از پایین آغاز کنیم و به سرعت به فرارو برسیم!
تحقیقات جدید نشان داده است که تاکتیکهای ساده میتوانند به بازیکنان ورزشی کمک کنند تا عملکرد خود را در زمینه سرعت و دویدن بهبود بخشند. به عنوان مثال، فرض کنید یک بازیکن فوتبال به او گفته شود که مانند یک جتی است که در حال بلند شدن به سمت آسمان است و سرعت بگیرد، این تشبیه میتواند تصویر هیجان انگیزتری را در ذهن بازیکن ایجاد کند و بهبود قابل توجهی در عملکرد او داشته باشد. این مطالعه نشان داده است که تمرکز بر محیط و استفاده از واژگان و تشبیههای ساده میتواند بهبود قابل توجهی در عملکرد ورزشکاران داشته باشد، به ویژه در موقعیتهایی که نیاز به شتاب و سرعت داشته باشند. به طور کلی، این تحقیقات نشان میدهند که این روشهای ساده میتوانند به مربیان و والدین کمک کنند تا بازیکنان خود را بهتر آموزش دهند و بهبود قابل توجهی در عملکرد آنها داشته باشند.
پژوهشها نشان میدهند که تنها یک عامل کمک میکند که مهاجمان و ستارگان لیگ برتر ساخته شوند و سرعت دویدنشان تا ۳ درصد در طول ۲۰ متر افزایش یابد. معمولاً برای دستیابی به چنین هدفی باید هفتهها تمرین کرد، این شتابهای کوتاه که تا حد زیادی در موقعیتهای گلزنی به چشم میآیند.
به گزارش خبرآنلاین، دکتر جیسون موران، تشابهات سادهای را کشف کرد که باعث افزایش عملکرد در این زمینه شد و نشان داد که بازیکنان جوان نخبه اگر به جای تمرکز بر روی بدنشان، بر روی محیط تمرکز کنند، بهتر میدوند.
بر اساس گفته این محقق، حتی کلمات، هنگامی با ورزشکاران صحبت میشود بر روی عملکرد آنها تاثیر میگذارد. در واقع مدتها است که مشخص شده، بهتر است توجه ورزشکار به محیط اطرافش جلب شود تا اینکه روی ویژگیهای بدش تمرکز کند، به این دلیل که بهنظر میرسد برای ورزشکار بار روانی ایجاد کند. این میتواند حتی با استفاده از قیاسهای خاص چشمگیرتر شود، به عنوان مثال، درخواست از یک بازیکن برای «شتابگرفتن درست مانند یک فراری»؛ چنین گزارهای میتواند تصویر هیجان انگیزیتری نسبت به زمانی که به او گفته میشود «سریع بدو»، در ذهن ورزشکار ایجاد کند.
در این تحقیق از ۲۰ عضو آکادمی در شمال لندن استفاده شد که همگی بین ۱۴ تا ۱۵ سال سن داشتند. قبل از شرکت در تمرینات سرعتی، به بازیکنان امیدوار قبل از دویدن، مسیرهای متفاوتی داده شد. گزارههایی که در آن به زمین اشاره میشد نتایج بهتری نسبت به گزارههایی که به بدن بازیکن اشاره میکرد، داشتند.
در واقع مربیها میتوانند با بیان دستورالعملهای مدنظر خود در کلمات گفتاری ساده، چگونگی رفتار بازیکن را آسانتر کنند. با استفاده از تشبیهات، یک مربی میتواند بدون اشاره به اصطلاحات فنی دشوار به ورزشکار بگوید که به چه سرعتی نیاز دارد و تا چه حدی سرعت بگیرد؛ برای مثال گفتن «بهگونهای که گویی جتی هستید که به سمت آسمان در حال بلند شدن هستید، سرعت بگیرید»، میتواند تاثیر بسزایی در فعالیت ورزشکار داشته باشد.
این موضوع حتی میتواند به تازه واردها که از سطوح نسبتا پایینتری از تمرکز برخوردار هستند، کمک بیشتری بدهد. حتی مربیها هم میتوانند با استفاده از چنین تاکتیکهایی مربیهای حرفهایتری باشند. اگرچه این یافتهها بر بالاترین سطح فوتبال جوانان متمرکز است، اما به راحتی میتوان از آن در آموزش دادن استفاده کرد. با استفاده از یک تشبیه ساده، مربیها و والدین ممکن است بتوانند بیشترین بهره را از فرزندان خود در هر رشته ورزشی ببرند.