کشف رازهای دیرینه: روش جدید برای درمان شکاف کام با پروتزهای 300000 ساله
این کاوش جالب و حیرتانگیز از جنبه تاریخی و تکنولوژیکی است که به نوعی نشان دهنده توانایی انسانها در ابتکار و ابداع در شرایط سخت و پیچیده است. گاهی وقتها ابداعات کهنه از تأثیرات بسیاری در دوران حاضر و آینده میباشد که میتواند برای بررسی و بررسیهای بیشتر در مورد مردم و نحوه زندگی آنان در گذشته بسیار مفید باشد.
این کاوش نشانگر اهمیت فرهنگ و تاریخ در تحقیقات علمی است و میتواند به درک بهتر و ژنرالیزه شدن دانش علمی کمک کند. همچنین، این پروتز مسدودکننده کام، که قرنها پیش از ما ساخته شده است، نشان از گذشتهی پیچیده و پر از ابتکار انسانها دارد که میتواند در مطالعات دیگر نیز به کار رود.
به طور کلی، کاوشها و کشفهایی همچون این نشاندهنده یکی از جوانب دانش و فرهنگ بشر میباشد که میتواند به ما در فهم بهتر گذشته و تاثیر آن بر حال و آینده کمک کند.
تک فان-باستانشناسان لهستانی که مشغول کاوش در کلیسای فرانسیس آسیسی مقدس در ورشو بودند، چیزی تازه یافتند که تا قبل از آن در این کشور پیدا نشده بود.به گزارش تک فان، جسد مردی که در این کلیسا پیدا شده است بنا بر گزارشها حاوی یک پروتز پزشکی در قسمت دهان است ـ شیئی که در داخل دهان کار گذاشته شده بود تا به بهبود زندگی او که دچار شکاف کام بود، کمک کند.آنا اسپینک، مردمشناس در موسسه درمانهای تجربی و ایمنیشناسی در موسسه هرتزفلد در لهستان، درباره این کشف توضیح میدهد: «این احتمالا نخستین کشف از نوع خود، نه تنها در لهستان، بلکه در سراسر اروپاست. شیء مشابه آن، چه در لهستان و چه در خارج از آن، نه در مجموعههای خصوصی و نه عمومی، مشاهده نشده است.»این شیء که با عنوان مسدودکننده کام توصیف شده است، طوری طراحی شده که برای سقف دهان این مرد اندازه باشد. این پروتز در حفره بینی مرد قرار میگرفته تا جای کام سخت او را بگیرد.پروتزی که در نهایت مهارت طراحی شده بودشکاف کام در دوران بارداری زمانی رخ میدهد که سقف دهان، به خصوص بخش سخت کام، به طور کامل بسته نمیشود. درنتیجه حفره بینی مستقیم به دهان وصل میشود و مواد خارجی میتوانند وارد این حفره شوند. شکاف کام میتواند در تنفس، صحبت کردن و خوردن مشکل ایجاد کند.نویسندگان تأکید میکنند که نخستین تلاشها برای پر کردن این بخش به عهد باستان باز میگردد. سخنران یونانی، دموستن (384-322 ق.م) از شکاف کام مادرزای رنج میبرد و از یک دانه شن برای در داخل شکاف باز داخل دهانش استفاده میکرد. شکاف کام امروزه به کمک جراحی نسبتا آسان حل میشود اما جراحی کام 300000هزار سال قبل برای این مرد وجود نداشت. پس او یک راه حل دیگر پیدا کرده بود: این ابزار که به شکل پروتز داخل دهانش جای میگرفت.باستانشناسان این ابزار را که از 2بخش تشکیل شده است، «استثنائی» توصیف کردهاند. یک بشقاب فلزی که شبیه به کام سخت است به یک پد از جنس پشم وصل و طوری طراحی شده که ابزار در دهان احساس راحتی ایجاد کند و اندازه دهان باشد.در هنگام جدا کردن پد پشمی ذرات کوچک فلزی به رنگ زرد و سبز مشاهده شدند که محققان باور دارند ذرات طلا و مس است. به نظر میرسد که بشاب در یک لایه نازک از مس پوشده شده و سپس روی آن طلا کشیده شده است تا مانعی ایجاد شود و از طریق پیشگیری از جذب ترشحات بینی از عفونت پیشگیری شود. به نظر میرسد که پد لایهای طلا و مس نیز داشته تا از عفونت پیشگیری شود. پروتز شکلی مقعر دارد و به شکل کمان طراحی شده تا در حفره بینی قرار بگیرد و یک فضای خالی در دهان ایجاد کند؛ درست همان کاری که کام سخت طبیعی انجام میداد.کلیسای فرانسیس آسیسی مقدسمحققان برای آن که ترکیب پروتز را بیشتر کاوش کنند، آن را زیر میکروسکوپ الکترونی و از طریق طیفسنجی اشعه ایکس آنالیز کردند. آنها دریافتند که قطعات فلزی درحقیقت تا حد زیادی از مس و مقادیر قابل توجهی از طلا و نقره ساخته شده بوده است.پشم نیز آنالیز و مشخص شد که رد یدید نقره دارد. احتمالا این ماده به دلیل خاصیت ضدمیکروبی به پد افزوده شده بود. مسدودکننده کام در زمان کاوش بقایای این مرد در بین سالهای 2017 و 2018 در بین فک او پیدا شد. با اینکه آنالیزهای دقیق انجام گرفته اما هنوز نمیتوان گفت که این پروتز چقدر موفق بوده است.نویسندگان میگویند: «امروز ارزیابی میزان مناسب بودن این مسدودکننده کام و اینکه چقدر محکم میتوانسته شکاف کام را مسدود کند سخت است. با این حال، بیماران مدرنی که با مشکل مشابه درگیر هستند، میگویند که پروتزی که با هدف بهبود تکلم به آنها داده میشود بسیار مؤثر است و راحتی در خوردن را برایشان فراهم میکند.» عاطفه رضوان نیا