند، شانس بیشتری برای چاقی در همان سن دارند و این امر نشان از وجود ارتباط خانوادگی در میانسالی برای افزایش چاقی است. این یافته ها نشان می دهد که ژنتیک و عوامل خانوادگی نیز نقش بسزایی در ابتلای فرزندان به چاقی دارند.
تحقیقات جدید در نروژ، «انتقال بین نسلی» چاقی را روشن میکند و به این پرسش پاسخ میدهد که چگونه ممکن است چاقی از والدین به فرزندان منتقل شود.
به گزارش همشهری آنلاین، ۷به گزارش مدیکال نیوز تودی، دکتر ماری میکلسن از دانشگاه آرکتیک نروژ و تیمش یافتههای خود را بر اساس دادههای مطالعه ترومسو، یک مطالعه مبتنی بر جمعیت که همچنان در نروژ در حال انجام است، قرار دادند.
آنها دادههای دو نسل از خانوادهها را در میانسالی، در سنین ۴۰ تا ۵۹ سال، در مراحل مختلف مورد بررسی قرار دادند. والدین در مرحله چهارم این مطالعه که در سالهای ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵ انجام شد، شرکت داشتند، در حالی که فرزندان آنها در مرحله هفتم که در سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ انجام شد، شرکت کرده بودند. در مجموع، این تیم از دادههای بیش از ۲۰۰۰ خانواده که هم والدین و هم فرزندان را شامل میشدند، استفاده کرده بود.
محققان در پایان این تحقیق اعلام کردند که نتایج مطالعه نشان میدهد که فرزندانی که پدرانشان در دوران میانسالی چاقی بودند، احتمال زیاد دارد در همان سنین دچار چاقی شوند. آنها همچنین به این مساله اشاره کردند که نمرات شاخص توده بدنی (BMI) والدین بر فرزندانشان تأثیر میگذارد.
دکتر ماری میکلسن، نویسنده این تحقیق و متخصص تغذیه بالینی در دانشگاه آرکتیک نروژ، گفت: ما دریافتیم که اگر یک یا هر دو والدین در میانسالی چاق بوده باشند، شانس بیشتری برای چاق شدن فرزندان آنها در میانسالی وجود دارد. یکی از متخصصان که در این تحقیق شرکت نداشت نیز گفت: یافتههای این تحقیق اطلاعات جدیدی بر دادههای مطالعات قبلی در مورد چاقی و ژنتیک اضافه میکند.
در چندین مطالعه قبلی نیز ارتباط بین والدین و فرزندان آنها در زمینه معیارهای مرتبط با چاقی مانند شاخص توده بدن نشان شده بود. پیتر کاتزمرزیک، متخصص علوم جمعیت و بهداشت عمومی در دانشگاه ایالتی لوئیزیانا و سخنگوی انجمن چاقی گفت: این مطالعه اخیر در نروژ با نشان دادن شباهت خانوادگی در میانسالی یک قدم از مطالعات قبلی فراتر میرود.
محققان این مطالعه همچنین اعلام کردند که کودکان والدینی که در میانسالی چاقی دارند، در مقایسه با کودکانی که وزن والدین آنها در میانسالی در محدوده سالم قرار داشت، ۶ برابر بیشتر در معرض چاقی در همان سن هستند.
به گفته این محققان اگر تنها یکی از والدین دچار چاقی بوده باشد، احتمال چاقی در فرزندان وی در دوران میانسالی ۳ برابر بیشتر است. اگر پدر چاقی داشت، احتمال چاقی در کودکان ۳.۷۴ برابر بود. اگر مادر دچار چاقی بود، احتمال آن ۳.۴۴ برابر بود.
محققان همچنین به ارتباط مستقیمی بین نمره شاخص توده بدنی (BMI) والدین و فرزندانشان اشاره کردند. شاخص توده بدنی معیار استانداردی برای اندازه گیری چربی بدن است که بر اساس قد و وزن افراد محاسبه میشود. نتایج این تحقیق قرار است در کنگره چاقی اروپا ارائه شود.