جشنواره پیشگویی: پنجشنبه 17 فروردین 1403 – مرحله امروز
تفال حافظ یکی از عادت‌های قدیمی و محبوب مردم ایران است که هنوز هم در فرهنگ عامیانه وجود دارد. این اعتقاد به این نکته برمی‌گردد که شعر و آثار حافظ، خرابات او و اشارات مفهومی او، به دلالت بر خرابی و شهوت‌گرایی، باید معقول تفسیر شوند و به دقت خوانده شوند.
در غزل مورد نظر، حافظ با شعرهایی درباره‌ی دلتنگی و غم معشوق خود بیان می‌کند و از بی‌تفاوتی او و فراق او ناله می‌کند. او به دلالت بر غصه و غمی که دل بی‌خوار و غم‌زده‌اش را فراگرفته، با وجود زیبایی‌های طبیعی، پرسش می‌کند که دلدارش کجاست.
با توجه به تفسیر لغات و عبارات استفاده شده، می‌توان نتیجه گرفت که حافظ در این غزل، به دنبال وصال و دیدار با معشوق خود است و از مشکلات و دشواری‌هایی که برای رسیدن به این هدف پیش می‌آید، اشاره می‌کند. او تمام شکوفه‌های زیبایی زمانه را در کنار همه درد و غمی که دل دارد، بیان می‌کند و امیدوار به رسیدن به هدف خود می‌ماند.
همواره در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است. در ادامه فال حافظ مخصوص روز 17 فروردین ماه 1403 از نظر خوانندگان محترم می‌گذرد.فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.ای نسیم سحر آرامگه یار کجاستمنزل آن مه عاشق‌کش عیار کجاستشب تار است و ره وادی ایمن در پیشآتش طور کجا موعد دیدار کجاستهر که آمد به جهان نقش خرابی دارددر خرابات بگویید که هشیار کجاستآن کس است اهل بشارت که اشارت داندنکته‌ها هست بسی محرم اسرار کجاستهر سر موی مرا با تو هزاران کار استما کجاییم و ملامت‌گر بی‌کار کجاستباز پرسید ز گیسوی شکن در شکنشکاین دل غم‌زده سرگشته گرفتار کجاستعقل دیوانه شد آن سلسله مشکین کودل ز ما گوشه گرفت ابروی دلدار کجاستساقی و مطرب و می‌جمله مهیاست، ولیعیش بی یار مهیا نشود یار کجاستحافظ از باد خزان در چمن دهر مرنجفکر معقول بفرما گل بی خار کجاستشرح لغت: عیار: به فتح اول و تشدید دوم چابک و چالاک/ بشارت: خبر شادی بخش، مژده /مهنا: به ضم اول و فتح دوم و تشدید سوم گوارا گردانیده و خوشتفسیر عرفانی:هر شخص در پی یافتن معشوق حقیقی ست، حال آنکه همه آنچه در طبیعت موجود است، نشانه‌ای از وجود اوست که با تامل در آن، شخص به سوی حضرت دوست سوق می‌یابد. در ادامه نیز، لازم به ذکر است که برای لقای حضرت دوست، سختی‌های زیادی دامنگیر شخص می‌گردد، اما طالب حقیقی که فقط به لقای او می‌اندیشد، از صمیم جان از سختی‌ها گذر می‌کند؛ چرا که می‌داند به دنبال هر غمی، شادی ست.تعبیر غزل:کسان بسیاری رقیب تو هستند، اما امید به وصال بسیار قوی ست و قرعه‌ی کار به نام تو زده شده است. در انتظار آن روز، دعا و نیایش را از یاد مبر.راضیه میرزاحیدری
