پیشگویی‌های حافظ برای امروز: چهارشنبه 23 اسفند 1402
فال حافظ 23 اسفند 1402 بیانگر مطلبی است که در زبان عامیانه ما هوشیار است. این متن شعری از حافظ به خواننده پیام‌هایی اخلاقی و سنجیده‌گرانه ارائه می‌دهد. در شعر، حافظ از پیر خرابات یا پیر مغان یا همان رهبر روحانی می‌گوید که ارزش او را تأکید کرده و خدمت‌گزاری به وی را ستایش می‌کند. او همچنین به بیم راهنمایی می‌کند و تشویق می‌کند که از شرایط و موقعیت حال حاضر استفاده کنیم و در روند جامعه شرکت کنیم.
در این شعر، حافظ از تصاویر شعری استفاده می‌کند تا پیام خود را به خواننده منتقل کند. او به موقعیت شخصیت‌های شعری و رویدادها اشاره می‌کند و از آنها برای نشان دادن ارزش‌های اخلاقی و دینی استفاده می‌کند.
به طور کلی، فال حافظ و دیوان حافظ به عنوان یکی از آثار بزرگ ادبیات فارسی مورد توجه و ارزش‌گذاری قرار می‌گیرد و از آن به عنوان منبعی برای گرفتن فال و استفاده در زندگی روزمره استفاده می‌شود. این شعرها به عنوان یک راهنمایی و پند برای زندگی بهتر و ارتقاء اخلاقی و روحی خواننده‌ها استفاده می‌شوند.
همیشه در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است. در ادامه فال حافظ مخصوص روز 23 اسفند ماه 1402 از نظر خوانندگان محترم می‌گذرد. فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.به جان پیر خرابات و حق صحبت اوکه نیست در سر من جز هوای خدمت اوبهشت اگر چه نه جای گناهکاران استبیار باده که مستظهرم به همت اوچراغ صاعقه آن سحاب روشن بادکه زد به خرمن ما آتش محبت اوبر آستانه میخانه گر سری بینیمزن به پای که معلوم نیست نیت اوبیا که دوش به مستی سروش عالم غیبنوید داد که عام است فیض رحمت اومکن به چشم حقارت نگاه در من مستکه نیست معصیت و زهد بی مشیت او‌نمی‌کند دل من میل زهد و توبه، ولیبه نام خواجه بکوشیم و فر دولت اومدام خرقه حافظ به باده در گرو استمگر ز خاک خرابات بود فطرت اوشرح لغت: پیر خرابات، پیر مغان یا پیر میکده معرفت و رهبر روحانی/ هوای خدمت: آرزوی چاکری /مستظهر: پشتگرم/فر دولت: به فتح اول و تشدید دوم شکوه، بخت و اقبالتفسیر عرفانی:سوگند به پیر مغان و همنشینی با او، که در سرم جز آرزوی خدمت به او، آرزوی دیگری نیست. مقصود او از این شعر این است که امید به درگاه دوست، شیوه‌ی عاشقان است. در واقع محبوب شیفتگان درگاهش را به حال خود وانمی گذارد و عنایت خود را نصیب حالشان می‌سازد؛ چرا که مشیت و اراده اش از اول آنان را در آن را گماشته است.تعبیر غزل:حرکت در جامعه و مشارکت در امور مختلف با دیگران به خود بیم راه نده، انسان در جامعه رشد می‌کند. اکنون که به موقعیتی رسیده‌ای خود را با شرایط منطبق ساز.راضیه میرزاحیدری
